Deze week was ✨Arne Koefoed*, head of ideas en medeoprichter van experiential-agency Wink, en medeoprichter van New Dutch Wave en Kampeerterrein (en nog veel meer) De Lievelinge, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week.
Vijf dagen lang deelde hij zijn inspiratie op de LinkedIn-pagina van Nils Adriaans en Adformatie (één bijdrage per dag).
Koefoed deed dat vanaf het creatieve techfestival SXSW in Austin, Texas, waar New Dutch Wave samen optrok met CreativeNL, het internationale label van de Topsector Creatieve Industrie en kennis- en innovatienetwerk van de creatieve industrie, ClickNL.
'Wat voor een magische creatieve chaos in fucking Texas was dat?'
Over zijn week: 'Toen Wink haar vleugels uitsloeg naar de US in 2016 (Wink is inmiddels al bezig met evenementen voor het WK 2026 en OS 2028 in Los Angeles en heeft klanten als AB InBev, Polestar, Asics en The North Face, red.) waren er twee dingen waar ik heen moest van mezelf: Burning Man en South by Southwest.
SXSW kende ik van de legendarische dagboek-columns die mijn goede vriend Joost van Bellen schreef voor 3voor12, zijn avonturen waren hilarisch en jaloersmakend. Wat was dat voor een magische muzikale creatieve chaos met honderdduizend bandjes en overal goodies en geheime feestjes waar ze doorheen fietsten in fucking Texas?
Door collega's Rory Grashuis en Martijn Been werd ik er op geattendeerd dat er behalve muziek ook een tech week en een film week en een eindeloos programma van talks, panels, creativiteit, en nog veel meer aan vast zat. Boeien, ik kom voor de rock 'n' roll!
Eenmaal geland in Austin werd begon het te dagen, een fenomeen wat ik alleen maar kan beschrijven als een soort mix van Eurosonic, The Next Web, en Koningsdag, en dan on steroids in de meest conservatieve staat van de US met als officieel credo 'Keep Austin Weird!' Wat een rabbithole om in te vallen...
Perfect voor mij, die niks lekkerder vind dan verdwalen en mijn levenswerk heb gemaakt van verwonderen, vieren en verbinden. Maar wat een fomo-generator, doe normaal. In een permanente staat van ontvankelijkheid, al mijn zintuigen overprikkeld, miste ik duizend keer meer dan ik meemaakte, en maakte ik meer mee dan ooit.
Zo ook deze week...'
Hier zijn 5 bijdragen:
1. Omarm 'southby-dipity'
'Als je hier het toeval omarmt, val je vanzelf de goeie kant op. Als je bijvoorbeeld in de rij staat voor de éne talk kom je misschien niet binnen, maar ontmoet je wel die fantastische connectie. Als je komt voor muziek word je omvergeblazen door de nieuwste tech innovatie en vice-versa, je begrijpt wat ik bedoel; serendipiteit, een vrijbrief voor verwondering en een uitnodiging voor avontuur.
Wij waren niet de enige Nederlanders, met ons waren er nog honderden 'Dutchies' die zich lieten onderdompelen in Austin. Van Media.Monks tot ADE, bands, bookers, kunstenaars, filmmakers, start-ups enzovoorts: een verscheidenheid aan entiteiten die de enorme bandbreedte van het festival eer aan deed, maar onderling weinig verbonden was.
We roken een kans: 'We gaan een clubhuis maken voor àlle Nederlanders!'
New Dutch Wave was geboren, een druppel die aanzwelde tot een golf, want een paar maanden later zat ik tijdens ADE met Danny Frietman en Atilla Meijs in een barretje in Amsterdam, en met een onverwacht mandaat en een zak geld van onze overheid werd ik ineens co-founder van een rockende handelsmissie...
Inmiddels voor het 8e jaar zwelt de golf alleen maar verder aan, nu met CreativeNL. En zijn we nu met de grootste Nederlandse delegatie ooit.
Ik heb nog geen idee wat ik tegen ga komen deze week, maar dat is dus precies de bedoeling... Morgen meer.'
2. Onze muze: de deelnemer van het evenement - 'Dit jaar voel ook ik voor het eerst de kans dat mijn wereld echt gaat versmelten met nieuwe tech'
'Ok, ik ben 'experiential', een belevingontwerper, een tactiele verhalenverteller, ik hou van live , echt, hier en nu, kippenvel, gezamenlijkheid; 'actual reality' zeg maar... Als bijna-boomer ben ik eerlijk een beetje wars van, en onhandig met tech en socials; gelukkig wordt dat bij Wink ruimschoots gecompenseerd door ons fantastische team.
