Het nieuwe consumeren is delen, huren en lenen, ook wel collaborative consumption genoemd. Minder zelf bezitten is beter voor het milieu, bespaart ruimte en is goedkoper. Belangrijk is ook het sociale aspect: door jouw bezittingen te delen of uit te lenen bouw je vertrouwen op in de community waar je deel van uitmaakt. Daarnaast komt het blije hormoon neurotransmitter oxytoci vrij als je andere van jouw spullen laat genieten. Dus waarom iets kopen als je het ook kunt lenen of huren? De Millenials vinden het belangrijker ergens gebruik van kunnen maken op het moment dat het uitkomt, dan om daadwerkelijk dingen bezitten.
Waar kun je aan denken? Het delen van (elektrische) auto’s, een tuin, je garderobe, je huis, zonne-energie, een privéjet…alles kan en wordt tegenwoordig gedeeld.
Loïc gaf wat cijfers over de Amerikaanse markt: tweeënvijftig procent van de Amerikanen heeft de afgelopen twee jaar iets gehuurd, geleend of geleased dat ze normaal gesproken zouden kopen. Drieëntachtig procent geeft aan dat ze zouden ‘sharen’, mits dit makkelijk is om te doen.
Wat ligt er aan de grondslag van de sharing economy?
Het eerste aspect is de financiële situatie. We met zijn allen niet opeens idealistisch geworden, maar de crisis is één van de drijvers.
Daarnaast vindt er ook een cultuurshift plaats onder de Millennials : ‘We’ve always been in a culture where more is more, and suddenly we’re in a culture where less is a better quality of life. It’s pretty revolutionary’, aldus Bill Stewart, VP of customer care bij Sunrun.
Een derde aspect is de ontbrekende relatie tussen geluk en bezit. De grootte van huizen is tussen 1950 en 2011 enorm is toegenomen. Deze huizen werden ook gevuld met meer en meer spullen. Ook opslagplaatsen doen al jaren goede zaken. Maar zijn we gelukkig geworden van al dat bezit? We leven een stuk geïsoleerder dan veertig jaar geleden. Het aantal mensen dat in zijn eentje woont- of dineert is verdubbeld in de afgelopen veertig jaar.
Technologie hart sharing economy
Maar, eenzaam en platzak zijn leiden nog niet logischerwijs naar sharing. De factor die sharing op grote schaal mogelijk maakt is: technologie. Hoe makkelijk is het met internet (op je mobiel) om het delen van dingen te organiseren? Door GPS vind je zo wie bij jou in de buurt is en iets heeft wat je kunt delen. Je gaat immers niet meer opeens aankloppen bij je buren die je nog nooit hebt gezien om iets te lenen, maar als je online je buren kunt leren kennen om iets te delen, waarom niet?
Er zijn aantal wel een aantal voorwaarden verbonden voordat er sharing tot stand komt: Simplicity, Traceability, Transpancy, Community, Participation
Collaboration. Simplicity houdt in dat het makkelijk moet zijn om te kunnen delen, een paar klikken op je computer en kort registratieformulier zijn een must. Tweede punt is traceability, je moet wel kunnen traceren waar je waar naartoe gaat. Derde voorwaarde is transparantie, het moet duidelijk zijn wat de kosten zijn en wat er van je verwacht wordt. Zonder community geen sharing, er moet wel een community zijn van mensen die willen sharen. Partcipation staat er voor dat er deelnemers moeten zijn en collaboration dat deze ook bereid zijn samen te werken. Hieruit komt voort dat er wel een vertrouwen moet zijn tussen vreemden. Vaak hebben sharing initiatieven ook een hoger doel. Het welbekende Air BnB is niet zomaar begonnen om geld te verdienen, maar omdat ze hoopten mensen een betere financiële positie te geven door hen hun huis te laten verhuren. Air BnB is een prima voorbeeld van hoe groot de movement is en tevens ook een voorbeeld van hoe overheden proberen sharing initiatieven tegen te houden. Loïc zegt dat peer to peer sharing het consumentisme gaat vervangen. Ook verwacht hij dat je status bepaald wordt aan de hand van je reputatie in de sharing netwerken in plaats van geld, woning, etcetera.
Meer lezen? Loïc raadt de boeken aan: “What’s mine is yours- The rise of collaborative consumption” van Rachel Botsman en Roo Rogers en “The Mesh-Why the Future of Business is Sharing” van Lisa Gansky.
Uitgangspunt in deze boeken: You are not the clothes you wear, the content of your wallet or the car you drive. Instemmend gelach ook in de zaal bij Rachel Botman haar quote: ‘Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don’t need.’
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!