Ik ben stikjaloers op een paar Amerikanen uit Californië. Ze hebben een tijdschrift opgericht dat ik zelf had willen bedenken: The California Sunday Magazine. Een maandblad waar nogal veel dingen verfrissend aan zijn. Om te beginnen is er het distributiemodel dat tegelijkertijd een businessmodel is.
De oprichters zijn op eigen initiatief naar de uitgevers van de voornaamste kwaliteitskranten aan de Amerikaanse Westkust gestapt. Hun voorstel voor The Los Angeles Times en de San Francisco Chronicle: mogen we tegen betaling ons magazine meesturen aan een gedeelte van jullie lezers?
Het ging ze vooral om abonnees in stadswijken waar veel hoger opgeleide kapitaalkrachtige jonge mensen wonen. Daar heb je bij elkaar behoorlijk veel van in Californië.
Door deze aanpak had The California Sunday Magazine bij de start al een oplage van 400.000 exemplaren en een bereik onder invloedrijke mensen. Daar kun je mee aankomen bij adverteerders uit de luxe- en tech-industrie. Krijg je als abonnee van The LA Times het blad in de bus, dan kun je dat opvatten als een compliment.
Woon je niet in de juiste wijk, of zelfs helemaal niet in Californië, dan moet je betalen voor een abonnement of de verhalen online lezen.
Denk niet dat het blad een soort commerciële fuik is. Het is een met veel liefde gemaakt tijdschrift dat bulkt van de lange verhalen en dat vanuit het perspectief van de Amerikaanse Westkust ook over Azië en Latijns-Amerika schrijft.
Omdat het niet los verkocht hoeft te worden staat er behalve de titel nooit tekst op de cover. Alleen één prikkelende, poëtische foto uit een van de reportages. De oprichters hebben het over het bieden van een laid back media experience.
Dat is immers de enige reden dat je nog een papieren krant of tijdschrift zou willen lezen. Een weekendkrant biedt die lange luie leeservaring, op een moment dat je er tijd voor hebt. Daar zit dit mooie blad dan ongevraagd bij. Als je zo’n uitverkoren Californiër bent tenminste.
Vandaar dat ik rondloop met deze gedachte: zou dit model ook kunnen werken met een Engelstalig blad voor gelijkgestemde lezers van kwaliteitskranten in Noord-Europa?
Deze column staat in Adformatie #6 (15 april 2016)
