Rondvraag: Heeft AR nog toegevoegde waarde?

MobileMarketing.nl stelt daarom de vraag: Heeft Augmented Reality nog toegevoegde waarde?

Jelle Kolleman (Shoot2Share)

Layar was in 2009 een noviteit. "De app die je wist dat zou komen” zo ongeveer. Maar toen 'ie er was, bleek al snel dat je geo data toch makkelijker op een kaart bekijkt dan om je heen draaiend met je telefoon in de lucht alsof je een concert aan het filmen bent. Nu wordt Layar neergezet als luxe QR reader, de ultieme koppeling tussen print en digital. Maar wederom lijkt het publiek ook het lezen van een magazine niet te willen verrijken met digital content. Ik herken het wel. Als ik al eens op de bank lig met een tijdschrift, ben ik blij dat ik die telefoon even niet hoef te gebruiken. Daarnaast kun je niet verwachten dat er ooit meer dan 1% zal reageren op je layar-print. En dan wordt het, terecht of niet, erg moeilijk om daar extra geld voor te vragen aan de adverteerder.

Theo Glaudemans (Limebizz)

Augmented Reality is nog een jonge, innovatieve markt waar veel mensen en bedrijven de toegevoegde waarde nog niet van kunnen inzien. Ze zien het vooral als een gimmick of ze begrijpen het nog niet en roepen eigenlijk om hulp om AR goed toe te passen. Maar met de juiste begeleiding en het laten zien van de vele mogelijkheden kan men daadwerkelijk scoren op conversie.

Conversie hoeft niet altijd koop te zijn maar kan ook beleving opleveren of een makkelijkere en snellere manier van contact leggen met consument of potentieel. Om tot een goede implementatie te komen zul je je hierin dus serieus moeten verdiepen en resources vrij moeten maken, daarbij kun je specialisten inschakelen, zoals Limebizz, met veel ervaring. Wij kijken eerst naar het doel van de campagne en zoeken daarbij de juiste “call-to-action” en vormen daarmee het concept om vervolgens in productie te gaan. Daarna evalueren wij direct met de klant de campagne en kunnen desgewenst bijsturen om nog meer resultaat te behalen. Als je nu kijkt naar de trend zien wij juist dat de markt steeds meer mogelijkheden gaat zien om AR toe te passen. Na een eerste kennismaking met een gezamenlijke pilot, is onze ervaring dat men herhaalopdrachten bij ons neerlegt vanwege de juiste aanpak en het behaalde resultaat. 2014 is een jaar dat AR veel gaat brengen.

Wij zien alleen deze maand al de vraag naar AR concepten en implementaties extreem stijgen. Vooral in retail (Bijenkorf, V&D etc.) wil men naast haar brochures & magazines ook naar instore mogelijkheden kijken. Ook onderwijs is een opkomende markt waar AR prima in te passen is en waar wij op dit moment met wereldspelers concepten aan het creëren zijn. Ook bij uitgevers en medialand zien ze AR steeds meer als een kans. 1 februari komt Wegener met haar eerste interactieve bewaar “Layar”special omtrent Olympische Spelen. Wegener heeft ons mee in haar team geplaatst juist om alles goed uit te voeren. Hier zouden anderen een voorbeeld aan kunnen nemen om teleurstellingen te voorkomen. Succes ligt niet alleen aan techniek maar ook aan het juist toepassen daarvan.

Bart Hufen (Brand New Game)

De smartphone is niet het meest ideale device voor AR. Naar mijn mening gaan we hier pas echt gebruik van maken als er een - door een design merk - ontworpen bril komt. Een merk als Diesel of Ogley zou hier het voortouw in moeten nemen. Het heeft met de context te maken die van doorslaggevend belang is. Je gaat gewoon niet ergens midden op straat je telefoon pakken en er ‘doorheen’ kijken.  Augmented Reality is een mooi techniek, maar als ik als consument eerst een stuk software moet downloaden zonder relevantie te zien, dan wordt het lastig.  Verder moeten er veel handelingen worden gepleegd.Techniek (en design in de breedte) werkt wanneer het stupid simple is. De techniek van Layar  is leuk, maar niet zonder geschikte hardware, relevante concepten en die samen binnen de juiste context (tijd & plaats) aanbieden. Verder is de combinatie Layar en print lastig.  Lezen is immers  'Laid Back', terwijl de combinatie met LAYAR 'Lean forward' is.  Passive versus Active. Mensen willen niet continue wisselen tussen actief en passief als ze een blad aan het lezen zijn, tenzij het op een tablet. Ik wilde mijn nieuwe boek ook gaan aanbieden met allerlei leuke ‘gamification’ opdrachten erin, maar hoe vaak doe jij een oefening in een leesboek? Zo ben ik op het idee gekomen om apart een lesboek en werkboek te gaan maken… Die zullen dan gericht zijn op ‘actief’ aan de slag. Lezen blijft ‘passief’ ter ontspanning. Momenteel loopt AR nog ver voor op de huidige consumenten technologie, omdat het niet geïntegreerd is met geschikte hardware.

