Google Glass en andere game changers (2)

Dit is het tweede deel (van twee) over disruptive technologies. Deze blogpost gaat over ‘wearable computing’ en de ervaringen van één van de drie Nederlandse Google Glass gebruikers. En over mijn eigen eerste ervaringen met Google Glass. (Deel een* gaat over technologische ontwikkelingen en hoe dat ons leven verandert.)

Internetopleider LECTRIC organiseerde een inspiratiesessie waarin Paulus Veltman (spreker en trendwatcher) de technologische ontwikkelingen overzichtelijk uiteen zette en waarin Ronald van der Lingen (developer bij Layar en bezitter van één van de drie Google Glass in Nederland) zijn Google Glass ervaringen deelde. En… we mochten Glass ook zelf proberen!

Google Glass door de ogen van een gebruiker
Ronald van der Lingen is één van de drie mensen in Nederland met Google Glass. Naast zijn dagelijkse werk als developer bij Layar geeft hij demo’s van Glass. En… we mochten zijn Glass even uitproberen.

Bij Google Glass kun je – zonder het gebruikt te hebben - gemakkelijk meningen vormen over wat het is: handig, stom, nuttig, nutteloos. Van der Lingen deelde zijn gebruikerservaringen uit eerste hand en dat was verhelderend!

Wat is het eigenlijk? En wat niet?
Van der Lingen begon met een definitie van Google Glass: “Een draagbaar apparaat dat de gebruiker helpt bij het in verbinding staan met de wereld om zich heen - zowel fysiek als online” om er meteen een kortere bij te leveren: “Bril met scherm, internet en spraakbesturing”.
Ok, mooi, maar wat is het dan niet? Het is geen smartphone vervanger, geen ‘altijd aan’ video recorder, geen augmented reality bril.

Een app voor Glass is dan ook anders dan een app voor smartphone of tablet.
Dat zit voor een deel ook in de gebruikersintentie: op een smartphone kies je actief een app en dus is een gebruiker op dat moment expliciet geinteresseerd in de informatie. Van informatie die Glass laat zien, bijvoorbeeld op basis van je lokatie, weet je dat niet zeker.

Het ene device is het andere dus niet. Wel zullen developers gaan werken aan apps die verschillende devices handig gaan laten samenwerken.

En voor wat betreft het gebruik is Glass volgens Van der Lingen vergelijkbaar met dat van een smartphone. Je kijkt er naar of je kijkt er niet naar. Ofwel: je kijkt naar het scherm of je kijkt naar de wereld. Dat komt doordat je ‘slechts’ in een hoekje de informative van Glass ziet en niet in je hele blikveld. Daarom is het dus (nog) geen device voor augmented reality.

Glass heeft noodgedwongen een vrij minimale gebruikersinterface en het toont informatie als kaartjes op een tijdlijn. Besturen kan met de stem, maar ook met de touchpad die de brillenpoot eigenlijk is.

Functionaliteiten
Google Search
Glass is van Google, dus zoeken is eenvoudig. Zeg “OK Glass, Google …
…how tall is the Eiffel tower
…how much is 200 US dollars in euro’s
…translate good morning in Japanese”
en er volgt een antwoord in beeld.
Bij het laatste voorbeeld is het overigens goed om te weten dat Glass nog geen oplossing biedt als een Japanner vervolgens in vloeiend japans antwoord geeft.

Het werkt allemaal nog niet feilloos, er komen soms antwoorden op vragen die je niet gesteld had. “Je leert ook veel over dingen die je niet wilde weten” zegt Van der Lingen daarover.

Navigatie
Ondersteuning voor wandelen, fietsen, auto en openbaar vervoer. Voor Van der Lingen is dit een van de beste functionaliteiten omdat het je op onbekende plaatsen altijd efficient van dienst is. Alleen al voor toerisme is dit natuurlijk prachtig: treintijden, navigatie (bring me naar mijn hotel), field trips (audio tour informatie op basis van je actuele lokatie)

Google Now
Push informatie op basis van je profiel

Foto en video
Behoorlijke kwaliteit en natuurlijk direct te delen op sociale netwerken.

Communicatie
Glass voorziet in berichten (sms en e-mail), telefonie en videogesprekken

En nu: zelf proberen
Ik mocht Glass zelf ook even proberen. En weet je: Google Glass is eigenlijk helemaal geen bril. Je kunt het glas er gewoon afhalen en dan heb je een leeg montuur met een brillenpoot die eigenlijk een touch bar is om meet e navigeren. En rechts bovenin je gezichtsveld zit een transparent blokje waarin de drager informatie kan zien.

Hoe dat staat? Oordeel zelf. Misschien dat te zijner tijd partijen als Ray-Ban zich met het design gaan bemoeien, voorlopig heeft het een wat techy uitstraling. En praten tegen je bril en wrijven over de billenpoot, tja, dat is even wennen. Maar goed, wie een paar jaar geleden had gezegd dat we massaal en publique met onze vingers over een glasplaatje van een platte minicomputer zouden zitten wrijven zou het ook niet hebben geloofd.

OK Glass, take picture!
En verder, tja, het is nieuw en dus maakt iedereen er foto’s van. Zoals dat gaat bij nieuwigheden: we drommen er omheen en willen ere en foto van. Natuurlijk, ijdel als ik ben wilde ik ook wel een foto van mij met mijn eerste Google Glass op. En omdat ik me realiseerde dat zo’n fotomoment over een paar jaar waarschijnlijk volslagen gedateerd lijkt heb ik dat vastgelegd. Met Google Glass!

“OK Glass, take picture” zei ik toen ik zelf werd gefotografeerd (Paulus Veltman en John Kivit, dank voor het gelijktijdig fotograferen en poseren).

Over een paar jaar nog eens kijken hoe we dan over deze foto’s denken…

*Lees ook deel 1 over 'andere game changers': http://www.molblog.nl/bericht/google-glass-en-andere-game-changers-1/