Merken als financierders van onze (publieke) media?

En dus voelen ze zich steeds vaker gedwongen om content voor de massa te maken. Het geld moet immers uit Reclame komen, en in de wereld van de traditionele reclame draait alles om de wet van de Grote Cijfers.

Zie hier het dilemma van Nederland A, B en C.

Maar wat nu als je merken direct aan de content koppelt? Merken die programma's, die er zonder hen niet zouden zijn, echt mogelijk maken of zelfs co-produceren?

Dan associëren die merken zich 1-op-1 met iets wat de ontvanger graag ziet/luistert/doet. Het gaat dan veel minder om de massa, en veel meer om waardevolle contacten. De doelgroep kiest voor het contact en waardeert het daardoor veel meer.

En de Makers? Worden zij dan beperkt in hun vrijheid? Moeten ze dan kritiekloos worden? Het product van de sponsor te pas en te onpas laten zien? Wij - de generatie die is opgegroeid in de tijd van Sluikreclame - zijn daar natuurlijk bang voor. Maar de Internetgeneratie weet dat dat niet zo hoeft te zijn.

In de International Herald Tribune stond in ieder geval een leuk artikel over deze ontwikkeling. Met daarin natuurlijk ook de case van Philips, die alle reclame rond "60 Minutes" opkocht en vervolgens de helft teruggaf aan de redactie.

Enabling relevant content, zeg maar.

Ik denk zelf dat dit wel eens de oplossing zou kunnen zijn voor de spagaat waar ons Publieke tv-bestel zich nu in bevindt.

Maar dan moeten merken zich bescheiden op durven stellen. Laat de inhoud aan de makers over en hou je zelf bezig met de marketing.

Misschien dat de Makers hun angst voor het pushy gedrag van merken dan opzij durven te zetten... en misschien dat de overheid dit binnen het publieke bestel mogelijk maakt. Wie weet.