August de Vocht (Gemoro)

Met de huidige devices en oplossingen zie ik nog weinig toegevoegde waarde voor Augmented Reality.  De huidige oplossing eisen teveel en te onhandige handelingen van de gebruiker.  Verder lost het  niet echt een probleem op als je AR gaat gebruiken in print. Met de nieuwe devices  gloort er wel hoop voor AR maar een echt lekker commerciële implementatie is mijns inziens nog steeds ver weg.

Lukas Pauka (XS2)

Jeroen Retrae (moblio.nl)

Ik geloof zeker dat AR toegevoegde waarde kan hebben, maar er nog het nodige aan de user experience dat verbeterd kan worden. Een consument moet nog teveel handelingen verrichtten. Het is op dit moment ook nog steeds een gimmick die mensen eens uitproberen, maar moeite heeft om bij de massa door te breken. Wellicht dat Google Glass hier verandering in kan brengen.

Guy Grimmelt (CBS Outdoor / Exterion Media)

ik denk dat het te vroeg is om ar dood te verklaren, maar er zitten wel een aantal 'user experience' issues die ar heeft, waarvan Te veel handelingen om tot actie te komen de belangrijkste is. Andere technieken zoals nfc en waarschijnlijk ibeacon halen drempels weg en maken de weg naar de combinatie dus makkelijker en toegankelijker. Payments, downloads, views, dat gaat gewoon nog te moeilijk. Tuurlijk heeft ar , net als qr, last van de slechte doorvertalingen en experiences, maar de techniek zelf is hier ook debet aan. Daarnaast was het goed geweest als er min of meer 1 standaard is die door iedereen wordt omarmt en bij ar zijn er teveel verschillende partijen met net iets andere techniek, waardoor het voor de gebruiker ook lastiger was/is om te omarmen. Laagdrempeliger, sneller activatie en beter gebruik kunnen ar nog redden, maar dan zullen ze wel snel moeten zijn en da's best lastig in deze tijd waarin de kans groot is dat er weer iets nieuws komt wat de issues zoals eerder aangegeven beter invult.

Cees Dingler  (Freelance)

Er wordt nog steeds enorm onderschat wat een enorme drempel het voor consumenten is om een app überhaupt te openen. Net als QR codes gaat het pas écht werken als de apps in IOS en Android worden geïntegreerd. Nu moet de content écht relevant zijn, zoals het tonen van een nieuwbouwproject aan potentiële kopers. In campagnes mis je simpelweg de massa.

Wietkse Mous (Pepper’s Ghost)

Onze ervaring is dat een AR campagne pas succesvol is als de Call to Action heel duidelijk is en de content relevant voor de betreffende doelgroep. Anders gezegd, het moet eigenlijk meteen duidelijk zijn wat er valt te halen of te beleven als je je smartphone voor een advertentie of verpakking houdt . Simpelweg een link naar een youtube filmpje, wat veel gebeurd met de Layar Creator, heeft niet echt een toegevoegde waarde. Een andere belangrijke succesfactor is dat de handeling bij AR heel simpel moet zijn. Mensen haken af als het niet werkt of het onduidelijk is wat je moet doen. Daar is het denk ik misgegaan met de Linda. De eerste keer was het zo ingewikkeld dat de lezers toen al zijn afgehaakt en het later niet nog een keer hebben geprobeerd. De techniek van Layar was baanbrekend maar voor de massa te vroeg. Print en AR kan wel degelijk een goede combinatie zijn. In Engeland worden juist steeds meer magazines verrijkt worden met AR. De tijdschriften daar spelen vooral in op de trend om foto’s van jezelf te maken en te delen via social media. Zo kan je bijvoorbeeld jezelf met de augmented reality app Blippar op de cover van een magazine zetten of met je favoriete lid van een boyband op de foto. Deze ‘photoshares’ zijn vooral onder jongeren en vrouwen heel populair en trekken daardoor adverteerders aan. In mannenbladen zie je veel interactieve advertenties voor automerken.

