Deze week is Indiana Roma Voss, internationaal fashion stylist en artdirector voor merken als Daily Paper, Roxanne Hazes en Tele2 (en verbonden aan Cake Film & Photography), curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week.
Vijf dagen lang deelde zij haar inspiratie op de Facebook-pagina van Nils Adriaans (één bijdrage per dag). De rode draad in haar week: grensverleggers. Hier haar 5 pic(k)s:
1. Regisseur en schrijver John Waters - 'De mierzoete onschuld van Grease was snel vergeten'
'Als kind waren mijn zus en ik enorm fanaat van de film Grease, we kenden alle songteksten en konden alle dansjes. Toen ik bij de videotheek een film zag liggen met dezelfde 50s greaser stijl moest ik die simpelweg hebben. Die film bleek Cry Baby te zijn, de satirische musical van John Waters. De mierzoete onschuld van Grease was al snel vergeten na een blik in de vreemde wereld van Waters, die onder andere ook Pink Flamingos maakte.
Zijn films bekrachtigden mijn fascinatie voor de small town working class Amerikaanse cultuur, die ik als kind had ervaren, en legitimeerden mijn humor voor camp en ironie (Indiana groeide als kind op in de Verenigde Staten, red.). Dit alles in een beeldtaal vol kleur, rariteiten en punk.'
2. Ib Kamara - 'Samenspel tussen high fashion en African culture is bewonderenswaardig'
'Ibrahim Kamara is een (Britse) freelance stylist, creative director en Senior Fashion Editor at Large bij i-D magazine. Hij is een van de weinige mensen uit de mode-industrie die zijn visie op mode weet te vertalen naar fine art. Een "trucje" dat ik zelf ook probeer te beoefenen.
Hij heeft oog voor compositie en kleur en het samenspel dat hij creëert tussen high fashion en African culture is bewonderenswaardig, evenals de duidelijke handtekening die al zijn werk heeft.'
Stylist Ibrahim Kamara Talks iD, Art Direction and Masculinity
3. Chaïm Soutine (1893 - 1943) - 'Zijn onderwerpkeuze brak alle regels rondom kunst in die tijd'
'Chaïm Soutine behoorde tot de lichting Parijse kunstschilders van de jaren '20 en was een van de eerste abstract expressionisten.
Abstract expressionisme als kunststroming is voor mij altijd een enorme inspiratiebron geweest. Niet alleen de kunst zelf maar de tijdsgeest in Parijs en de wijk Montparnasse schetsen voor mij een romantisch beeld over de kunstwereld waar ik zelf maar al te graag in had willen leven. Het werk van Soutine in het bijzonder spreekt me aan door de manier waarop hij de waanzin in zijn hoofd tastbaar heeft weten te maken. In - of moet ik zeggen op? - zijn doeken lijkt de rauwe emotie ook vastgelegd in de structuur van het verf.
Zijn onderwerpkeuze brak alle regels rondom kunst in die tijd, van een serie opgehangen karkassen tot een reeks portretten van piccolo's en slagers.'
4. Wendy O. Williams - 'Niemand is onverwoestbaarder dan Wendy'
'Mijn liefde voor Wendy O. Williams begon na een avond oude live shows kijken op YouTube. Het geweld en de energie die zij met haar band The Plasmatics wist op te wekken is niets minder dan jaw dropping. Bijzonder, in een tijd waarin haast niets meer shockeert.
Mijn feministen hart gaat sneller kloppen wanneer ik vrouwen totaal in hun eigen kracht zie staan - en niemand is onverwoestbaarder dan Wendy. Voor mij zit er een schoonheid in de absolute banaliteit van haar aesthetic, juist omdat ze absoluut niks gaf om de toestemming van anderen.'
5. 'Robert Mapplethorpe deed een luikje open van een geheime wereld en heeft mijn visie op seks en kunst verbreed'
'Je zou kunnen zeggen dat het boek Just Kids (een memoire van Patti Smith over haar vriendschap met Robert Mapplethorpe, red.) mijn leven veranderd heeft. Voor mijn 16e verjaardag gaf mijn moeder me het cadeau en zei: “This book will mean a lot to you, Indiana." En gelijk had ze.
Ik was bekend met de muziek van Patti Smith, het nummer Gloria behoorde absoluut tot mijn favoriete muziek op de middelbare school. Het werk van kunstenaar Robert Mapplethorpe was voor mij nog een mysterie, evenals het tijdsbeeld van New York eind jaren '60 van de vorige eeuw.
Na het lezen van dit boek raakte ik geobsedeerd door de fotografie van Mapplethorpe. Hij deed een luikje open van een geheime wereld en heeft mijn visie op seks en kunst verbreed. Hij heeft mij verliefd doen worden op licht in een beeld, de diepste zwarte tonen en het heiligste wit.
Ook heeft dit boek mijn liefde voor New York, mijn geboortestad, aangewakkerd en ben ik de stad gaan zien als de plek waar dromen gewaarworden.'
Komende week is (de) Johan Kramer, als regisseur verbonden aan Halal Film and Photography, curator van #RPOTDFAW.
