Op 1 juli 2017 is de Wet uiterste betaaltermijnen van zestig dagen voor grote ondernemingen in werking getreden. Voordat de nieuwe wet van kracht werd, was het toegestaan om een betalingstermijn van maximaal 60 dagen af te spreken (ongeacht de omvang van partijen). De betalingstermijn mocht zelfs langer dan 60 dagen zijn als dat niet 'kennelijk onbillijk' was voor de leverancier.
Het is nu verboden voor grote ondernemingen (als afnemer) om betalingstermijnen van meer dan zestig dagen af te spreken bij het aangaan van commerciële contracten met middelgrote en kleine ondernemingen en ZZP'ers (als leverancier). Als toch een langere betalingstermijn dan 60 dagen wordt afgesproken, dan wordt de betalingstermijn van rechtswege omgezet in 30 dagen. De grote onderneming moet dan wettelijke (handels)rente betalen vanaf het moment van verstrijken van de 30-dagentermijn. Een ingebrekestelling is niet vereist.
Grote ondernemingen zijn (voor de toepassing van deze wet) ondernemingen die gedurende twee opeenvolgende boekjaren minimaal 2 van de volgende 3 kenmerken hebben:
- Waarde activa op de balans > EUR 20 miljoen
- Hoogte netto-omzet in een boekjaar > EUR 40 miljoen
- Gemiddeld aantal werknemers in een boekjaar > 250
De rest geldt als middelgroot of klein. Voor nieuwe overeenkomsten gelden de nieuwe regels vanaf 1 juli 2017, voor bestaande overeenkomsten vanaf 1 juli 2018.
Reclamebureaus en adverteerders doen er goed aan om de betalingsvoorwaarden in hun samenwerkingsovereenkomsten (of in goed Engels: client / agency agreements) eens goed onder de loep te nemen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!