Deze week is Sander Brouwer, grafisch ontwerper, animator en dé filmposter-ontwerper van Nederland, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week.
Sander over zijn week: 'Inspiratie zoeken is dwalen. Door soms te dwalen of zomaar wat te doen, geef ik mezelf de mogelijkheid op een eerste ontmoeting in het onbekende. Het is (ook) daar waar ik iets wat ik nog niet kende, een origineel idee of concept, een nieuw inzicht of verheldering tegen het lijf kan lopen. In mijn "Random Pic(k) Of The Day For A Week" een selectie uit mijn eerste ontmoetingen met - op dat moment - originele en nieuwe ideeën binnen mijn werkgebieden van animatie, film, typografie, muziek en grafisch ontwerp. En dat hier en daar met een goedbedoelde knipoog, binnen de context van de rare, onzekere en onbekende tijd waarin we ons op dit moment allemaal bevinden. Een tijd die misschien wel perfect is om een beetje te dwalen.'
Hier zijn 5 bijdragen:
1. Skizhein
'Vandaag moeten we net zo goed als gisteren en morgen netjes 1,5 meter afstand van elkaar houden. Gewoon doen, het is écht zo lastig nog niet. Wat wel lastig is? 91 centimeter uit jezelf verwijderd zijn. Mijn keuze van vandaag is Skizhein. Een korte animatiefilm uit 2008, geregisseerd en geschreven door de Franse regisseur Jérémy Clapin. Zijn film barst van de originaliteit en is altijd blijven hangen. Het is ook altijd de eerste film die bij mij naar boven komt wanneer ik aan animatie denk en daardoor een bijna vanzelfsprekende eerste keuze van deze week.'
2. Overlays
'Random pic(k) nummer 2! Zo goed, dat je na het kijken van de film waarin ze zitten eigenlijk alleen nog maar aan de pracht, echtheid en kwaliteit van die overlays kan denken en het vervolgens onderzoekt om te ontdekken dat deze niet digitaal en in postproductie gemaakt zijn, maar in-camera door de Finse Director of Photography Peter Flinckenberg.
Vanwege de aard van de film besloot hij om, voor zover mogelijk, weg te blijven van CGI en alle effecten in-camera te creëeren om het gevoel van “echt” te uiten. Dat deed hij door middel van lens-filtratie, belichting, double-exposure op film en een reverse teleprompter, die eerder gedraaid materiaal met een 4K playback monitor via een transparante spiegel (die onder een hoek van 45 graden voor de camera stond) terug de lens in stuurde en zo direct de beeld-dubbeling creëerde. Kun je me nog volgen? ;)
Soms knip ik films terug naar korte clips van een minuut of 5. Een soort best of mood & aesthetic edits. Die kijk ik af en toe aan het begin van mijn werkdag om mezelf te voeden met een bepaalde sfeer of toon die ik zoek, waarin ik tijdens een ontwerp die dag wil zitten. Zo deed ik dat ook met Woodshock, de dromerige en prachtig geschoten debuutfilm van Kate & Laura Mulleavy. Vooral ook vanwege die overlays. Ik heb die mood-edit even tegen alle copyrights in geüpload en kun je hier bekijken.
Mijn keuze van vandaag is daardoor Woodshock. Over een getraumatiseerde vrouw, gespeeld door Kirsten Dunst, die dwaalt door haar directe omgeving en er uiteindelijk één mee wordt - waar die overlays zo’n mooie metafoor voor zijn.'
3. Shady Characters‽
“To this day, we don’t know exactly what Columbus had in mind when he shouted ‘Land, ho.’ Most historians insist that he cried, ‘Land, ho!’, but there are others who claim it was really ‘Land ho?’. Chances are the intrepid discoverer was both excited and doubtful, but neither at that time did we, nor even yet, do we, have a point which clearly combines and melds interrogation with exclamation.”
'Mijn volgende keuze is Shady Characters. En dan bedoel ik niet de types die je op straat tegenkomt, maar de leestekens in lettertypes. Martin K. Speckter was het hoofd van zijn eigen reclamebureau in New York, een hobbyist typograaf en editor voor Type Talks, een tijdschrift uitgegeven door de Advertising Typographers Association of America, waarin het gebruik van typografie in de reclamewereld werd onderzocht. Gefrustreerd door de neiging van copywriters om het uitroepteken en het vraagteken te combineren om een verbaasde of retorische vraag te stellen, schreef hij een voorstel voor een nieuw leesteken wat beide combineerde. Hij noemde het de "exclamaquest" of "interrobang".
