Iedere zaterdag trekt hij erop uit. Naar de Oostervaartse Plassen, het Amsterdams Waterleidinggebied of een spot- of jachthut elders. Niet met een verrekijker, maar met camera en een aantal flinke lenzen. Hij fotografeert herten, vossen en vogels van alle soorten pluimage.
Dick van der Lecq, doordeweeks is hij reclameman, in het weekend natuurfotograaf. Niet onverdienstelijk overigens, zijn foto’s werden recent geëxposeerd in Podium De Mess in Naarden Vesting.
'Een hond of een lens'
Het begon drie jaar geleden, toen zijn jongste zoon het huis verliet. De zaterdagen, waarop zijn vrouw altijd werkt, moesten door het ontbreken van de gebruikelijke ritjes naar het voetbal- en hockeyveld een nieuwe invulling krijgen.
De managing director van DDB Unlimited greep terug naar zijn jonge jaren waarin hij ook al fotografeerde en een eigen doka had. Ook studeerde hij een blauwe maandag biologie. ‘Het was een hond of een lens’, zegt Van der Lecq. Zaterdag aan zaterdag zit hij in zijn eentje te turen. In de hoop dat hij een dier in het vizier van zijn lens krijgt.
Het wachten wordt vaak beloond, door een buizerd, muis, ijsvogel, uil, hert en eekhoorntje en het resultaat is door het jaar heen te zien op zijn Instagram-account: metcq.
Autodidact
Van der Lecq is autodidact en zocht via YouTube en andere kanalen met welke camera en lenzen hij het beste resultaat kon krijgen.
‘Het draait bij mij wel om de goede plaat, ik ben geen soortenteller. Fotografie is een gevecht tegen onscherpte, vooral door het ontbreken van licht. Je hebt te maken met een onrustig object, dus je moet je best doen het goed en scherp te krijgen. Dat is een beetje kennis en vooral apparatuur. Ik heb inmiddels een set bij elkaar gespaard van het niveau dat ze bij Ajax ook langs de lijn hebben staan.’
De lat hoog
Het duurde even voordat al zijn vrienden geloofden dat hij de foto’s echt zelf maakte. Een aantal dachten dat er na een jaar wel een onthulling zou volgen dat hij de boel voor de gek had gehouden. Het moge duidelijk zijn dat Van der Lecq de lat voor zichzelf hoog legt. Wel met het besef dat hij nooit het niveau zal halen van professionele natuurfotografen, zoals oud-reclamecreatief Marsel van Oosten.
‘Dat is het doel ook niet, maar ik vind het wel leuk om steeds beter te worden door bijvoorbeeld meer thematisch te kijken. Zodat ik in mei bijvoorbeeld de babynatuur kan laten zien of door foto’s te maken met een meer Rembrandt-achtige sfeer.’
Bewijsdrang
Waar kinderen vaak hun best doen om hun aan de verwachtingen van hun ouders te voldoen, kwam de fotografiehobby van Van der Lecq ook voort uit een bewijsdrang naar zijn kinderen toe.
‘Als accountman ben je altijd bezig voor anderen. En al doe je dat niet onverdienstelijk, het zijn de creatieven en de makers die de credits krijgen. Ik heb dus vaak van mijn kinderen moeten horen “dat ik het toch niet zelf had gemaakt”.
Een succesvolle poging van puberale ondermijning van de gezagspositie kan je het noemen. Ik vind het leuk dat ik nu iets maak met direct resultaat. Dat geeft een goed gevoel. Mooie bijkomstigheid is dat zo’n andere dimensie aan je leven er ook voor zorgt dat je minder geobsedeerd met een ding bezig bent. Wel zo gezond.’
Lees ook: ‘We zijn klaar voor het pitchseizoen’
