door Joost Schrage
Banken hebben kennelijk iets goed te maken. En masse claimen zij hun rol in ons dagelijks leven en de maatschappij.
De ING helpt ons met besparen via het programma ‘Financieel Fit’, bij ABN Amro kun je lekker makkelijk thuis skypen met je hypotheekadviseur ('Apekop!'). En de Rabobank spant maatschappelijk de kroon met de slogan ‘Een aandeel in elkaar’. En deze maatschappelijke claim is alomtegenwoordig. Iedereen wordt er bij gesleept. De arme Deense prins Hamlet, de schilder Mondriaan en twee stagiaires die dankzij de Rabobank alsnog op hun (ondernemers)pootjes terecht komen.
Het lijkt wel of de maatschappij zonder de Rabobank niet kan draaien. Op de televisie en in de bioscoop zien we het verhaal van twee jongens die ‘eigenlijk’ niet kunnen leren, of misschien beter gezegd, niet in het klassieke Nederlandse onderwijs tot hun recht komen. Ze zijn namelijk dyslectisch. Maar gelukkig is daar de Rabobank, redder in de nood. Althans dat is het gevoel dat ik overhoud aan het filmpje.
Maar wat de bank dan concreet heeft bijgedragen, blijft onduidelijk. Iets met stages. Maar dat lijkt mij eerder een verdienste van het bedrijf zelf, hightech machinefabrikant AAE, en het lokale onderwijs, in dit geval ROC ter Aa, dan van de Rabobank. Krijgen bedrijven die stagiaires in dienst nemen eerder en wellicht zelfs meer krediet bij de bank?
We gaan eens kijken op de bijbehorende website. Ik word er niet veel wijzer van. Na wat zoeken op de site (kijk onder ‘verhalen’), is het enige wapenfeit dat ‘(-) De bank bijvoorbeeld een van de organisaties is die eind 2014 het Jongerenakkoord ondertekende. Een aantal grote bedrijven belooft hierin zich in te zetten om de kans op werk voor jongeren te vergroten.’
Geen woord over de toegevoegde waarde van de bank. Bovendien heet ABN Amro dat akkoord ook getekend. Met nog 24 andere bedrijven. Heeft de firma AAE meer krediet gekregen of betere voorwaarden omdat ze met jong talent aan de slag durven? Krijgen de stagiaires (financiële) begeleiding van de accountmanager? Geen idee. En dat terwijl de commercial ons het idee geeft dat zonder de Rabobank dit alles nooit mogelijk zou zijn geweest. Een nogal vage belofte. Het lijkt erop dat ‘een aandeel in elkaar’ vooral het bedrijf AAE en het ROC toekomt en veel minder de Rabobank, die nu alles claimt.
‘Een aandeel in Elkaar’ past als een handschoen bij de Rabobank. Maar waarom is de bewijsvoering zo mager? Een dergelijke claim schept verantwoordelijkheden. De Rabobank doet zichzelf tekort door met zulke vage resultaten te komen. Het is zo rijk, doe er dan écht iets mee. Anders blijft het hangen in een simpel reclamedingetje. Ouderwets zenden: ‘Kijk ons eens’. Terwijl de belofte juist uitnodigt tot échte verdieping en échte interactie. Wat kunnen wij voor elkaar doen?
En wat Mondriaan en Hamlet in deze campagne uitspoken? Wie het weet mag het zeggen. Op de speciale site is er alleen na héél goed zoeken iets over te vinden. Of komt het misschien omdat per 1 januari de rechten op Mondriaan zijn vrijgevallen? En dat Rabobank er nu gratis goede sier mee kan maken? Nee, zo goedkoop zal het toch niet zijn? Hoewel, de rechten op Hamlet zijn eeuwen terug al vrijgevallen.
Joost Schrage is mede-oprichter van de Zaak van Vertrouwen
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!