Give ma a break! (maart)

Specsavers heeft een parodie gemaakt op Axe. Die commercial met al die anorexia-bikini-babes die van heinde en verre op een Axe gebruiker af komen. Toch wel echt het toppunt van armoede. Zowel het klakkeloos kopiëren van een reclame-idee (dat ook alweer best oud is trouwens) als de zogenaamde boodschap erachter; losers kopen bij Specsavers blijft er bij mij hangen. En hij klopt ook nog eens niet, want die sukkel heeft een überhippe bril op - die kun je dus in ieder geval niet bij Specsavers kopen.

Minder armoedig zijn de mooie commercials van Nationale Nederlanden. In deze nieuwste versie zie ik een zeer toegewijde schademanager (duidelijk tevergeefs) pannetjes door een huis verspreiden die de regen moeten opvangen die met bakken door het dak heen komt - wat is er in hemelsnaam gebeurd met dat dak? Als ik verzekeraars niet gewoon op prijs zou vergelijken, zou ik blind voor Nationale Nederlanden kiezen.

“Stel dat Tele2 een hardloper zou zijn in plaats van een telecom bedrijf” zo begint de copy. Um… dan zou ik hardlopenschoenen bij ze kunnen kopen? Nee, stompie, het is natuurlijk een metafoor. Een mooie film. Nu nog een concrete telecom aanbieding en ik ben wellicht geïnteresseerd.

Over metaforen gesproken. Als je écht heel graag een punt wil maken, dan gebruik je een overtreffende metafoor: de hyperbool. Terwijl de lente buiten volop zijn bloemen laat zien, zie ik een schaatser die zoveel energie heeft dat hij in Groenland terecht komt. In de briefing stond namelijk: Met Snelle Jelle heb je de energie om verder te gaan. Als hij twee Inuit tegen het lijf schaatst, fotografeert hij deze bijzondere gebeurtenis niet met z’n mobieltje, want dat doen deze moderne Inuit al. Goh, twee mopjes voor de prijs van één.

Nog een verzekeraar: Klaverblad. Voor mijn smaak een beetje ouderwets en dus niet zo aantrekkelijk. Maar met de belofte “Als je jezelf blijft word je vanzelf bijzonder” ben ik in ieder geval strategisch om!

En van deze copy word ik ook blij: “Wat spreken we nou af?” vraagt de moeder die haar zoon bij het café afzet: “Ja, niks.” De moeder knikt gerust en zegt: “Goed, dan hebben we een afspraak” Niet roken, niet drinken onder de 18. Hoppa.

Shakira is nog steeds een lekker wijf. Maar dat ze nu “La La La” zingt in wat moet doorgaan voor een menselijke darm om Activia aan te prijzen, zegt denk ik meer over haar in het slop geraakte zangcarrière dan over de “actieve bacteriën” van het yoghurtmerk.

Rechtsbijstandsverzekeraar Arag heeft ook gekozen voor een metafoor; een FIFA-scheids (met knalgeel shirt en duidelijk FIFA-embleem erop) geeft rechtsbijstand door zich te gedragen zoals hij dat normaal op het veld doet; ga jij maar in de hoek staan. Hè getsie. En wat heeft rechtstbijstand met voetbal te maken? 

Het sterkste werk dat ik tegenkom is van Alzheimer Nederland. Twee vrouwen aan een tafeltje. Eentje loopt zogenaamd even weg voor een telefoontje, maar verkleedt zich stiekem. De blik van de ander als ze terugkomt spreekt boekdelen. Deze vergeet je niet zo snel.

Autoverhuurder Sixt die Jort Kelder en Gerard Joling samen in een BMW X5 duwt lijkt strategisch slim, want zou theoretisch zowel de kakker als de ordi aan moeten spreken. Maar zo werkt het helaas niet. De kans is vele malen groter dat hij niemand aanspreekt. Voor mij is het sowieso een zapmomentje. 

“Er is ’n kraan…” die van alles kan. U kent de commercials wel; alleen een kraan in een roodgestylde keukensetting. Hij heet Quooker en is blijkbaar zo duur dat hij me nu al maanden elk reclameblok lastigvalt met het feit dat er kokend water uitkomt.

Tenslotte Zeeman. Dit merk begint nu langzaam steeds meer pretenties te krijgen. En daarom hebben ze het reclamebureau gevraagd: "Kunnen jullie een Wehkampcommercial voor ons maken?" Dat is ze goed gelukt. En aangezien Wehkamp tegen haar nieuwe bureau heeft gezegd: “Wij willen een Zeemancommercial,” kan Zeeman haar kleren misschien wel voortaan bij Wehkamp gaan verkopen.