Campagnestrategie in de praktijk

Vorige week vrijdag werd bekend dat Diederik Samsom, prominent PvdA'er, zich al een jaar in het geheim als straatcoach beweegt. Bij het artikel stond een foto van Samsom, vereeuwigd door fotograaf Bram Budel. En Bram heeft uitstekend werd geleverd, want het is er één zoals wij Diederik nooit eerder zagen en de foto triggert daarom nogal! Maar zou die foto nou tot discussie hebben geleid binnenskamers, bijvoorbeeld tussen Cohen en Samsom? Of is dit de nieuwe (in een email uitgelekte) campagnestrategie van Pieter Paul Slikker in de praktijk? De hier afgebeelde foto is wel van Bram Budel, maar niet dezelfde als bij het artikel werd geplaatst, maar komt qua sfeer overeen!

“Job Cohen: Ja hallo Diederik? Job hier. Zeg, niet om het een of ander, maar die foto van jou als straatcoach vorige week in nrc next, dat kan dus echt niet. …Wat zeg je?
Diederik Samsom: Ik zei… wat bedoel je?
Job: nou, dat hoef ik toch hopelijk niet uit te leggen? Potdorie jongen, kijk nou eens goed naar hoe je daar staat afgebeeld?
Diederik: ik zou zeggen, Job, als een daadkrachtige PvdA’er die er niet voor terug deinst hier en daar een functionele draai om de oren uit te delen.
Job: Nee joh, ik zou zeggen, je ziet eruit als één van die beveiligers van Geert Wilders die ieder moment zijn pistool kan trekken! Vond je het nou werkelijk nodig om die kop nog even onder een scheermesje te houden? En jemig, die schoenen, die outfit, dat oortje… Echt Diederik, ik sta perplex en ben – zoals dat heet - not amused! Hoor je me?
Diederik: ja hoor, ik hoor je heel goed, ik heb dat oortje weet je nog? Ha ha, zonder dollen Job, we hebben toch afgesproken dat we onze daadkracht laten zien? We zijn het er toch over eens dat het uit moet zijn moet die labbekakkerij? Na dat hele gedoe met Aleid is het zojuist ingezette beleid toch om af te rekenen met dat watjesgedrag? Dat staat toch ook zo in die mail van Pieter Paul? Enne, ik wil niet lullig doen, maar ik heb echt heel erg positieve feedback gekregen van lezers, en ook van Pieter Paul. Die vindt mij die kale kop juist heel goed staan. Staat voor kracht, zegt hij ‘Samson the other way around’, begrijp je?
Job: Wie is Pieter Paul ook alweer?
Diederik: Pieter Paul Slikker, dat is onze campagnestrateeg die een mail liet uitlekken, eind juli weet je no…
Job: o ja, die. Ik vind het toch een tikkie te ver van ons rode hart af staan, krijg mijzelf er niet mee geïdentificeerd!
Diederik: die foto maakt juist alles goed, het rekent af met mij als eeuwige milieuactivist. Geen hond die nu nog weet dat ik ooit bij Greenpeace werkte! En beter nog, de foto rekent af met de PvdA als theedrinkend multicultiknuffelclubje! Hoppa! Dat imago ligt nu al in de container. Echt!
Job: Zou je denken, Diederik?
Diederik: ik weet het wel zeker, Job. En anders weet Pieter Paul het wel! Overigens, even later werd ik door een Marokkaanse vader, wiens zoon ik had opgepakt, uitgenodigd voor een kopje thee. Nou, dat heb ik wijselijk afgeslagen, ook al was de fotograaf al weg. Goed hè?
Job: heel goed jongen, heel goed. Eh… toch?“