Deze week is Bram van Alphen, regisseur van Hazazah, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week*.
Van Alphen over zijn week, met als thema Speechless: ‘In ons on-demand tijdperk met oneindig aanbod aan films, series, animaties word ik overweldigend geprikkeld met nieuwe, sensationele impulsen. En toch, hoe spectaculair die ervaringen ook zijn, ze ontroeren me niet vaak. Alsof ze te vluchtig zijn om een emotionele verbinding te maken.
Als reclame-regisseur focus ik me hoofdzakelijk op de visuele vertaling van een script of concept. Ik stel me daarbij altijd ten doel om naast de letterlijke verbeelding van het woord, ook een figuurlijke, meer emotionele betekenis te vertalen. Voor mij is dat een universele taal die we onderbewust spreken; die voortkomt uit onze diepste gevoelens, vroege herinneringen en collectieve ervaringen. Ik merk dat ik die "stem" beter hoor, als het wat stiller wordt.
Mijn vijf bijdrages voor deze week zijn dan ook ingetogen, bijna meditatief van aard. Dus even geen schreeuwerige blockbuster of swag videoclip, maar verstilling. Dat vraagt wellicht om een rustiger moment op de dag…
Enjoy the silence.'
Hier zijn 5 bijdragen:
#1 A GHOST STORY
Toch ervaar je zijn verdriet en oneindige eenzaamheid
'Deze vrij onbekende film uit 2017 van David Lowery is een existentiële ontdekkingsreis over het hiernamaals. Zo, klinkt als een mega saaie elevator-pitch… Waarom maakte deze film dan toch zo’n enorme indruk op me? Na het overlijden van Casey Affleck’s personage blijft diens geest rondhangen in zijn eigen huis. Het "spook" lijkt zo uit Scooby-Doo te stappen; het cartooneske witte laken met twee zwarte gaten roept dan ook sceptische reacties op, maar werkt fenomenaal. Geheel bedekt is het ontdaan van iets "menselijks" met emoties en toch ervaar je zijn verdriet en oneindige eenzaamheid. Terwijl tijd langzaam verstrijkt, vervagen de herinneringen aan zijn eigen leven en gaat het leven door en door en door... en neemt de film een meditatieve, poëtische vorm aan over de immense schaal van tijd. Zo ook een pijnlijke scène van vier minuten waarin weduwe Rooney Mara een hele chocoladetaart verorbert. Hap voor hap zoekt ze wanhopig naar een iets – een antwoord - om de leegte van haar verdriet op te vullen. Enjoy the silence ;)'
#2 THE ELECTRIC STATE BY SIMON STÅLENHAG
De spookachtige sfeer van vervallen steden, verlaten huizen met de achtergebleven, levenloze mensheid gaat per bladzijde meer en meer onder je huid zitten
'The Electric State is een (grotendeels) geïllustreerd verhaal/boek dat zich afspeelt in een post-apocalyptisch USA van 1997. We volgen een tienermeisje en haar speelgoedrobot Skip op reis door een schitterend dystopisch landschap vol achtergelaten dreigende robot-machines. De spookachtige sfeer van vervallen steden, verlaten huizen met de achtergebleven, levenloze mensheid gaat per bladzijde meer en meer onder je huid zitten. Net als het hoofdpersonage voel je je al snel alleen en verdwaald.
Stålenhag’s bizarre balans tussen nostalgische 80s mis-en-scène met futuristische technologie in verval, komt prachtig samen in fenomenale, hyperrealistische illustraties. Met één illustratie brengt hij urenlange verhalen tot leven.'