Marjolein Stromeier (Havas Media)

Uit de inleiding maak ik op dat deze vraag ontstaan is doordat LINDA. het toepassen van de Layar-technologie in haar tijdschrift beeïndigt. Dit enkele feit is geen reden om te twijfelen aan de toegevoegde waarde van AR. Om dat te kunnen beoordelen is een bredere oriëntatie op de huidige stand van zaken in interactive print nodig. De insights die ik daarover als voormalig (en trots!) lid van de Layar-crew kan geven, zijn vast van waarde in een discussie over AR. Het is voor een goede toepassing van augmented reality technologie van doorslaggevend belang dat redactie en adverteerders een goed concept uitdenken. Daarbij moet er eerst worden vastgesteld waarom je je publicatie wil verrijken. Rekening houdend met de behoefte en wens van de lezer en de devices waarop je aan die behoefte tegemoet wil komen. Of deze wil sturen natuurlijk.  Vervolgens is het belangrijk om aandacht te schenken aan de te augmenten content en niet in het minst aan de digitale assets als die je laat verschijnen bij het scannen. Denk aan verrassende video's of animaties, links naar een (goed ingerichte!) m-commerce omgeving, de mogelijkheid om artikelen en foto's te delen, exclusieve win-akties, etc. Voorbeelden te over op de site van Layar. Het scannen van de content kan vooralsnog heel goed gedaan worden met het device dat de doelgroep het meest in de buurt heeft tijdens het lezen. Nu zal dat vooral een smartphone zijn, over niet al te lange tijd wellicht een veelbesproken bril.  Tenslotte dient de uitleg aan de lezer over de werking van AR in de publicatie overduidelijk en aansprekend te zijn. Schort het aan één of meerdere van deze onderdelen van het project, dan is het gedoemd te falen. Wanneer je zorgt voor een kritische blik op je proces, een top voorbereiding en geweldige content, dan zul je de lezer nog meer boeien met je publicatie dan al het geval was. 

Stefan Smit (Viva La Media)

Augmented Reality kan zeker van toegevoegde waarde zijn, maar dan denk ik eerder aan Google Glass toepassingen dan aan een verrijking van print naar digitaal. In mijn ogen proberen de print titels krampachtig te digitaliseren door middel van een leuke gimmick. Helaas kost het teveel handelingen van een gebruiker om daar echt iets mee te doen. Hierdoor wordt er duidelijk te weinig gebruik van gemaakt en loont het niet de moeite om ermee door te gaan voor een print titel. Voor projecten zoals Google Glass zie ik wel nuttige toepassingen. De bril heb je toch al op en een extra laag kan nuttige informatie bevatten. Denk aan informatie over het gebouw waar je langs wandelt of een billboard dat tot leven komt na één ’touch' op je bril. Vooral wanneer het een standaard toepassing is in je bril, zonder iets extra’s te hoeven downloaden, in combinatie met waardevolle toepassingen. Content blijft toch king.

Marc Veuger (Angry Bytes / Two-Screen.tv)

Augmented Reality is niet Layar, Layar is slechts een implementatie op een minder geschikt apparaat. Head-Up Displays in auto's en Google glass zijn ervoor gemaakt, de informatie wordt je automagisch tijd- en plaatsrelevant aangeboden. Je hoeft niet eerst je mobiel te unlocken, een app op te starten en je camera te richten.

Iskander Smit (info.nl)

Ja, augmented reality heeft toekomst. Of nee, want AR is een algemeen begrip en nu al deel van onze beleving met een mix van werkelijkheid en virtuele informatie. Maar de relevantie van de content in de context is bepalend. Ik heb Layar met veel plezier gebruikt om te zien hoe een nieuw gebouw in de stad komt te staan. Of als ik de bank in de IKEA-gids kan 'oppakken' en in mijn eigen kamer kan plaatsen. Content als media kan werken. De verleiding is echter om vanuit mogelijkheden te denken in plaats van relevantie. AR als losse optie zal het moeilijk hebben, maar werkt als relevant onderdeel van een digitaal/fysiek ecosysteem.  