Woorden zoals interactive, immersive, interdisciplinary, 3D en multisensory zijn altijd al vanzelfsprekende begrippen in ons vak.
Maar sinds ik me jaarlijks met New Dutch Wave mag onderdompelen in het wereldwijde mekka van tech innovatie hier op SXSW, heb ik geleerd dat deze begrippen allemaal [in tech innovatie] steeds gebruikt, gezocht en ontwikkeld worden. Van alles is er al langsgekomen (en soms weer in vergetelheid geraakt): VR, AR, crypto, Metaverses, hybride, AI en nu dus IX: immersive experience... de cirkel lijkt bijna rond.
Dit jaar voel ook ik voor het eerst de kans dat mijn wereld gaat versmelten met nieuwe tech die de interactiviteit en het engagement van de deelnemers van onze experiences echt gaat beïnvloeden, verrijken en vooral ook vice versa.
Een quote van mijn favoriete band Funkadelic die bij ieder optreden gescandeerd wordt, waarbij het publiek schreeuwt: 'What you gonna do?', waarna de band terug schreeuwt: 'Whatever the party calls for!', is al jaren de rode draad in hoe we alles uit de kast trekken om het ultieme moment te creëren voor onze muze: de deelnemer van het evenement.
De X-factor, datgene wat het evenement kan maken of breken is deze gast, per definitie een participant en geen consument. Ik verwelkom dan ook de kans om er weer een interactieve discipline, een nieuwe laag, een nieuwe tool aan toe te voegen, user generated events!'
'Op een gegeven moment gaat het regenen en voel je de druppels op je hand... gerichte ultrasone stimulatie, leip!'
3. Enabling the sixth sense, the sense of wonder - 'Tech goes tactile baby!'
'De Creative Industries Trade Show van SXSW is, zeer eufemistisch gezegd, niet de mooiste beurs die ik ken, hoezo user experience? Maar, als ik over m'n esthetische bezwaren heen stap, m'n beroepsdeformatie bedwing en mezelf ontspan in 'what is', dan ontvouwt zich een zee van ontdekkingen, tussen de massagestoelen, de inflatables, de landenpaviljoenen en de omstreden stands van de US army (mijnenveger robot demo, je-weet-wel) en de CIA in, poppen er pareltjes op.
Zo zat ik ineens ergens bij een houtje-touwtje stand met m'n handen in de 'haptocloud', oftewel ultrasonic tactile stimulation. Een next level innovatie van de Universiteit van Tokyo. Een lekkere naakte lo-fi tech unit met een hoop zichtbare draadjes en printplaatjes aan de buitenkant, een groep jonge Japanse nerds eromheen, een soort flux capacitor uit een William Gibson boek (schrijver van o.a. Neuromancer**, red.). Love it... Maar dan de beleving! Tech goes tactile baby! For real...
In een blackbox verschijnt een hologram van kwalletjes en een ander blob-achtig beestje, en je handen voelen die dus echt, maar echt; je kan ze wegduwen, aaien en op een gegeven moment gaat het regenen en voel je de druppels op je hand... gerichte ultrasone stimulatie, leip! Ik wil een hele grote thuis, een Star Trek Holodeck... kan gewoon nu.
Foto 3a en b: dit Texaanse jochie, 11 of zo, was voor mij. Voor hem is dit de norm, zijn vragen aan de Japanse student waren vanzelfsprekender en zéker slimmer dan die van mij. Er is hoop!'
4. We gotta kick something that means something [The Pharcyde] - 'Benji bleek minstens zo hoogbevaagd als ik al had gehoopt'
'Met David Vogel en Falco Webbink ging ik naar een panel met deze klinkende naam: 'Kaleidoscopic Worldbuilding in a Fractured World'. Geen idee wat te verwachten, maar ik twijfelde geen seconde toen ik zag dat Benji Geary, een van de co-founders van Meow Wolf erin zat.
Ik ontdekte het Meow Wolf-fenomeen een paar jaar terug en ben 'n absolute fanboy vanaf dat moment, een onafhankelijk kunstenaarscollectief die caleidoscopische psychedelische interactieve activistische ontregelende werelden maken van purschuim, zilverfolie en afval (en meer), waar ze deelnemers van de ene verwondering in de andere laten vallen, en daarmee inmiddels de wereld van immersive experiences radicaal hebben beïnvloed, met blijvende experiences in Santa Fe, Houston en Las Vegas. De aantrekkingskracht is duidelijk lijkt me.
