‘Ze gaan flirten, negeren je of nemen je niet serieus.’ Eline Muijres (29) maakt het soms mee als ze haar mannelijke vakgenoten vertelt dat ze gameproducer is. Maar ze laat zich niet kleineren en zet zich bij Games[4Diversity] in voor meer diversiteit in de gamesector. ‘Die bestaat echt niet alleen uit bleke jongens met een zwart T-shirt en lang haar.’
‘Ach, Ik ben het wel gewend’, zegt Muijres nuchter. Ze werkt al een tijdje in de gamesector. Voorheen als communicatiemanager bij de game-incubator Dutch Game Garden en nu als gameproducer bij Mi’pu’mi Games. Naast het flirten en negeren, lanceren de heren soms ook een vragenvuur. ‘Dan willen ze testen of ik geen “nep-gamegirl” ben.’
(Tekst gaat verder onder de foto.)
Zolderkamertje
Vrouwelijke gameproducers zijn nog steeds in de minderheid. Muijres vindt dat gek, want de helft van de gamers is vrouw. Hoe dat komt? ‘Het is een imagoprobleem.’ Gamen wordt nog steeds gezien als een mannenhobby en daarnaast, zo merkt ze, worden spelletjes vooral gemarket op mannen. ‘Waarom zou je er gaan werken als je niet eens aangesproken wordt?’
Bij Games[4Diversity] wil Muijres daar samen met een groep vrijwilligers verandering in brengen. En de diversiteit die er is zichtbaarder maken. Het idee dat alleen bleke tienerjongens op een zolderkamertje gamen, strookt volgens haar totaal niet met de werkelijkheid. ‘De sector is kleurrijker dan je denkt.’
Slechteriken
Games[4Diversity] brengt gameontwikkelaars en socio-culturele minderheden samen in zogeheten ‘gamejams’. ‘We kiezen altijd groepen die negatief in de media worden afgespiegeld’, zeg Muijres. Denk aan: vluchtelingen, mensen uit de LHBTIQ+-gemeenschap, personen met een beperking en gelovigen.
In de laatste gamejam kwamen mensen met de huidziekte epidermolysis bullosa op bezoek. Gameontwikkelaars krijgen hierdoor meer begrip voor de ziekte. Maar ook hoe je patiënten middels games in een heldenrol zet en stigma’s wegneemt. ‘Normaal gesproken zie je vaak slechteriken met littekens en brandwonden op hun gezicht. Maar verplaatst je eens in mensen met een huidziekte, het is totaal niet fijn als jij continu als slechterik wordt afgebeeld.’
Prinses en de kikker
Het is extreem belangrijk om minderheidsgroepen bij het ontwikkelingsproces te betrekken, benadrukt Muijres. ‘Je maakt snel fouten.’ Ze noemt Overwatch als voorbeeld. ‘De game heeft een diverse cast. Ongeveer de helft is vrouw, waarvan er acht wit zijn. De rest is van allerlei afkomsten, maar ze hebben geen zwarte vrouwen. De enige met een Centraal-Afrikaanse afkomst is de robot Orisa. Maar ja, is dat nou een daadwerkelijk een zwart personage?’ Lachend: ‘Niet echt hé. Het doet me denken aan de Disney-film Prinses en de Kikker. Daarin heb je een Afro-Amerikaanse prinses, maar ze is 90 procent van de tijd een kikker. Het lijkt dan alsof je haar alsnog verbergt.’
Vrouwen worden vaker op een dubieuze manier neergezet, constateert Muijres. ‘Ze spelen vaak de rol van een femme fatale of prinses in nood. ‘Een soort hulpeloze vrouw die je moet redden. Dat is een beetje jammer.’
Op het gebied van design is het ook oppassen geblazen: ‘Bij een gamelevel dat gesitueerd is in Irak, is het bijvoorbeeld voorgekomen dat de maker Arabische teksten opzocht en die zonder achtergrondcheck op winkels en wc’s plakte. Die teksten bleken vervolgens uit de Koran te komen. Ik kan je vertellen, dat ligt erg gevoelig.’ Ze heeft nog een paar voorbeelden: ‘In China mag je geen game uitgeven als er een doodshoofd in zit.’ Ook moet je voorzichtig zijn met geschiedenis. ‘Oorlogen worden in verschillende delen van de wereld verschillend geïnterpreteerd. Arabieren zijn in games bijvoorbeeld vaak de bad guys.’
Hunk
Maar het is niet allemaal kommer en kwel, vindt Muijres. Het gameaanbod is al een stuk diverser. Er zijn niet alleen maar schietspellen met gespierde hunks, maar er duiken ook steeds vaker vrouwen, vluchtelingen en mensen met een beperking op. Toch vindt Muijers het jammer dat deze spellen zo opvallen. ‘Het feit dat ze opvallen, is eigenlijk al een beetje gek. Je wil naar een punt dat niemand verbaasd reageert.’ Gameontwikkelaars moeten realiseren: ‘Je bent niet klaar als je er enkel een vrouwelijk personage in stopt, maar zorg ervoor dat ze menselijk zijn met verlangens, doelen, een verhaal en motivatie, zodat de speler zich ermee kan identificeren. ‘Geen oppervlakkige vrouwen, maar stoere chicks met superkrachten.’
Voor Adformatie selecteerde Muijres acht voorbeelden van gediversifieerde games.
Horizon Zero Dawn
Met een vrouwelijke superheld in de hoofdrol
Dream Daddy
Datingsimulator voor homoseksuele vaders
Een jonge vrouw keert terug naar haar ouderlijke huis, maar ze treft het verlaten aan. Langzaam vallen de puzzelstukjes op hun plaats; haar zusje is uit de kast gekomen, waardoor er ruzie is ontstaan.
Bury Me, My Love
Gaat over een jonge vrouw die vanuit Syrië naar Europa vlucht
Herald
Een confronterende game over het koloniale verleden van Nederland
Aurion: Legacy of the Kori-Odan
Veel fantasiegames zijn geïnspireerd op de Europese geschiedenis, maar Aurion niet. De game is gebaseerd op Afrikaanse mythologie en culturen.
Mulaka
Ook een vergeten cultuur. Mulaka vertelt het verhaal van de indiaanse groep Tarahumaran in Noord-Mexico.