Leon de Wildt (BlackRooster)

Het succes van Augmented Reality mag in mijn ogen niet worden gekoppeld aan het succes van Linda en/of Layar. Layar benut slechts een deel van de eindeloze inzetbaarheid van AR. Het verrijken van het blad 'Linda' door hieraan digitale content toe te voegen bevindt zich al lang niet meer in de 'gimmick' fase. Hier is de nieuwigheid nu inmiddels wel vanaf. We zitten nu in de functionele fase; AR moet echt iets bijdragen. Dit betekent overigens niet dat dit een tekortkoming is van Layar; meer van de partijen welke deze middelen/campagnes inzetten. Layar heeft zeer bijgedragen aan het bestaan en acceptatie van AR. Augmented Reality heeft dus zeer zeker toegevoegde waarde; dit gaat verder dan Layar maar ook zeker verder dan de Google Glass. Mobiele devices zijn uitermate geschikt voor de inzet van AR. Momenteel werken wij aan meerdere concepten in opdracht van klanten waarbij AR een rol zal spelen tijdens de oriëntatie- en aankoopfase van consumenten. Augmented Reality heeft dus zeer zeker toegevoegde waarde; de koppeling van het succes van AR aan de case 'Linda' en/of Layar is in mijn ogen dan ook veel te kortzichtig.

Ronald de Groot (Yourzine.nl)

De introductie van Layar in 2009 zorgde ervoor dat de hele wereld het had over de s’werelds eerste augmented reality browser gebaseerd op locatie op de mobiele telefoon: 'uniek', 'fenomenaal', 'gaaf', 'de toekomst’, enkele termen die je destijds hoorde. En ik moet toegeven ook ik was onder de indruk, de ervaring dat je door de camera van je telefoon heen keek en vervolgens zag je digitale objecten om je heen geprojecteerd: brievenbussen, pinautomaten, huizen etc. Je voelde je heel even Terminator, het gadget karakter was hoog. Als ontwikkelaar ben ik hier uiteraard met ons bedrijf destijds op ingedoken en als eerste bedrijf, na Layar zelf, hebben we de key gekregen om een Layer (een digitale laag in de applicatie Layar zelf) te ontwikkelen. Na een weekend ontwikkelen was de Layer klaar en met de introductie van ’s wereldse eerste augmentend reality browser op mobiel had onze klant PostNL en ons bedrijf enorm veel publiciteit te pakken. Dat er zoveel aandacht aan werd gegeven, zelfs CNN die hier aandacht aan besteedde, dat had ik niet verwacht. Layar was de eerste stap naar de wereld waarin online en offline letterlijk in elkaar op in gingen, voor veel mensen gebeurde dit alleen films maar nu kon je het gewoon zelf thuis ervaren. Het was helemaal geen technisch hoogstandje want een fixed object plaatsen voor een bewegend beeld gebeurde al sinds de introductie van de eerste computer, maar omdat de telefoon de unieke eigenschappen bezit van gps, camera en internetverbinding was de beleving indrukwekkend. Veel andere organisaties (directies) wilden er ook 'iets’ mee, dit om te laten zien dat ze innovatief waren en om te genieten van de publiciteit die ze er toen nog mee konden krijgen. Maar al vrij snel daarna bekroop mij het gevoel dat de houdbaarheid van Layar op deze manier geen lang leven beschoren zou zijn. Niet alleen omdat Layar zelf geen businessmodel had, maar belangrijker nog omdat ik geen adoptie voelde en zag van smartphone gebruikers. Layar was leuk om een paar keer te gebruiken en te laten zien aan vrienden, maar als je een pinautomaat zoekt gebruik je toch gewoon Google op je telefoon!? waarom op zo een ingewikkelde manier via een aparte applicatie, waarin ik een Layer moet zoeken om vervolgens met mijn telefoon in de lucht te zoeken naar de dichtstbijzijnde pinautomaat!? Het gebruik van Layar / Layer bleef ook ver achter en de ontwikkeling van nieuwe Layer’s en de vraag erna bleef op langere termijn uit. Layar besefte dat ze de dienst (ook) op een andere manier moesten gaan inzetten, enerzijds om gewoon geld te kunnen verdienen en anderzijds om in te spelen op veranderende consumentenbehoeften. Vanuit het idee van de lelijke QR-code die door uitgeverijen / reclamebureaus / adverteerders zelf werden ingezet voor de verrijking van print is de focus gaan liggen op het interactief maken van print uitingen (advertenties). Enerzijds kan je met Layar een statische print uitingen tot leven wekken en/of andere interactieve informatie tonen, maar anderzijds kon print ook meetbaar gemaakt worden. In de basis klinkt dit natuurlijk leuk en interessant maar in de praktijk een lastige klus. Zelf ben ik met mijn vorige bedrijf ook een lange tijd bezig geweest met het koppelen van QR-codes (en interactieve content erachter) aan print uitingen, maar merkte ik op het landschap van print een 'uitdagend eco-systeem’ betrof. De belangrijkste uitdaging wat mij betreft was de consument die de bereidheid moeten tonen om met zijn of haar smartphone print uitingen te gaan scannen. En naar mijn mening heeft Layar zich vergist of wellicht wisten ze het ook maar waagde ze toch de gok dat mensen print uitingen gingen scannen? Het staat buiten kijf dat mobiel zich ideaal leent voor augemented reality, het heeft immers alle  eigenschappen in zich. Maar waar het bij elk goed idee gaat is de relevantie en dus ook (gefoceerde) behoeften van de consument om iets wel of niet te gebruiken en te adopteren. AR is mijn inziens een fantastische toepassing in autoruiten en in andere glazen objecten waarin het geïntegreerd kan worden, maar AR als losstaande applicatie op een telefoon om vervolgens voor een fysiek object / print uiting te houden? daar zie ik te veel drempels in. Layar is daar een voorbeeld van: leuk om een keer te gebruiken, maar de relevantie en behoeften om structureel te gebruiken is niet groot bij de consument. Iemand die een tijdschrift leest doet dat vanuit een bepaalde behoeften (om te relaxen / inspiratie op te doen / kennis te vergaren) en zitten vaak in een passieve modus. Het gebruik van de smartphone tijdens het lezen is dan ook niet gebruikelijk. Gekeken naar Layar als applicatie zelf is het voor de doorsnee gebruiker ingewikkeld: je hebt een applicatie nodig, die moet je vervolgens opstarten en dan moet je nog de print uiting scannen. Gebruikers willen gemak, eenvoud en snelheid. Naast de applicatie zelf heeft print in het algemeen het al een lange tijd erg lastig, lezers nemen af en daardoor staan de inkomsten uit print advertenties ook onder druk. En van de lezers die er nog zijn kan je afvragen in hoeverre die mobiel online zijn. Kortom, print en AR is naar mijn idee geen succesformule. De grootste verandering zal gaan komen vanuit flexible interactive plastic paper en/of in combinatie met Google Glass / iOptik, Waarbij interactiviteit gemakkelijk, eenvoudig en snel is.

