Social media: geniet, maar gebruik met mate
Van Facebook tot in de traditionele media zie je ze voorbij komen: mensen die met veel bombarie afscheid nemen van sociale media. Ook ik…
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie
Van Facebook tot in de traditionele media zie je ze voorbij komen: mensen die met veel bombarie afscheid nemen van sociale media. Ook ik speel wel eens met de gedachte. Bijvoorbeeld toen ik in de Linda het geestige relaas van Sylvia Witteman las over de afkickverschijnselen van social media die zij vertoont als ze op vakantie is: #geenbereik. Ik ben groot fan van Witteman's puntige stukjes en ook bij mij rees de vraag hoe afhankelijk we zijn geworden van social media. En of dat erg is, die afhankelijkheid. En bovenal: hoezeer ben ikzelf afhankelijk geworden van het medium?
related partner content for mobile comes here
related partner content comes here
Het is een oud refrein: sociale media die ons bewustzijn veranderd zou hebben. Net als bij elke nieuwe uitvinding zijn er vurige voor- en tegenstanders en een groep neutrale beschouwers. Adam Gopnik typeert ze in het artikel 'How the internet gets inside us' treffend als de Never-Betters, de Better-Nevers en Ever-Wasers. Meest gehoorde tegenwerpingen van social media: Twitter stimuleert oppervlakkigheid, gebruikers zouden geen boek meer kunnen lezen wegens hun korte aandachtsspanne. En Facebook stimuleert depressiviteit. Wat nou 'social' media?
Vacatures
Senior Marketeer Partnerships
Nationale Postcode LoterijSenior communicatieadviseur
Gemeente DelftTeamleider Online
AVROTROSEen interessante invalshoek vond ik in het Vrij Nederland. In de serie 'moderne ongemakken' stond een pleidooi voor het staren naar de lucht. Ava Mees List stelt dat verveeld wachtende mensen een uitstervende soort zijn: op de smartphone is altijd wat te beleven. In de trein zie je niemand meer naar buiten staren, maar zijn de blikken gericht op tablets en smartphones. Aan de ene kant is het een zegen, aan de andere kant vreselijk irritant. Ik vind het fijn om in de trein op te kunnen zoeken of ik mijn overstap ga halen, maar moet ik nou echt elke 5 seconden Nu.nl checken of mijn Whatsapp-groepen vertellen dat ik in de trein zit?
Proefondervinderlijk probeer ik het uit. Ik hou de telefoon in m'n zak als ik op de tram wacht of m'n tafelgenoot naar het toilet is. Ik concentreer me op de krant die ik aan het lezen ben en kijk niet tegelijkertijd of de app van het NRC al meer recente artikelen heeft geplaatst. Zonder dat ik radicaal van Facebook en Twitter afscheid neem, gaat er een wereld voor me open. Ik gebruik social media, maar met mate.
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word lid