[door Ruben Sax]
Misselijkmakend, de plezierjacht op de Big 5, of elk ander groot wild. Maar niet volgens Walter Palmer. De Amerikaanse tandarts lokte de wereldberoemde Zimbabwaanse leeuw Cecil met een stuk vlees uit een reservaat en doorboorde het dier met een pijl. Wat volgde was een online lynchpartij en een klopjacht op de Amerikaan die sinds de emotionele persbijeenkomst van de Zimbabwe Conservation Task Force spoorloos is.
The king is dead, long live the king
Bij leven was Cecil de koning van safaripark Hwange, geliefd door toeristen, symbool van Zimbabwe en vader van zes welpjes. Ook was hij een geliefd studieobject voor wetenschappers van onder andere de universiteit van Oxford. Maar zoals dat vaak gaat met helden maakt hij nu, na te zijn bejaagd, geschoten, gevild en onthoofd pas echt naam en faam. Zijn dood roept veel vragen op. Terechte vragen over wetgeving, vergunningen en het nut van plezierjacht. Maar los van al die volkomen terechte discussies toont Cecil ons ook een paar klassieke crisis-respons technieken.
- Ontkenning van het issue
In eerste instantie ontkende Walter Palmer op de hoogte te zijn geweest van de beschermde status van Cecil. Hij wist niet beter dan dat hij over de juiste papieren beschikte. Dat het schieten van een leeuw überhaupt moreel verwerpelijk is negeert hij daarbij gemakshalve even. De Zimbabwaanse overheid maakt zich overigens (onbewust) ook schuldig aan deze techniek. Prisca Mupfumira, de minister van informatie, had in eerste instantie zelfs geen idee over welke leeuw de journalist van Reuters het had tijdens een interview.
- Verantwoordelijkheid afschuiven
In tweede instantie legt Palmer de verantwoordelijkheid bij zijn twee gidsen. Zij wisten dat ze hier te maken hadden met de vleesgeworden Simba en hadden Palmer moeten waarschuwen, de boog desnoods uit zijn handen moeten trekken. Bovendien hebben zij de leeuw uit het reservaat gelokt, aldus Palmer.
- Transcendentie
Met name op Twitter wordt deze jachtpartij constant in een breder perspectief geplaats. Het gaat al lang niet meer alleen om Palmer maar ook over al die anderen die op groot wild jagen. Foto’s van beroemdheden die trots poseren naast een vers geschoten giraf of zebra zijn op social media niet te missen. De discussie dwaalt op deze manier steeds verder af van Palmer en verzandt met een beetje geluk (voor Palmer) in een maatschappelijke discussie over ivoorhandel of de rol van luchtvaartmaatschappijen bij de import van jachttrofeeën.
- Sorry…
De patiënten van de praktijk van Palmer hebben schijnbaar al een spijtbetuiging mogen ontvangen. Uiterst diplomatiek geeft hij aan het te ‘betreuren dan het uitoefenen van de door hem geliefde en op verantwoordelijke en legale wijze uitgevoerde activiteit resulteerde in het nemen van deze leeuw’. Dit zou nooit zijn intentie zijn geweest.
- Wat rest zijn de tranen
Het zal nog wel even duren voordat Palmer rustig kan slapen en zijn tandartspraktijk blijft vermoedelijk ook nog wel even gesloten. Toch heeft Palmer nog een kans. Hij zou live in een interview op een toonaangevende televisiezender kunnen uitleggen hoe ook hij een slachtoffer is van de situatie. Zichtbaar aangeslagen kan hij dan uit de doeken doen hoe niet alleen hij, maar heel zijn familie lijdt onder de druk en de bedreigingen en hij op deze manier eigenlijk geen leven meer heeft. Alleen na een dergelijke vertoning heeft Palmer misschien nog een kans. Hij moet daarvoor echter wel uit zijn schuilplaats komen.
Misschien kunnen we hem lokken met een stukje vlees?
Ruben Sax, Burson-Marsteller
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!