Op mijn vraag aan mijn Twitter volgers welke bedrijven aan een mooiere toekomst werken kreeg ik meermaals ‘Tony’s Chocolonely’ als antwoord. Dat de chocolade 100% fair is prijkt sierlijk op het wikkel en als ik mijn vrouwelijke collega’s moet geloven is het een van de lekkerste chocolades die er is.
Wat niet iedereen weet is hoe het merk zo groot is geworden en welke PR hier aan vooraf ging. Tony’s Chocolonely is voor mij een goed voorbeeld van hoe een bedrijf zich geweldig in de markt wist te zetten door een slimme media creatie.
Het verhaal van Tony’s Chocolonely neemt ons mee terug naar 2004. Oprichter Teun van der Keuken laat zich op 22 maart aanklagen voor het eten van chocoladerepen waarvan aanneembaar was dat kindslaven hadden meegeholpen in het productieproces. Wanneer Teun’s aangifte niet ontvankelijk wordt verklaard, besluit hij zelfs in hoger beroep te gaan. Niet veel later komt van der Keuken met zijn eigen merk op de markt. Slimme marketing? Jazeker. Ook bij het commissariaat van de media bleef de PR-aandacht niet lang onopgemerkt(http://www.molblog.nl/bericht/Tony-Chocolonely-moet-boeten/). Was het een stunt, is het echt zijn filosofie of is een combinatie mogelijk? Ik vind het een prachtig voorbeeld van hoe men door ondernemen goed kan doen voor de wereld.
Van der Keuken schreeuwt zijn visie - 100% slaafvrije chocolade –van de daken. Tony’s Chocolonely schippert tussen een stichting en een bedrijf. Negatieve publieke opinie is er nauwelijks. En terecht.
Tony’s Chocolonely is een positief voorbeeld van hoe een bedrijf een serieus (in dit geval: mensonterend) issue op de kaart kan zetten. In mijn ogen krijgt het bedrijfsleven een steeds belangrijkere rol als mediabedrijf. De vraag is: wat is de impact van het vervagen van de grens tussen media en bedrijfsleven? In hoeverre bestaat journalistieke onafhankelijkheid nog en in hoeverre zijn bedrijven in staat om een eerlijke contentproductie te leveren?
Het positieve neveneffect is in elk geval dat de boodschappen in de media positiever worden dankzij de inmenging van het bedrijfsleven; de mooie en goeie dingen van sommige bedrijven worden zo ook eens belicht. Het bedrijfsleven kan wel wat goed nieuws gebruiken. Bovendien mag van mij het leven af en toe best door een roze bril worden bekeken. Sterker nog, ik denk dat wat meer positivisme op zijn tijd de Nederlander gelukkig maakt. Tony’s Chocolonely wist op de juiste manier een grootse problematiek aan de kaak te stellen en maakte zo de wereld een stapje beter.
Positivisme is wat ons door deze tijden van crisis kan trekken. Daarom een reeks van blogs over bedrijven en merken die zich positief inzetten voor het creëren van een betere wereld. Weet jij ook voorbeelden van bedrijven die een betere wereld maken of draag je zelf bij aan een betere toekomst, deel het op #brighterfuture.
De documentaire die voorafging aan de lancering van het product:
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!