Allez les Français

Parijs

Het gaat niet goed met Frankrijk. Ik volg de verhalen over de staat van de economie op de voet, Griekenland is ‘petit bierre’ vergeleken met deze economie. Maar op de grote boulevards rondom Opera, en in de andere arrondissementen in het centrum is er weinig van een krimpende economie te merken. Integendeel: overvolle straten, winkelwalhalla’s, warenhuizen die uitpuilen, horeca waar je buiten in de rij moet wachten op een plekje. En de 42 miljoen toeristen die de stad per jaar bezoeken, betalen hoge prijzen. Parijs is een dure stad.

Maar hoe je het ook wendt of keert: zelfs de geldmachine Parijs kan de totale Franse economie niet uit het slop halen.

Zondags ligt die heftige machine compleet op z’n gat, dan willen de Fransen rust. Zondagmiddag is hun favoriete horecamoment, dan lunchen ze lekker lang en uitgebreid. Toeristen zijn dan genoodzaakt ‘Paris Culturelle’ te doen.

Le Marais

Er is een uitzondering: Le Marais, de oude Joodse wijk in het ‘4e’. Winkels mogen in Le Marais ’s zondags open zijn vanwege het Joodse karakter van de wijk. Dus als je even niet uitgebreid wilt lunchen of cultuur snuiven, dan kun je hier shoppen. Mazzel.

Het loont om hier een winkel te openen. We deden het met Rituals. De winkel is klein, amper 45 vierkante meter, maar de eerste reacties zijn goed. We zitten op de goede locatie, doen niet aan veel promo en we werken met een Frans team dat het verschil kan maken. Het zijn dezelfde ingrediënten als die van de ‘entry’ van Hema in 2009 in Parijs. Die start blijkt succesvol, de groei van Hema in Frankrijk is sterk.

Le Marais op zondag is een retailersparadijs. De straten zijn zo vol, het lijkt alsof er een demonstratie gaande is. Met dat verschil dat deze drommen mensen hun tijd besteden aan geld uitgeven. Niet aan vragen om meer loon of zekerheid. Les extrêmes se touchent.

Deze column staat in Tijdschrift voor Marketing nummer 7/8