Hans Peter Harmsen (Oberon)

AR is bedoeld om informatie toe te voegen aan de werkelijke wereld omdat deze informatie er niet of niet meer is. Dit kan zeker werken. Denk aan een app waarmee je door het Forum Romanum in Rome kan rondlopen en die je, overal waar je kijkt, toont hoe het er in de gloriedagen van het Romeinse rijk uit zag. Informatie die er niet meer is, maar die je wel graag wilt krijgen. De smartphone is hier een heel bruikbaar middel voor maar wellicht is de tablet nog een betere oplossing, gewoon vanwege het grotere scherm. En AR-advertenties in tijdschriften dan? Daar zijn drie problemen mee.

• A) niemand zit er op te wachten;Consumenten zien advertenties immer meestal als een noodzakelijk kwaad. Advertenties werken toch, omdat je oog er toch per ongeluk op valt
• B) het betekent extra handelingen voor de consument.  Je gaat de consument vragen om haar telefoon te pakken, een app te installeren en dan een print pagina te scannen. Voor wat? Voor het bekijken van een advertentie?!
• C) de techniek voegt niks wezenlijks toe. OK, in sommige gevallen kan je je voorstellen dat rich media content wat toevoegt bij een platte tijdschriftadvertentie. Maar hier zijn gemakkelijkere methoden voor zoals het opnemen van een webadres of zelfs een QR-code.

Layar heeft een prachtige techniek ontwikkeld; heeft daar wereldfaam mee verworven; maar het verrijken van print-advertenties gaat niet het businessmodel zijn waarmee ze de wereld gaan veroveren.