Over non-clickable banners, Eggy en de puinhopen van de bubble

Gastblog Peter Wiegman

Het was feest dinsdagavond in Panama. MWG en IPAN vierden samen de 21e verjaardag van internet en haalden 21 online dino’s op het podium om hun verhaal te vertellen van de afgelopen jaren. Het werd een bonte verzameling anekdotes, variërend van het begroeten van Nina Brink op het toilet tot een afwijzing aan de balie van de KvK omdat je te jong bent. In setjes van drie en soms twee werd de stoet aan sneakerdragende internetboys gepresenteerd. Boys inderdaad, want er zat geen dame tussen. Alleen op het eind mocht Claire Boonstra (ex-Layar) haar TEDX verhaal doen over het onderwijs zoals zij daar tegenaan kijkt. Verder alleen maar kerels op het podium. Zo ook het presentatieduo Schuurman/Heutink, dat in een hoog tempo de vragen afvuurden op de online babbelaars. Want kletsen kunnen ze, die digi-dudes.

De pioniers zaten in het eerste blok, maar eigenlijk zagen we de hele avond pioniers. Marc Duijndam, Ronnie Overgoor en Johan van Mill mochten het spits afbijten, maar dat had willekeurig een ander setje kunnen zijn. Duijndam imiteerde Nina Brink genadeloos en liet ons het toilet-groet-moment herbeleven. Zo ook de verkoop van de eerste banners op de portal van World Online. Daar stond je gewoon voor een fixed fee de hele week. Ongeacht het aantal views, clicks, hits or whatever. In de slipstream van dit soort verhalen kwamen ook iconen als CD-i en Scoot voorbij. Iconen van weleer uiteraard, want ze zijn uit het online straatbeeld verdwenen inmiddels.

Van de pioniers was het makkelijk overstappen naar de bubble. Wie anders dan Michiel Frackers, Boris Veldhuis van Zanten en Ashu Matheru kunnen hier meer dan smakelijk over vertellen. De broer van Ashu werkte destijds bij Frackers (kleine wereld, dat internet) en die broer zei dat Ashu heel rijk ging worden met de verkoop van zijn ideeën over de toekomst van online. Zaal lacht. Ashu lacht het hardst.

Het echte geld, niet het grote geld benadrukt Stef Heutink, daar wist Bas Seelen wel raad mee. Hoe AdLINK probeerde om op de ‘puinhopen van de bubble’ geld te verdienen. Onder andere door aan Ben Woldring uit te leggen dat AdLINK zijn advertentieruimte kon verkopen. Ben wilde dat liever zelf doen. Wilde alles zelf doen. Ook zijn eigen onderneming starten. Met 13 jaar stapte hij de KvK binnen en werd afgewezen. Moest 18 zijn. Kan niet legde Woldring uit. Dan is mijn idee weg. Oke, 17 dan. Ook niet. Dan maar moeder Woldring opgetrommeld en die heeft toen onder haar naam de onderneming gestart en de risico’s op zich genomen. Mooi verhaal!

Igor Beuker, ex-IAB en ex-LaCommunidad, werd beroemd om zijn visie over communities, maar had er nog nooit één verkocht. Zaal lacht weer. Igor ook. Verkocht non-clickable banners op sites die nog niet bestonden. Non-clickable ja. Op reclameborden op voetbalvelden kun je ook niet klikken en die worden ook per strekkende meter verkocht.

Onder het kopje Social vertelde Yme Bosma nog eens hoe het zat met Eggy. Iets met Tamagotchi, Microsoft Messenger en een potentieel van miljoenen. Helaas te vroeg overleden, die Eggy. Maar nog wel exemplarisch genoeg om nog eens na te vertellen. Of neem Marco Derksen. Had in 2005 al 50 bloggers om zich heen verzameld en maakte het fenomeen groot in Nederland, gesteund door reuzen als Frankwatching en Stephen Fellinger’s Blogo. Derksen zegde zijn baan er voor op, maar was iets te slordig in de timing daarvan. Z’n baas vernam ‘t uit de media. Zo snel gaan die media.

Arno Otto (RTL) en Peter de Mönnink (Sanoma) praatten meer in de tegenwoordige tijd. Arno vanuit een luxepositie en werkend in een bedrijf waar zelfs de toiletpot in goud verandert als ze ‘m aanraken. De Mönnink zit aan de andere kant van het fortuinspectrum en moet alle zeilen bijzetten om van Sanoma weer een gezonde onderneming te maken. De gemene deler is volgens Otto dat je moet blijven maken wat mensen graag willen zien en lezen. Dat geldt voor RTL en ook voor Sanoma. Alleen de modellen zijn anders. Lineaire TV levert tijd in en daar komt een on demand model voor terug. Netflix, NL Ziet en Videoland zijn daar voorbeelden van.

De Mönnink maakt in dat kader de parallel met Blendle. Customized content op maat, relevantie, één op één. Maar daar is wel een kritische massa voor nodig, anders krijg je geen gezonde ‘content monetization’. Wat zeg je?, vraagt Heutink. Content monetization, antwoordt De Mönnink.

Tot slot Mobiel. Vincent Evers. Blackberry. Binnenzak van rood pak. Maar mobiel is ook Layar. Maarten ‘Mobile Monday’ Lens Fitgerald. Augmented reality. Geen massa-feature, maar gaat het wel worden, zegt Maarten ‘Mobile Monday’ Lens Fitgerald.

Vincent vertelt over D66, CDA en Balkenende. Dat Balkenende, met de door Evers aangesmeerde Blackberry onder de tafel, de formatiebesprekingen voerde tot ergernis van Wouter Bos. En dat diezelfde Blackberry als wapen werd ingezet tegen de VVD. En dat allemaal op z’n Evers’ hè. Mooie verteller. Ook zijn visie op de term ‘Jaar van Mobiel’. Wanneer gaan we dat ‘s meemaken vraagt Krijn Schuurman. Let maar op zegt Evers. Binnen een paar jaar is het aantal werkplekken met een PC gedaald van zes miljoen naar 1,5 miljoen. Mobiele devices gaan een groot deel van de pc-activiteit overnemen. Zit wat in. Kijk maar naar je eigen gebruik. En 2015 wordt het jaar van mobiel betalen en gaan we langzaam afscheid nemen van cash geld. Kijk, dat zou dan met recht het jaar van mobiel mogen heten. Wel eerst zien natuurlijk.

De heren Schuurman en Heutink sluiten af en geven voor de borrel nog heel even de vloer aan Peter Pannekoek. Geen toelichting nodig.

MWG en IPAN bedankt voor het leuke verjaardagsfeestje!

Peter Wiegman is directeur van Het Media Loket en blogt op Mediaonderzoek.nl