Niemand weet meer iets

Word ik er moedeloos of vrolijk van? Ik word gebeld door een zekere luchtvaartmaatschappij (je weet, adviseurs blijven anoniem over hun cliënten) met de melding dat ze onze rapporten voor het invoeren van CRM uit 1998 hebben teruggevonden. En er nu aan willen beginnen.

Ik kom graag langs. Maar daar is NIEMAND meer die nog iets heeft meegekregen van wat we toen hebben gedaan.

De persoon die onze rapporten vond was alleen zo slim om ze op te zoeken alvorens te beginnen.

Hulde, maar een uitzondering. Iedereen met wie we toen het project hebben gedaan, is vertrokken.

Bank: idem, al zit hier nog een enkeling uit de jaren'90 die nu dankzij een nieuwe directie opnieuw mag investeren in wat we toen Event Driven Marketing noemden.

Je kon toen wel 'events' benoemen, maar nog niet goed scoringsmodellen maken. Een voorloper dus van wat nu CRM heet. We pakken het opnieuw op, met de enkeling die er nog van weet.

Nationaal Telecombedrijf: vier jaar geleden rondden wij het CRM-project af met klantwaarden en wat al niet. Operationeel kant-en-klaar en werkt goed. Iedereen is opgeleid. Management weg. Nieuw management begint helemaal van voren af aan, huurt (ander, ook goed) adviesbureau in en doet ALLES OPNIEUW. Mijn bek valt open.

Dat iedereen met internet hetzelfde "uitvindt" als wat Siegfried Vögele twintig jaar geleden voor drukwerk al exact zo had uitgevonden, is tot daar aan toe. Maar waar blijft al die kennis van al die mensen die zijn vertrokken? Geen idee. Wie wel?

Gegroet!

Paul Postma