Het lastige van een column in deze tijd: tussen de tijd van schrijven en verschijnen – in dit geval een week of twee - zitten gemiddeld zes mediahypes, drie opgestapte ministers en een groot parlementair onderzoek. Veertien dagen: anno 2021 is dat een eeuwigheid.
Gelukkig hebben we Hugo. Hugo neemt de tijd voor de dingen. Dus als ik op het moment van tikken op de radio hoor dat de Limburgse ziekenhuizen op code zwart gaan, dat de ttTweede Kamer zich hardop afvraagt (stoer!) waarom Nederland niet veel meer haast maakt met de derde prik, kan ik er veilig van uitgaan dat er ‘op dit dossier’ over twee weken nog niets veranderd is. Ongetwijfeld is het Limburgse beddentekort nog groter dan nu en heeft het parlement haar woede tot parmantige hoogten opgeschroefd. Hooguit geeft een woordvoerder van VWS toe dat de minister bezig is met een brief naar de Kamer, waarin hij toezegt binnenkort onderzoek te zullen doen naar de mogelijkheden van enz.
Maar opgelost is het nog niet.
Gezegend en talrijk zijn de voorlichters die denken dat het werkt als je hard of vaak iets roept.
Tegen de tijd dat deze Adformatie verschijnt bent u – zo lees ik vandaag (!) op de website - zo’n 1200 keer bestookt met spotjes van de overheid waarin u wordt opgeroepen toch echt op de basismaatregelen te letten. Of - als u dat nog niet gedaan heeft – toch even een prikje te laten zetten. Een eerste prik wel te verstaan.
Want u spreekt geen Nederlands, u heeft niet-westerse culturele of religieuze overtuigingen, u hebt gewoon schijt, bent onnozel, gelooft nog in God, de zondeval, vliegende schotels en tapijten of u denkt dat de Joden achter nine-eleven, de holocaust en covid19 zitten. Nine-eleven (911), nineteen (19) – voelt u ook zo’n betekenisvolle samenhang?!
Prikken zonder afspraak wordt overigens in deze campagne extra nadrukkelijk gepromoot. Veertig tot vijftig keer per dag worden u en ik en onze onbereikbare medelanders vanaf begin november op Google, op radio en tv, schuilend tegen de regen in een tramhokje, stiekem op onze versleutelde mobiel of Telegram met de redelijke noodzaak van het Nederlandse prikbeleid om de ongevaccineerde oren geslagen. Twee keer per uur. 350 keer per week. Gezegend en talrijk zijn de voorlichters die denken dat het werkt als je hard of vaak iets roept. Of vaak iets hard roept. Of hard iets vaak roept. Whatever.
Woordelijk herinner ik het me niet, maar er kwamen termen in voor als knive en killen en potatoes chillen.
Begin oktober las ik een vermakelijk verhaal over een grootschalige landelijke campagne tegen wapenbezit onder jongeren. Overal in het land werden containers geplaatst waarin een enkele nog net niet ontspoorde puber in het holst van de nacht zijn fruitmesje mocht deponeren. De slogan was, zoals wel vaker bij dit soort campagnes, helemaal in de taal van de straat geschreven. Woordelijk herinner ik het me niet, maar er kwamen termen in voor als knive en killen en potatoes chillen. Naar goed Nederlands gebruik koos elke gemeente en elk dorp voor zijn eigen - excusez le mot - insteek, want ja, we leven in een vrij land. #ShowSkillsNotKnives - You Choose -schreef Nijmegen helemaal van nu. #AmsterdamOntwapent, twitterde de hoofdstad in tegendraads Nederlands.
Hoe dan ook: in Nijmegen waren ze blij met die verzameling verroeste klewangs van opa’s overleden zolder. Veertig messen leverde de actie maar liefst op. Veertig messen! Nijmegen wapenvrij! Moeders (en vaders!) zochten tevergeefs in Nijmeegse keukenladen naar de allesschiller, menig aardappel werd van arren moede in de schil gekookt (hier jongen, ook lekker), maar nimmer was het die avond zo rustig en veilig als in het Kronenburgpark. Landelijk leverde de actie maar liefst 3.300 steek-slag en andere wapens op. Niet mis! Ten behoeve van de pr - als ware het de vangst van 3.300 kilo cocaïne in de Rotterdamse haven – werden alle ingeleverde wapens op enkele boordevolle tafels uitgestald.
Sympathieke actie natuurlijk. Elk ingeleverd mes is er een.
Toch een klein voorbehoud bij de cijfers: de mensen die er ook echt mee willen steken en niet per ongeluk omdat ze eigenlijk hun fietssleuteltjes zoeken, de mafketels, de drillrappers, de doorgesnovenen, de geestelijk verlorenen nee, die bereik je hier niet mee, zo evalueerde een hoge politiepief in de Volkskrant heel eerlijk.
Ach. Dat is nou vervelend. Al dat getwitter, al die kekke filmpjes en al die strategisch geplaatste containers leveren vooral botte messen op. Grote kans dat er op een kwade winteruitgaansavond alsnogeentje met zijn ongevaccineerde stiletto gaat lopen prikken zonder afspraak.
Hm. Al die campagnes beginnen nu toch wel een beetje door elkaar te lopen.
