(Column René Repko) Heerenveen

Lag het aan de regen of aan iets anders? Maar lopend over de Dracht in Heerenveen werd ik overweldigd door hetzelfde

gevoel dat ik eerder had bij een bezoek aan het City Centrum Veldhoven, en ook op het Pieter Vreedeplein in Tilburg overkwam het me. Een zekere somberheid.

Over de winkelstraten van Nederland is een grauwsluier neergedaald. Zichtbaar door veel ‘te huur’-borden en grote actieposters. Veel geblaat, weinig wol. We hebben allemaal geleerd hoe belangrijk het is om een beetje opwinding te creëren, met een unieke positionering. Maar ondertussen lijkt het alsof we er zelf niet meer in geloven.

Alsof we ondernemen hebben opgegeven. Ik ken zelfs mensen die zeggen dat dit beeld gaat lijken op dat van veel Duitse winkelstraten.

Dat doet pijn. Ik vraag me weleens af waar het naar toe moet met de gewone winkelstraten van Nederland: welke toekomst hebben ze?

Het meest waarschijnlijke model is dat van verdere onttakeling - Duitsland en Frankrijk achterna.

Waarschijnlijk zal dit plaatsvinden in combinatie met een paar zeer succesvolle landelijke verspreide winkelsteden, bijvoorbeeld Haarlem en Breda. Kortom, een concentratie van een set van pakweg 15 à 20 winkelsteden die het goed doen: met veel creativiteit, energie, afwisseling, door ketens en zelfstandigen.

Daaromheen veel treurnis.

De topleague wordt gevormd door Amsterdam met nieuwe modeformules als Harvey Nichols, Forever 21 en Urban Outfitters.

Eenzelfde rol kan weggelegd zijn voor Den Haag met de nieuwe Marks & Spencer, Rotterdam en misschien Utrecht.

Het is slecht nieuws voor de meerderheid van de winkelstraten.

Maar het is niet anders. Te veel aanbod en te weinig onderscheid en durf: Darwin heeft het al lang voor ons bedacht en benoemd.

Consumenten in Heerenveen en Veldhoven zijn ondertussen massaal online gegaan, Forever 21 is dan wel 130 kilometer verderop, maar dat deert hun niet. Morgen ga ik naar de Lange Zelke in Vlissingen.

Ik vrees het ergste.

Deze column staat in Tijdschrift voor Marketing nummer 6.