Een toekomst vol eigenwijze producten

Als recap; we zagen dus vorige maand dat de belangrijke ontwikkeling waarin de 'hardware' die we gebruiken, de dingen, de producten, steeds meer zullen gaan fungeren als drager van media. Een platform worden voor diensten. Dat is de toekomst van het internet of things, in tegenstelling tot de producten met een app op je telefoon als afstandbediening.

Als vervolg hierop wilde ik het deze maand niet hebben over de ‘radical user adoptation’ van de virtuele wereld als speelveld (Dino plaatjes en Pokémon Go dus), maar over een ander aspect dat hoort bij een wereld waarin de dingen om ons heen actoren worden, een karakter krijgen en de interactie met ons gaan opzoeken. De nieuwe interacties die er ontstaan met de dingen om ons heen, en die interacties worden daarbij steeds meer een dialoog. Twee grote trends horen daarbij; de opkomst van ubiquitous Artificial Intelligence (AI) en de conversational user interface. Twee interessante voorbeelden van nieuwe diensten om op te letten zijn daarbij de nieuwe app (of beter gezegd, dienst) die Foursquare afgelopen week introduceerde (MarsBot, alleen nog in de US). En een week eerder kondigde Tesla het vervolg aan op het grote masterplan van Elon Musk; part deux. Een plan dat helemaal is gestoeld op AI everywhere.

Voor daar wat beter naar te kijken is het goed terug te kijken naar de aankondigingen van Google en Apple op hun laatste developer-conferenties. Dat zijn de graadmeters van de ontwikkelingen voor het komende jaar, of in ieder geval de indicatie waar deze reuzen die ons dagelijks leven bepalen, op inzetten. 
Google zette AI centraal in alles. Ze gaan echt all-in. In tegenstelling tot andere partijen wordt hun assistent niet los geïntroduceerd, maar wordt de kern van wat Google is - het zoeken - omgevormd tot een slimme dialoog. In plaats van input-output model gaan ze nu naar en vraag-antwoord-wedervraag-beter antwoord. Je blijft in de flow, en de belofte is dat Google ook snapt wanneer dat handig is.
Een ander voorbeeld is de Google Home-oplossing waarmee ze proberen net als de Amazon Echo binnenshuis een centraal aanspreekpunt te introduceren. Het filmpje schept wat mij betreft niet per se een positief beeld van deze toekomst. Een typisch Google utopische wereld die dystopische trekjes heeft. En ook de vraag oproept of je Google wel al die informatie wil geven. Het is de vraag of er niet een creepy-grens wordt overschreden. Met de Nest is de prive-informatie nog relatief onschuldig en generiek, maar daar zetten sommigen ook al hun vraagtekens bij. Bij Google Home luistert gewoon een apparaat de hele tijd mee (overigens net als de Amazon Alexa).

Apple heeft de nieuwe Siri getoond die straks door andere apps ook als motor kan worden gebruikt voor dialoog en daarmee ook slimmer zal worden. Facebook idem met de intergratie van diensten in de Messenger platform. Allemaal bouwen ze aan de infrastructuur om met jou als gebruiker (of afnemer) een dialoog aan te gaan.
In deze dialoog ontstaan de mogelijkheden voor merken om via passende en slimme diensten echt relevant te zijn voor de gebruiker en dicht op de huid te kruipen. Toen mobiel net opkwam en social stappen maakte ergens in 2008 spraken we over de Exploding Website, waarbij we voorzagen dat de website niet meer de destination zou worden, maar de service touchpoints via de mobiele devices en de sociale verzamelplekken de plek zou moeten zijn waar een merk zich moet manifesteren. Je zou kunnen zeggen dat die echte vervlechting nu pas gaat plaatsvinden.

Terug naar de relatie met hardware, de fysieke dingen in ons leven. In een panel bij SXSW afgelopen maart verwoorde Chris Messina het mooi wat mij betreft; nu denken onze kinderen dat elk scherm een touchscreen is, swipen is het default gedag geworden. Over een paar jaar zullen kinderen hetzelfde doen met het praten tegen dingen, wat wij nog ongemakkelijk vinden. 
In dat gesprek de dialoog tussen aanbieder van diensten en consument interessant. Vorige keer noemde ik al het onderzoek bij LABS gekeken hoe de dialoog bij een 'slim' kooktoestel zou werken - als voorbeeld. Daarin ontstonden drie archetypes relaties. Een heel uitvoerend apparaat (een slaaf) geschikt voor een professionele gebruiker die zelf helemaal aan de knoppen zit. Het andere uiterste is een verzorger, het apparaat neemt je aan de hand om stap voor stap acties uit te voeren. Denk aan de beginnende Alzheimer patient die zo kan blijven koken. De derde conversatie is coachend en empathisch. Je wil leren maar weet ook al veel zelf. Het is een echt gesprek. De enthousiaste hobbykok zou daarin kunnen worden ondersteund. Zie hier een uitgebreidere beschrijving.
Je kunt je natuurlijk prima voorstellen dat deze diensten worden verzorgd door een merk gekoppeld aan maaltijdingrediënten.

Het is overigens de algemene mening dat deze vorm van hybride ondersteuning de toekomst is van AI. Niet alles overnemen, maar ons eigen gedrag ondersteunen en inspireren. 
Dat is precies wat de nieuwe app van Foursquare belooft te doen. De app gaat op zoek naar patronen in je eerdere leven als foursquare gebruiker en probeert je proactief te inspireren en belooft dat echt slim te doen. De app draait daarbij op de achtergrond, de interactie gebeurt via andere kanalen zoals Messenger. Zoals Dennis Crowley het stelt; een bot die met je flirt, in dit artikel worden de eerste ervaringen beschreven.
De apparaten die meer een karakter krijgen, dat is een onderdeel van deze ontwikkeling. Eigenwijs, verleidelijk, er wordt veel mee geëxperimenteerd. De algemene gedachte is dat we hier ook een evolutie gaat plaatsvinden en de dingen steeds meer een eigen rol krijgen. Vergelijk de Amazon Echo en Jibo.

En dan tot slot; waarom past het masterplan van Tesla hier naadloos bij? Het doel dat Elon Musk formuleert is de autos los te maken van bezit, simpel gezegd geeft hij aan een car sharing platform te maken waarbij bezitters van Tesla's standaard de mogelijkheid krijgen om  de auto ter beschikking te stellen van anderen. De verwachting is dat de software gaat zorgen voor een optimale verdeling van autos onder bestuurders. Zo ontstaat bottom up een wereld waarin alle autos rondrijden en je op het juiste moment oppikken. Die grote schermen in de autos kunnen dan prima gebuikt worden om andere dingen te doen dan navigeren...

Naast de dialoog in deze intelligente wereld gaan de interacties zelf ook veel rijker worden. De dialoog levert ook veel meer kennis over de gebruikers en die data zal continu worden verrijkt. Van scherm naar voice naar gevoel. Maar dat is iets voor andere keer om op in te gaan.

Een mooi voorbeeld van de relatie tussen mens en slimme dingen. Niet alleen de dingen zijn eigenwijs.