Zomaar enkele conclusies uit ‘Haren, de journalistieke nazit’, een bijeenkomst van het Expertisecentrum Journalistiek van de Uva, die donderdagavond plaatshad.
Niet de minsten waren bijeen om de rellen in Haren te duiden en de rol van de journalistiek daarbij te wegen. Van Jeroen Wollaars van de NOS, de ombudsmannen van zowel NRC Handelsblad als de Volkskrant tot Job Cohen, die de onderzoekscommissie naar de Facebookrellen in Haren leidt.
De term Facebookrellen kan volgens Peter Vasterman, deskundige in mediahypes, beter vervangen worden door ‘mediarellen’. Met cijfers toonde hij aan dat de aandacht voor het Harense project pas echt explodeerde toen Trouw uit de mond van een politiewoordvoerder optekende dat er een ‘noodverordening’ klaar lag voor die bewuste vrijdag. ‘Dat was voor andere traditionele media de legitimatie om ook over het project te berichten. Via hen werd het pas groot.’
Vastermans opmerking leidde tot kritiek van NOS-verslaggever Jeroen Wollaars en Margreet Vermeulen, ombudsman van de Volkskrant. ‘Ik heb grote moeite met een term als mediarellen; de media waren niet verantwoordelijk.’
Maar wie dan wel? Allereerst de jongeren zelf uiteraard, waarvan een deel uit doorgesnoven hardcore hooligans bestond, en toch ook de gemeente Haren, die enkele missers in crisiscommunicatie maakte.
Vooral het feit dat er in de woordvoering was ingegaan op de noodverordening en maatregelen, was een fout, aldus Ferd Crone, burgemeester van Leeuwarden. In crisiscommunicatie moet je niet over je voorbereidingen praten. Met een woord als “noodverordeningen”, maak je het alleen maar groot. Er had beter gezegd kunnen worden: “We weten ervan en we houden het in de gaten.”’
Anne-Marie van het Erve, deskundige crisiscommunicatie en oud-woordvoerder van de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb, was kritisch op het weifelende optreden en de verschillende frames die de autoriteiten gebruikten. ‘Dan was er sprake van wel een feestje, dan weer van niet. Bovendien: als je spreekt over een noodverordening moet je die ook handhaven en de jongeren direct wegsturen. Slecht beleid valt rot te communiceren.’
Job Cohen zal de aanbevelingen ongetwijfeld meenemen. Hij wilde zich echter nog niet in de kaarten laten kijken over zijn mogelijke conclusies. ‘De interessante vraag is: had je anders gehandeld als je dit geweten had.’ En dat is precies waar hij zich het komende halfjaar over mag buigen.
Lees voor een analyse van de communicatie rond Haren ook het artikel "Project C" in het novembernummer van Communicatie.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!