Universiteit Groningen mist moreel kompas bij communicatie over Vindicat

Door Ingrid van Frankenhuyzen, deskundige in crisiscommunicatie

Zelfs met crisiscommunicatie praat de Rijksuniversiteit Groningen niet recht wat krom is:

‘Cultuuromslag nodig om te komen van ontgroening naar introductie’

Aldus de ondertitel uit de verklaring van de universiteit Groningen RUG. Met dergelijk nietszeggend beleids-Nederlands, reageert het College van Bestuur op de commotie over de student die zwaar gewond raakte tijdens de ontgroening bij studentenvereniging Vindicat.

Flip-floppen

Het hoort inmiddels tot de universitaire septemberfolklore: ontgroeningen die gruwelijk misgaan. Het bizarre van de Vindicat-crisis echter is, afgezien van het feit dat er inside information bloot is komen te liggen (boete van € 25.000 voor leden die klokken luiden), dat de universiteit het aanvankelijk afdeed als een interne kwestie voor de studentenvereniging.

De (morele) verontwaardiging in Nederland was groot. In politiek Den Haag zal een kleine bom zijn afgegaan want minister Bussemaker riep de universiteit en plein public op anders te reageren dan het af te doen als een intern akkefietje. In feite zei ze: als uw kinderen letsel veroorzaken dan is het ook uw verantwoordelijkheid. De politieke reprimande zorgde voor een weinig geloofwaardige omslag van standpunt.  Ineens zijn de ‘recente gebeurtenissen’ onacceptabel voor de universiteit.

Moreel kompas gebroken

Het is een bekend fenomeen in crisiscommunicatie: pas door je knieën als het echt niet anders kan, als de buitenwereld je dwingt omdat je positie onhoudbaar is gebleken. Dat betekent dat het innerlijk moreel kompas van het universiteitsbestuur gebroken is. 

Dat kan verschillende oorzaken hebben en op het gevaar van speculatie af noem ik:  leeftijd en samenstelling van bestuur, m/v,  corpsverleden. Wie lang genoeg in een symbiotische kring verkeert, krijgt invloeden van buitenaf niet meer mee. Dat proces begint al bij een studentenvereniging als Vindicat: sektarische invloeden vertroebelen de geest.

Verkeerd delegeren

U hoort mij niet zeggen dat de heren van de universiteit Groningen ouwe ballen zijn maar in hun morele inschattingsvermogen en communicatieve inzichten lopen ze enorm achter. Dat ontgroening zelfs tot cultureel erfgoed benoemd is, wil zeggen dat het sektarisme tot in de hoogste regionen is doorgedrongen. De ouwe-jongens van de verenigingen hebben het goed onder elkaar, tot op latere leeftijd in leidinggevende posities. De RUG heeft ironisch genoeg verkeerd gedelegeerd als het op leiderschap aankomt, terwijl ze de regie hadden moeten nemen.

Nieuw leiderschapsdenken

Ondertussen is het 2016 geworden. Niet alleen journalisten, ook het ‘plebs’ op social media houdt zich met de kwestie bezig. Lastig. De politiek met veel meer realiteitszin grijpt in.  Crisiscommunicatie moet het goed maken. Daar krijg je kromme compromiszinnen van: ‘Cultuuromslag nodig om te komen van ontgroening naar introductie’ en een voor de hand liggende constatering dat er cultuurveranderingen nodig zijn.

Niks empatisch of persoonlijks, geen reflectie over het hoe en wat van hun veranderde inzichten.  Echt goede en beklijvende crisiscommunicatie zou voor de universiteit pas slagen als ze het publiek deelmaken van hun nieuwe leiderschapsdenken.

Ingrid van Frankenhuyzen is eigenaar van Communisenso, bureau voor crisiscommunicatie, advies en training in mediaoptredens en presentatie

Foto ANP, Remko de Waal