#3 MIKE MILLS VS THE NATIONAL
Deze schetsen inspireerden de band weer tot muziek en lyrics, waar vervolgens nieuwe filmscènes uit ontstonden enzovoorts en vice versa
'Een prachtige, intense samenwerking tussen twee kunstvormen: muziek & film. Traditioneel worden enkele videoclips gemaakt nadat de muziek is geproduceerd. Voor het nieuwe album I Am Easy To Find van The National werd filmmaker Mike Mills uitgenodigd om mee te denken. Mills had, bij gebrek aan muziek of lyrics, weinig houvast. De eerste gesprekken met de band leidden tot het schrijven van fragmentarische scènes en dialogen, persoonlijke herinneringen, nostalgische flarden uit een bestaan dat nog geleefd moest worden. Deze schetsen inspireerden de band weer tot muziek en lyrics, waar vervolgens nieuwe filmscènes uit ontstonden enzovoorts en vice versa. Een inspirerende, creatieve dialoog, die vele maanden heeft geduurd.
Het resultaat is een intieme, pointillistische film (vorige week nog Grand Prix-winnaar tijdens het Ciclope Festival in Berlijn) die de emotionele levensloop van een vrouw beschrijft. Van geboorte tot haar dood. Wat me ontroerde is de pure, ingetogen aanpak van Mills. Actrice Alicia Vikander verbeeldt alle verschillende leeftijden enkel met lichaamstaal en expressie. Om de volle 25 minuten te ervaren, vraag ik je het alleen te kijken, als je er echt tijd voor kunt nemen. 🙂'
#4 LES DEUX GARÇONS
Waarom slachten we varkens af en vertroetelen we de zeehond?
'Maastrichts kunstduo Michel Vanderheijden van Tinteren en Roel Moonen vormen samen Atelier Les Deux Garçons. Hun theatrale, absurdistische taxidermie ziet er op het eerste gezicht morbide grappig uit, maar hun sculpturen hebben een serieuze boodschap.
Een van de eerste werken die ik zag was de kop van een hond op het lichaam van een teddybeer. Hoe langer ik ernaar kijk, hoe bizarder ik onze relatie met de natuur ervaar. Zien we dieren enkel als voedselbron, gebruiksvoorwerpen of troeteldieren? Waarom slachten we varkens af en vertroetelen we de zeehond?
Een later sculptuur sloeg nog véél harder in: een klein aapje als aan het kruis genageld. De natuur als martelaar, opgeofferd, voor ons. Ik wil er eigenlijk niet zo veel over zeggen, hier word ik dus diep stil van…'
Bekijk hier de uitzending van Kunstuur uit 2017 over Michel Vanderheijden van Tinteren en Roel Moonen.
#5 THE RED TURTLE
Een ware traktatie voor de ziel
'Deze beroemde animatiefilm, van de Nederlandse animator Michaël Dudok de Wit en de Japanse Studio Ghibli, is een 80 minuten durend, woordloos verhaal over een man die schipbreuk leidt op een onbewoond eiland. Hij zoekt naar een uitweg, naar kameraadschap, naar betekenis. De cyclus van geboorte, dood en wedergeboorte, als mijlpalen in het leven van een mens, worden in deze magisch-realistische fabel onbeschrijfelijk mooi verbeeld. De ervaring van de film is als een diepe droom.
Door het weglaten van dialoog, blijft je achter met de stilte die de hoofdpersoon om zich heen én in zichzelf ervaart. Met sublieme eenvoud worden zijn complexe emoties op dat eiland samengebundeld tot een universele stem. Ik hoop dat iedereen deze film al gezien heeft, zo niet… gun jezelf een cadeau! Het is een ware traktatie voor de ziel. 🙂
Hij draait deze zondagmiddag bijvoorbeeld nog in LAB111 in Amsterdam!'
*) Sinds vorig jaar vraagt Nils Adriaans mensen uit het vak om een week lang curator te van zijn Random Pic(k) Of The Day For A Week: ‘Iedere dag plaats ik dan een door haar of hem gekozen visual, plus een korte toelichting op mijn Facebook-pagina.’ Sinds dit jaar bundelt hij de bijdragen van zijn curatoren op vrijdag op Adformatie.nl. #RPOTDFAW
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!