TrendRede 2014: Een onbegrensde generatie in een vastgeroest systeem

De TrendRede wordt dit jaar alweer voor de vierde maal uitgeproken, op 10 september aanstaande. De TrendRede is een cadeau voor burgers, bedrijven en bestuurders in Nederland en wordt belangeloos samengesteld door een groep  van twaalf vooraanstaande trendwatchers. Door hun kennis te bundelen, willen zij een bijdrage leveren aan de toekomst van de samenleving waar ze zelf deel van uitmaken. In aanloop naar de TrendRede kijken zij terug en vooruit en geven zij  in een wekelijkse blogserie hun visie op deze toekomst.

Deze keer Loes van Eerd (foto links) en Renée de Bruin (foto rechts), twee studenten International Lifestyle Studies aan Fontys Hogescholen, Academy for Creative Industries, te Tilburg.

Wij, leden van de jonge generatie, groeien op met het idee dat alles kan en alles mag. Niet zo vreemd, want de ratrace van technologische vooruitgang lijkt er ook voor te zorgen dat alles mogelijk is. Iedere behoefte lijkt te worden vervuld, internet komt als water uit de kraan en om de crisis lijken we ons nauwelijks zorgen te maken.

We zijn vooral bezig met het najagen van geluk, we móeten immers gelukkig zijn. Ben je dat niet, dan is er iets goed mis, aangezien we het geluk voor een groot deel zelf in de hand hebben. Er is geen sprake van een religie of geldende maatstaf die bepaalt hoe we ons leven moeten indelen. Daarom bepalen we zelf de grenzen: ‘You Only Live Once’ en om die reden moeten we er wel het allerbeste van maken. Niet morgen, maar nu meteen en dat 24/7. Bang om ervaringen mis te lopen, willen we zoveel mogelijk meemaken en dit (online) met andere delen. De term ‘FOMO’ (The Fear Of Missing Out) beschrijft de angst die we hebben om dingen mis te lopen.

Een deel van ons loopt vast en raakt zichzelf kwijt door de golf van mogelijkheden die we hebben. Voor anderen geldt dat ze actief bijdragen aan hun directe omgeving en de maatschappij. We hebben behoefte aan verandering binnen onze huidige samenleving. We willen een wereld die beter aansluit op de door ons omarmde deel- en leeneconomie waarin toegang belangrijker is dan bezit. Dit vraagt om een mentaliteitsverandering binnen de maatschappij. Een verandering waarbij het essentieel is om anders te (durven) denken en om nieuwe verbindingen te (durven) leggen. Maar het lijkt alsof bestaande structuren deze transitie blijven begrenzen.

 

“We zijn doorgeslagen en moeten terugspoelen. De huidige economie klopt niet, de huidige manier van samenwerken klopt niet. Hoe ging dat vroeger ook alweer? We moeten elkaar helpen en elkaar versterken. Dat is een mooie uitdaging.”(Bron: Martijn Aslander, De Nieuwe Stad)

 

Zelfzuchtige eilandbewoners
Er zijn in de loop der jaren eilanden gecreëerd doordat in ieder vakgebied(/specialisme) een andere taal gesproken wordt. Veel instellingen en organisaties werken op hun eigen eiland aan (hogere) doelen en ambities, terwijl we samen veel meer kunnen bereiken dan alleen. Onder het wateroppervlak begint het langzaam te borrelen. Het wordt tijd dat we de eilandjes achter ons laten. Dat we de huidige crisis toelaten om als het ware een tsunami te veroorzaken die bestaande structuren opbreekt en ruimte biedt voor nieuwe. Nieuwe structuren met één taal waarin we gebruik maken van elkaars kennis en talenten, waar we ons ego los laten en waar we écht gaan ‘samenwerken’ en potentie optimaal gaan benutten.

 

“We moeten manieren vinden waarop we van elkaar afhankelijk kunnen zijn, die niet vernederend zijn.”(Bron: Richard Sennet)

 

Vertrouwen als ontbrekende factor
We zijn de negativiteit in de samenleving beu. De economische crisis wordt slechts van de negatieve kant belicht en zorgt voor wantrouwen. We zijn onzeker en willen weer in een positieve ‘flow’ terecht komen, waarin we energie hebben om er vol vertrouwen tegenaan te gaan. De crisis kan onze ogen openen en ons laten zien dat de huidige systemen niet meer werken. Dat status niet het belangrijkste is, maar dat het juist om betekenis draait. Dat het niet gaat om de kennis waarover je beschikt, maar om de manier waarop je deze kennis toepast. We kunnen ons vaker de vraag stellen ‘waarom?’ en ons openstellen voor wat er écht toe doet. We moeten weer leren samenwerken, maar allereerst elkaar weer leren kennen. Zo kunnen we nieuwe verbindingen maken, oude structuren doorbreken en de transitie naar een nieuw paradigma maken.

Op dinsdag 10 september wordt in Seats2Meet Utrecht voor de vierde keer de TrendRede uitgesproken. Wil je bij de TrendRede 2014 aanwezig zijn? Meld je dan op www.trendrede.nl.

De TrendRede wordt belangeloos samengesteld door een groep van twaalf vooraanstaande trendwatchers. De term trendwatcher ligt gevoelig. Maar voor dit gezamenlijke doel wordt de definitiediscussie gelaten voor wat ze is. Bij de TrendRede wordt gekeken naar maatschappelijke ontwikkelingen die kansrijk zijn of juist bedreigend en daarom meer aandacht verdienen dan ze nu krijgen. De TrendRede prikkelt gedachten en overstijgt de hectiek en de problematiek van de alledaagse praktijk.