Benji bleek minstens zo hoogbevaagd als ik al had gehoopt, een paradijsvogel die zonder enige filter of voorbereiding vrij filosoferend iedere vraag omdraaide en afdwaalde, maar daardoor wel steeds het belang van live interactie, fysieke aanwezigheid en overgave inbracht bij de andere, meer digitale, game 'world builders' (Jeffrey Yohalem van Ubisoft & Laura DeYoung van Riot Games).
Een inspiratie en een bevestiging dat het onderdompelen van gasten in vervreemdende belevingen de snelste weg is om ze in die heerlijke staat van ontvankelijkheid en verwondering te brengen; guard down en ready for anything... Mijn lievelings...'
5. 'Tussen het netwerken en alle tech-innovatie door heb ik de hele week ingetuned op kippenvel'
'Als voorvechter van àl mijn voorbeelden met een 'V' - Vieren, Verbinden, Verrassen, Verdwalen, Verwonderen en Vervoering - heb ik de hele week ingetuned op kippenvel tussen het netwerken en alle tech-innovatie door, en ben daar meer dan een beetje in geslaagd! Wat een onbeschrijfelijk fenomeen is SXSW toch, niet echt uit te leggen, maar geloof me: ga!
Gelukkig had ik na de immer aanzwellende golf van New Dutch Wave een extra klus voor WINK, waardoor ik nog een paar dagen langer kon blijven en mezelf nog even in het immense muziekprogramma van SXSW mocht onderdompelen. Genietend van de transformatie van de mensen op straat van handelsmissie tradefair tech entrepreneurs naar een sexier, uitbundiger, sowieso getatoeëerder volkje van muzikanten, muziek-industrie en fans kreeg Southby-dipity weer een nieuwe laag van verdieping... Onder andere kippenvel bij Nederlands super talent Iris Jean, en vervolgens een wel heel eclectische mix van cumbia, hiphop, punk, funk enz. enz.!
Noemenswaardig waren Peso Pluma, een soort overstuurde Gangster-Mariachi, en Feaux Real, een soort hysterisch conceptuele kwaliteits-camp, beide dankzij tips van Daan Determeijer. Maar mijn absolute hoogtepunt en mijn Grand Final van deze SXSW, in de intieme venue Mohawk Outdoor, was een exclusief concert van mijn helden The Black Keys performing songs from Delta Kream... legendarisch.
En dan ben je uitgeluld... it's a wrap, zie jullie volgend jaar.'
In de week van 25 maart (Random Pic(k) Of The Day For A Week verschijnt tweewekelijks) is podcast- en documentairemaker (en influencer) Lize Korpershoek curator van #RPOTDFAW.
*) Bio Arne Koefoed, beleving- en omgevingsontwerper
'Hippie-hooligan, tactiele verhalenverteller en ervaringsarchitect op een missie om het leven te vieren, gasten in vervoering te brengen en de wereld tijdelijk beter te maken; het tijdelijke karakter van een evenement transformeren in een onvergetelijk ‘nu’.
Als tweedejaars modestudent met levenslust en een rauw talent voor feesten, organiseerde Arne eind jaren '80 zijn eerste rave met de toepasselijke titel Exhibit A – de verliefdheid was onmiddellijk. De unieke chaos van subcultuur, muziek, kunst, gastvrijheid en tijdsgeest bleek onweerstaanbaar en aanstekelijk. Op dat moment wist Arne dat hij zijn kunstvorm had ontdekt: een eigen medium dat vanzelf, interactief, onmiddellijk, interdisciplinair, hip en happening, ontwrichtend en vooral heel leuk was!
35 jaar later blijft Arne trouw aan zijn oorspronkelijke smaak. Zijn ambitie om zijn ‘feel good’-missie wereldwijd te verspreiden is grenzeloos. Tegelijkertijd is de effectiviteit en noodzaak van live ervaringsgerichte marketing, gecombineerd met tactiele ‘merk’-storytelling als strategie, inmiddels internationaal omarmd. Met WINK als originele pionier bovenop de golf!
Als 'ie niet in Texas zit, woont Arne met vrouw en hond op Texel.'
