In Duitsland was het Adidas dat de hoon over zich heen kreeg, Nederland heeft nu ook zijn eigen ‘reus’ die ophef veroorzaakt door zijn hand op te houden.
Booking.com heeft, zo meldde de Volkskrant gisteren, aangeklopt bij de Nederlandse overheid om via de zogeheten NOW-regeling een groot deel van zijn personeelskosten vergoed te krijgen. Het bedrijf heeft zo’n 5500 werknemers in dienst, onder wie een groot aantal expats, en is daarmee een van de grootste werkgevers in Amsterdam. De noodhulp kan in de tientallen miljoenen lopen.
In een persverklaring aan het FD benadrukt Booking.com dat het dankzij het geld ontslagen kan voorkomen en de kortetermijnfinanciering op orde kan krijgen. Dat is nodig om te kunnen herstellen als de reismarkt weer tot leven komt.
Het opgehouden handje van Booking is een klassiek boosmakertje, en werd op het ophefplatform Twitter ook helemaal afgebrand. Toch zal de reputatieschade langduriger en ingrijpender zijn dan dat, vooral door het gedrag van Booking.com zelf in het verleden.
Want wie zich afvraagt of de ‘winstmachine’ wat geld gespaard heeft voor mindere tijden, hoeft niet lang te zoeken om te zien hoe dat zit. Booking Holdings, zo rekende de Volkskrant voor, gaat ondanks de jaarlijkse miljardenwinsten (2019: bijna 5 miljard dollar) gebukt onder schulden. Tegenover ruim 6 miljard dollar aan cash stond eind vorig jaar 7,6 miljard dollar schuld op de balans.
Booking geeft zijn geld graag uit, aan de aandeelhouders en zijn topman. In 2019 spendeerde het reisplatform 8 miljard om zijn eigen aandelen in te kopen, een manier om de koers omhoog te manipuleren, een douceurtje voor de aandeelhouders.
Het heeft door dit gedrag een acuut probleem. Zonder een lening van 4 miljard dollar zou het drastisch hebben moeten ingrijpen, en zonder de staatssteun zou het zijn personeel niet in dienst kunnen houden.
Alles wat Booking.com nu doet om zich van zijn goede kant te laten zien lijkt verspild. De offers die de onderneming in zijn persverklaringen vermeldt, slaan direct dood. Ceo Glen Fogel die afziet van zijn inkomen? De ondernemingsraad relativeerde dit direct in de Volkskrant; Fogels salaris van 750.000 euro is slechts een fractie van zijn honorarium van in totaal 20,5 miljoen dollar.
Het grootste probleem is nog wel dat Booking.com als gevierde technologische ‘disruptor’ groot is geworden op de hotels, huisjes van echte ondernemers. Dat levert altijd al spanning op, maar in tijden van druk nog meer. Begin april was dat al zichtbaar toen hoteliers en B&B-eigenaren klaagden dat ze de al ontvangen betalingen van klanten volledig moesten terugstorten van Booking.com. Veel accommodaties zouden daarvoor simpelweg de middelen niet hebben.
Nu Booking.com zelf in de problemen is gekomen vraagt het wel om dit soort mededogen en hulp. Dat laat zich moeilijk verhouden met de wijze waarop het zijn geld verdient en uitgeeft.
De wezenlijke vraag komt naar boven hoeveel toegevoegde waarde Booking.com heeft. Als je een plek nodig hebt om te schuilen, kan het zijn algoritme aanbieden en een bestand met heel veel hotels, maar een bed heeft het niet voor je. Daarvoor moet je bij de hotels zelf zijn. En die blijven ook bestaan als Booking.com er niet meer is. Dan komt er wel een ander platform.
Dat is een gevaarlijke positie voor een bloeiend bedrijf dat zich nu zo afhankelijk heeft gemaakt.
Reacties:
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!
En: het uitkeren van miljarden aan aandeelhouders, dat geld is verdwenen in de kassa's van de pensioenfondsen, dat zijn de grote bezitters van aandelenpakketten. Die hebben het dividend ontvangen. Dat zijn wij dus allemaal. Dat is het hele idee van een beursnotering. De massa kan meeprofiteren van het succes door mede-eigenaar te zijn.
Het rondstrooien van gratis geld richting iedereen gaat nog veel meer van dit soort toestanden opleveren. Zwakke bedrijven krijgen geld, maar goede bedrijven zien daarmee dat zwakke concurrenten ineens weer in de wedstrijd worden geholpen. Bizarre dilemma's voor de overheden die het geld moeten toewijzen.