Niet huilen maar dimmen

Als een markt op zijn kop wordt gezet door 1. een nieuwe techniek 2. nieuw klantinzicht
3. conventiedoorbraak of 4. een combinatie hiervan, wordt DIP en DIM gedrag duidelijk zichtbaar.

Neem de muziekbranche. Door internet en peer to peer uitwisseling is deze markt op zijn kop gezet. De conventie van het kopen van CD's in een CD zaak is doorbroken. Mensen wisselen muziek uit zonder te betalen. Het oude business-model werkt niet meer.

DIP gedrag is tranen met tuiten huilen dat het niet mag, niet fair is en dat de overheid iets moet doen. CD winkels die in dit gedrag blijven steken, tekenen zelf voor hun lot: op naar het faillissement.

DIM gedrag is alert zijn op de mogelijkheden die er zijn als marktomstandigheden radicaal wijzigen. Er ontstaan altijd nieuwe verdienmodellen als de stof is opgetrokken.

DIM gedrag in de muziekbranche is de focus richten op andere inkomstenbronnen zoals concerten, merchandising of op de mogelijkheid om vele kleine bandjes bij een klein publiek te introduceren tegen lage kosten (long-tail) met kans op groot succes: als je genoeg hengels in de vijver hebt, vang je vanzelf een vis.

De Free Record Shop bijvoorbeeld heeft op tijd DIM gedrag laten zien en haalt nu nog maar een derde van de omzet uit muziek (bron FD). Het overgrote deel van de omzet van deze keten komt uit DVD's, spelletjes en concerttickets. Echte ondernemers vertonen altijd DIM gedrag.

Ik onderschat de problemen in de muziekindustrie zeker niet. Maar, wat er ook gebeurt, door verandering ontstaan altijd nieuwe businesskansen. De kunst is ze te zien. En zien begint bij denken in mogelijkheden. DIMmen dus!