Het werd in de reclamewereld met enthousiasme ontvangen, door meerdere vormgevers, typografen en reclamemensen onderzocht en zo ontwikkelde dit nieuwe leesteken zich in vorm en naam. Ging het van emphaquest via interrapoint naar exclarogative om vervolgens officieel in fonts opgenomen te worden als interrobang. Ondanks de enthousiaste ontvangst in de reclamewereld worstelde het met algemene acceptatie. Zo is het leestekentje hedendaags onderdeel van vele fonts, maar heeft het nooit zijn plekje gevonden op het toetsenbord. Wel in m’n keuze van vandaag, 1 april‽
Mijn keuze voor vandaag is daarom het boek "Shady Characters", geschreven door Keith Houston. Een verzameling goed onderbouwde verhalen en grappige weetjes over het ontstaan en de betekenis van leestekens en interpunctie. Ik heb het met veel plezier gelezen.
(!) Ook goed te gebruiken als party facts, mocht je een leuke nerd tegen het lijf lopen.'
4. AVEN, een film die je kijkt met je oren
'Tijdens mijn werk luister ik (zoals vele anderen) graag naar muziek. Arbeidsvitaminen. Maar voor focus zit het soms in de weg. Ik leerde dat ritmiek, percussie en zang het meest afleidend zijn en maakte voor de momenten van diepere focus een ritmiek, percussie en zangloze playlist met open muziek waarin voor mij ruimte is om te denken, te dwalen en te verbeelden.
Ik had een tijdje terug een gesprek met een producer over favoriete geluiden. Hij koos voor het rinkelende geluid van ijsklontjes in een glas en een tennisbal die geslagen wordt op center court en ik het geluid van een vliegtuig dat overvliegt in de zomer.
Ik vind het ook fijn om tijdens werk fieldrecording en soundscapes te beluisteren. Geluidsopnames op willekeurige locaties. Het vult de stilte, brengt me naar en andere plek en het leid me niet af van de dingen waar ik me op dat moment moet concentreren.
Mijn keuze van vandaag is Bethan Kellough’s AVEN. Een plaat die al het bovenstaande combineert.
Bethan Kellough is een sound-artist, sound-recorder en composer. Creëerde additionele muziek voor Terrence Malick’s A Hidden Life, werkte onder andere samen met Kyle Dixon en Michael Stein en bracht in 2016 een EP uit (ééntje maar‽) op het Touch label. Een plaat die door Rolling Stone werd opgenomen in de lijst van beste 20 “avant music” albums van dat jaar. Het werd beschreven als een film die je kijkt met je oren.'
Bekijk AVEN hier op Spotify.
5. Filmposterontwerpster Akiko Sterhenberger
'Een schermafbeelding van niet meer dan 500 pixels breed van het gekwelde gelaat van actrice Naomi Watts is wat de Amerikaanse filmposterontwerpster Akiko Sterhenberger had om aan de slag te gaan voor Michael Haneke’s Funny Games. Met het trage handelen van de producent op het verzoek om een hoge resolutie filmgrab en een deadline die steeds dichterbij kwam, besloot ze om het kleine beeld zo’n 600% op te schalen en er digitaal overheen te schilderen om zo de ontstane pixelatie weg te poetsen. Het bewerken werd een fascinatie en resulteerde uiteindelijk in één van de meest iconische filmposter ontwerpen van deze tijd. Een nieuwe stijl ontstond. Ergens tussen fotografie en schilderkunst in.
Toen deze filmposter werd gelanceerd was de filmposterwereld er in rep en roer over. Zoiets als dit hadden we nog nooit gezien. Akiko Sterhenberger is momenteel de koningin van de geïllustreerde filmposter. Beheerst meerdere stijlen en heeft een typische, sterke beeldtaal met een hoog esthetisch gehalte. Akiko’s werk is altijd raak.
Mijn keuze van vandaag - en laatste keuze van de week - is het werk van Akiko Stehrenberger. Ze heeft recent een lekker boek onder de titel Akikomatic over haar werk via Hat & Beard Press uitgegeven. Met art direction door Brian Roettinger. Om als afsluiter van mijn week die held ook nog even te pluggen.'
Volgende week is Bart Hendrikx, 'rep' van creatieve partijen als Darren Aronofsky's productiemaatschappij Chromista (EMEA/APAC), de Duitse animatie/VFX studio Sehsucht en digital design studio Resn, curator van #RPOTDFAW.
