Het stormt al een tijdje. Niet alleen in Griekenland, ook hier waait al langer een gure wind. Terwijl Apple een ongekende waarde vertegenwoordigt en nooit eerder vertoonde winsten behaalt, omdat de verkoopprijzen niet naar beneden kunnen, is een ongekend percentage jongeren in Griekenland werkloos en valt de ene na de andere al vele decennia bestaande winkelketen in Nederland om.
70 procent korting
Imago is alles en levert geld op. De fotograaf met een imago verdient goed, maar al die anderen kunnen niet anders dan 70 procent korting bieden, zoals de winkelstraat laat zien. Hoe meer van het zelfde, des te meer druk op de prijs. Zeker als ook de vraag afneemt, omdat de behoeften veranderen. Want geld kan maar een keer worden uitgegeven.
Copy paste
Is innovatie dan de oplossing? De supermarkt vroeg zijn toeleveranciers om innovatie, maar innovatie is snel gekopieerd en duurt dus maar kort. Uiteindelijk gaat het dan toch gewoon weer om imago, onderscheidend vermogen naast aanbod en behoefte. Simpele economische wetten. Des te vreemder eigenlijk dat bedrijven die kunnen zorgen voor een onderscheidend imago ook last van zwaar weer hebben. Natuurlijk geldt ook voor hen dat zij, afhankelijk van hun imago, innovatiekracht en aansluiting bij marktontwikkelingen van vraag en aanbod, geconfronteerd worden met de wetten van de economie.
90 of 120 dagen
Maar los daarvan zouden zij gestimuleerd moeten worden om zich creatief en innovatief te ontwikkelen. Die stimulans zit normaal gesproken niet in betalingstermijnen van 90 of zelfs 120 dagen. Termijnen waar zeker startende en kleinere creatieve bedrijven niet mee uit de voeten kunnen en dus om die reden veelal gedwongen afvallen. Met als gevolg minder keuze, maar tevens minder voedingsbodem en ontwikkelingsmogelijkheden. En dus minder in- en doorstroom van talent.
Executie doen we wel rechtstreeks
Dit effect wordt nog versterkt door decoupling, zoals dat zo mooi heet. Hierbij haalt de opdrachtgever nog slechts het creatieve idee bij een adviesbureau en dealt hij voor de executie rechtstreeks zelf met toeleveranciers. De overwegingen hiervoor zijn over het algemeen het vermijden van onnodige marges en gelaagdheid of bureaucratie. Maar dan moet je vervolgens niet de veelal nog weer kleinere bedrijven waar je dan zaken mee doet confronteren met dit soort onwettig lange betalingstermijnen.
Korte relaties
Evenmin helpt het dat relaties steeds korter duren. Meer en meer is sprake van projectrelaties. In de executie/productiefase was dit eigenlijk altijd al normaal, maar juist in projectmatige businessrelaties doen te lange betalingstermijnen extra kwaad. En natuurlijk is het begrijpelijk dat, als je als opdrachtgever in een continue strijd zit om te overleven, je voortdurend op zoek bent naar nieuwe en betere ideeën en bijdragen aan oplossingen van je problemen. En daarom van de ene naar de andere toeleverancier hopt. Je moet je echter tevens afvragen of je door de combinatie van projectrelaties en te lange betalingstermijnen uiteindelijk niet het paard achter de wagen aan het spannen bent.
Badwater
Laten we er met elkaar voor zorgen het Talent niet met het Badwater weg te gooien. Ook, en eigenlijk zelfs juist niet dus in economisch moeilijke tijden.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!