Publieke omroepen zonder reclame? Nee, help. Politici, journalisten, omroepmedewerkers en nu ook de BVA doen alsof we op een ramp afstevenen bij het opheffen van de STER.
Wat een onzin.
Eerst maar eens terug naar de fundamentele vragen:
- Moet de overheid actief zijn in de mediasector?
- Als dat wél zo zou zijn, en dat lijkt me zeer de vraag, moet de overheid de kanalen die ze bezit, commercieel exploiteren?
- Exploiteert de overheid andere potentiële bereiksposities commercieel en is dat nodig? Denk aan gemeentehuizen waar jaarlijks miljoenen mensen binnen wandelen. Of de trein, waar dagelijks miljoenen mensen mee reizen. Moet de overheid al die bereiksomgevingen als potentiële media exploiteren?
Terwijl u, beste lezer, daar even over nadenkt, ga ik met uw permissie verder.
Kwaliteit
De BVA vindt het gewoon wel gemakkelijk om via de NPO grote doelgroepen te bereiken. Nu moeten de adverteerders op zoek naar andere kanalen. En dan zal blijken dat al die zogenaamd lastige doelgroepen prima op andere manieren te bereiken zijn. Via andere kanalen. Van commerciële aanbieders. Die daardoor nóg betere content kunnen maken. Met dank aan de BVA-euro’s.
Het andere zorgpunt van de BVA en de pro-STER-aanhangers is dat de kwaliteit van het NPO-aanbod onmogelijk gerealiseerd kan worden door commerciële aanbieders.
Dat is, uiteraard, volkomen onzinnig. NRC, AD, Telegraaf, Elsevier, Nu.nl, Netflix, Warner Bros; de particuliere sector is zeer wel in staat om topjournalistiek te bedrijven en topcontent te ontwikkelen. Zonder te eten van twee walletjes.
Mediaplannen aanpassen
De ruimte die de NPO inneemt, zal iets kleiner worden. Maar de behoefte van de mediaconsument neemt niet af. De kijker zal vaker iets kijken of lezen van een commerciële mediapartij.
Wat kan er nu gebeuren? De politiek kan besluiten om de NPO wat extra geld uit de algemene middelen te geven. Zeg tweehonderd miljoen. Dan verandert er niets. Behalve dan voor de BVA-leden die hun mediaplannen wat moeten aanpassen.
Kwaliteitsjournalistiek
Óf de NPO krimpt wat en moet daardoor keuzes maken. Daar valt ook nog een boom over op te zetten. Je hoort de karavaan ‘NPO moet kiezen voor kwaliteitsjournalistiek’-roepers alweer in de verte. Juist niet, zou ik zeggen.
De particuliere journalistieke sector – NRC, AD, Elsevier, Volkskrant – heeft zich bijvoorbeeld in het debat over de vermeende koopkrachtstijging en daarop volgende kabinetsflater omtrent de veel hogere energierekeningen, veel beter verweerd dan pakweg Nieuwsuur en het NOS Journaal. Die liepen kritiekloos achter de beleidsmakers aan. Logisch, wiens brood men eet…
Bijvangst
Dus overheid, laat de journalistiek over aan de vrije, onafhankelijke markt. Dan zijn we meteen ook van dat probleem af. Focus je als NPO op thema’s die de markt niet of nauwelijks oppakt en doelgroepen die de markt niet of nauwelijks bedient. Doe dat vooral heel goed.
De bijvangst zal zijn, en daar ben ik honderd procent van overtuigd, dat de Nederlandse mediasector zal bloeien en ook internationaal zal groeien. Die paar honderd miljoen STER-euro’s zijn meer dan welkom in handen van initiatiefrijke ondernemers in plaats van in handen van de overheid
Reacties:
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!
https://www.mediaonderzoek.nl/8372/reclamevrij-publiek-bestel-door-de-jaren-heen/
Dat adverteerders graag hun doelgroep willen bereiken via reclame zal niemand verbazen. En een reclamevrije NPO is dus een gemiste kans voor commerciële activiteiten.
Als de centrale vraag is of commercialiteit een plek mag hebben in de publieke media, dan trek ik de vergelijking met een bibliotheek. Daar staan boeken van uitgevers met een commercieel belang. Maar de bibliotheek zelf heeft geen winst bejag. Want dan zou de toegang of lidmaatschap de winst moeten brengen of er zouden allerlei reclames in de bibliotheek te zien zijn, toch? Bottom line: de kijker/gebruiker zal bepalen waar hij/zij voor wil betalen. Met zijn portemonnee of met zijn aandacht.