Het doodverklaarde persbericht is nog springlevend

Zo vlak voor het weekend,  stuitte ik in mijn in-box op een wel heel interessante headline op PRDaily: een van mijn favoriete websites en in  mijn ogen een must voor iedereen die in het communicatie vak werkzaam is.  En de headline van het verhaal laat niets aan de verbeelding over: een collega die korte metten wil maken met het persbericht. Om eerlijk te zijn, dat heb ik de afgelopen  twintig jaar al vaker gehoord en gelezen heb en even vaak m’n schouders bij opgehaald; tijdens mijn loopbaan is het einde van het persbericht net zo vaak voorspeld als dat van de krant. Maar toch ben ik het snel het hele verhaal gaan lezen.

Newscenter

En ja, natuurlijk ben ik het eens met de strekking van het verhaal dat de manier waarop we moeten communiceren ongelooflijk snel aan het veranderen is,  sterk gedreven door onder meer invloed van internet, digitalisering van onze maatschappij etc. En een website met een newscenter is volgens mij iets wat de meeste grote organisaties inmiddels toch al een tijdje hebben.  En het hoeft geen betoog  dat onze websites en newscenters moeten  voldoen aan de meest up-to-date eisen van de mobiele gebuiker. Ik zie eke dag  in de trein hoe nieuws wordt geconsumeerd; met een focus op beelden in plaats van woorden; hoe is het met onze kennis van bijvoorbeeld  video en infographics? En we weten allemaal dat we een dialoog met onze stakholders moeten en niet een monoloog. En dan bij voorkeur gebruiken maken van storytelling.

Onderdeel van

Maar om dan ook maar even en passant te melden dat dit alles het einde van het persbericht inluidt is, gaat me toch net een stap te ver.  Naast het feit dat voor veel bedrijven een persbericht  een formele en bij wet vast gelegde verplichtig is, is het persbericht in mijn ogen ook een niet weg te denken onderdeel van een goede, geintegreerde communicatie aanpak. Inderdaad een belangrijk onderdeel van... en niet het enige  middel om met relevante doelgroepen te communiceren.  En dat is denk ik de kern van het verhaal; niet langer kunnen we vertrouwen op één activiteit of één kanaal. De  toekomst is aan een geintegreerde aanpak waarin we als communicatie-professionals ervoor moeten zorgen dat alle kanalen hand in hand opereren volgens het zogeheten PESO principe (Paid-Earned-Social-Own media).  Waar deze kanalen in het verleden (en misschien ook wel het heden) gescheiden van elkaar konden (en kunnen) opereren, denk ik dat we nog grote stappen kunnen maken om ze beter op elkaar af te stemmen.

En als we dan ook nog veel beter en duidelijker inzichtelijk maken (accountability) wat de uiteindelijke impact is van al deze inspanningen en onze rol daarin ... maar  daarover de volgende keer meer.