profiel
Naam: Hans Emans
Leeftijd: 62
Thuissituatie: getrouwd, geen kinderen
Heeft zich... verbonden aan BdRP/Bob de Ronde Partners voor het geven van media en presentatietrainingen en communicatiecoaching. Heeft eigen adviesbureau Hans Emans mediaproducties.
Was onder meer: journalist voor Volkskrant, Vara radio en tv (Achter het nieuws) en voor Veronica radio en tv. Was voorts tv-producent voor Cinemedia (thans Palazzina). Is gespecialiseerd in crisis/calamiteiten management
Als niet werk…dan sport ik graag (tennis en fietsen), sleutel ik aan of vaar ik met de boot of ben ik in mijn tweede huis in Ameland
Waarom heb je je verbonden aan BdRP?
Ik geef vanuit mijn eigen bedrijf al mediatrainingen voor diverse onderdelen van Defensie en ik wilde mijn activiteiten graag verbreden. Sander Wieringa van BdRP vroeg of ik een samenwerking met hen wilde aangaan en daar ben ik op ingegaan.
Wat voeg je toe aan BdRP?
Mijn televisie-ervaring vanuit de praktijk. Ik heb in mijn veertigjarige loopbaan zowel voor als achter de camera gestaan en ik kan veel kennis vanuit het veld delen.
Is er een verschil tussen mediatraining voor radio en televisie en voor kranten?
In wezen gelden voor alle media dezelfde basisregels. Je moet goed nadenken wat je wil communiceren en voor welke doelgroep je dat doet.
Is er veel veranderd in veertig jaar?
Het aantal media is gigantisch toegenomen. Als ik vroeger voor Achter het nieuws naar een persconferentie ging, was daar één andere cameraploeg; die van het andere net. Nu kom je bijvoorbeeld op zo’n persconferentie over de Schipholbrand vijfendertig cameraploegen tegen. Er is ook veel meer differentiatie. Je moet nu goed nadenken over de doelgroep waarmee je communiceert. De kijkers van Zembla zijn heel anders dan die van RTL Boulevard. Daarnaast is tv laagdrempeliger geworden. Iedereen kan met de media te maken krijgen. Dat maakt de mediatrainingen ook zo belangrijk. Ik geef mensen gereedschappen om met journalisten om te gaan, zodat ze later niet teleurgesteld zijn over hoe hun verhaal is overgekomen.
Hoe bereid je mensen voor?
Zowel bij BdRP als bij defensie maak ik gebruik van de camera om mensen te tonen hoe ze overkomen. Het gaat niet alleen om woordgebruik. De presentatie is belangrijk, maar ook vooral de inhoud. Het gaat niet alleen om hoe je het zegt maar ook om wat je zegt. Ik adviseer ze daarnaast om zo veel mogelijk zichzelf te blijven, zo open mogelijk en niet te gladjes. Daar prikt de kijker doorheen.
Kan iedereen leren met de media om te gaan?
Het is de vraag of iedereen er geschikt voor is om voor de media op te treden. Bij zo’n 5 procent kun je trainen wat je wilt, maar is er gewoon geen uitstraling. Dan is er nog 5 procent natuurtalent van wie de camera houdt. De rest kan het allemaal aanleren.
Wordt er veel mediatraining gegeven bij Defensie?
Ja, en niet alleen aan de legertop, maar bijvoorbeeld ook aan officieren die bij missies betrokken zijn zoals die in Afghanistan en Irak. Ook heb ik trainingen gegeven aan de achterblijvers die zich in een organisatie hebben verenigd. Want zij worden ook vaak voor commentaar benaderd.
De top trainen is veel inhoudelijker. Zij moeten diplomatieker zijn omdat ze met hun uitspraken de minister niet voor de voeten mogen lopen. Ook is het heel belangrijk dat ze compassie overbrengen, bijvoorbeeld met de nabestaanden. TV is een massamedium, maar de huiskamer is juist heel intiem. Je moet je ervan bewust zijn dat je met je verhaal mensen persoonlijk kunt raken.
Waaraan herken je een goed getraind iemand?
Als hij of zij zo natuurlijk mogelijk is. Iemand als Jan Marijnissen heeft vast ook mediatrainingen gehad, maar hij blijft een spontane uitstraling behouden. Ook iemand als Rinnooy Kan maakt een goeie vertaalslag naar het grote publiek. Winsemius, Wijffels en Wijers vind ik ook heel overtuigend. Ze laten zien dat ze zichzelf zijn.
Bij voetballers zie je vaak dat ze net op mediatraining zijn geweest. Hoe komt dat?
Ze hebben vaak weinig inhoudelijks te vertellen. Daarom vervallen ze in cliché’s. Dat zie je ook bij Louis van Gaal. Maar bij hem is het ook zijn arrogante houding waardoor hij onprettig overkomt. Hij kijkt langs de verslaggever heen en door hem niet aan te kijken, negeert hij uiteindelijk ook de kijker thuis. Die voelt zich daardoor niet aangesproken. Als ik zelf interview zorg ik er ook altijd voor dat ik als vragensteller zo dicht mogelijk achter de lens sta zodat, de geïnterviewde zo veel mogelijk in de camera kijkt. Zo komt de boodschap het beste over.
Wat is je favoriete pr/pa case?
Een mooi voorbeeld uit mijn eigen praktijk zijn de opdrachtfilms die ik heb gemaakt naar aanleiding van de vuurwerkramp in Enschede, de brand in Volendam en de Schipholbrand. Bij de Bijlmerramp ging het destijds mis met het publiek omdat de vuistdikke rapporten daar niet aankwamen. Er was te weinig duidelijkheid en dat schiep veel onrust en ontevredenheid.
De commissie Oosting besloot daarop bij de ramp in Enschede om het publiek direct en uitgebreid te informeren. Toen heb ik met mijn productiemaatschappij een voorlichtingsfilm gemaakt waarin de ramp werd gereconstrueerd. De film werd getoond bij de persconferentie en kon ook worden opgevraagd door het publiek. Dat werkte therapeutisch voor slachtoffers en nabestaanden. De films van deze rampen worden nu nog getoond in ziekenhuizen en bij brandweercorpsen.
Crisis- en calamiteiten management is een specialisme van me geworden. Zo produceerde ik ook het NPS programma Crisis, waarin een ramp wordt nagespeeld. Andere collega’s zijn met de VUT gegaan om bijvoorbeeld uitgebreid te reizen, maar ik vind het leuk om aan het eind van mijn werkzame leven mijn opgedane vakkennis over te brengen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!