Een goede vriend klaagde over het mislukken van zijn kerstdiner. Ik vroeg hem wat de oorzaak was. Hij antwoordde: ‘Het internet der dingen’.
Het zat hem even tegen. Hij had de perfecte Spotify-‘playlist’ helemaal voorbereid. Uitgebreid had hij gezocht naar nieuwe muziek, ‘om eens een keer iets anders te horen dan Mariah en Wham’, maar zijn Sonos-player moest wel verbinding kunnen maken met de servers van Spotify en dat lukte die middag niet.
Het lag niet aan hem bleek, op Twitter was de ‘disconnect’ tussen Spotify en Sonos ‘trending topic’. Zijn cd-speler was het huis uit.
Toen hij wilde gaan koken, bleek zijn recept onvindbaar. De site van AllerHande lag er uit en daar stond zijn ‘hertenbiefstuk met romige zuurkoolpuree’ op. Hij moest een beroep doen op zijn culinaire improvisatie capaciteiten en die zijn beperkt, dat weet ik.
Mijn vriend vervolgde met: ‘En toen werd het koud’. Niet het eten, wel de temperatuur in huis. Zijn Nest-thermostaat had juist die dag een ‘firmware update’ binnengehaald en daar was iets mee. Wat wist-ie ook niet, wel dat zijn thermostaat het niet meer deed. Gelukkig was er een open haard.
Ik weet zeker dat het u ook vaker overkomt: verknocht aan techdingetjes die het even niet doen en geen plan B hebben. Leuke, slimme ‘connected’ producten en diensten die autonoom kunnen opereren, maar niet altijd.
Als het niet werkt, moet je eerst maar eens ontdekken of het aan jou of ‘the cloud’ ligt. Dit kost heel wat uren en gedoe. Maar we vinden het leuk, want marketeers willen immers tot de ‘early adopters’ behoren, dus geven we de autonomie over ons leven stukje bij beetje uit handen. We leggen die bij merken die we vaak amper kennen.
Daar is niks mis mee, omdat het internet der dingen ons plezier en gemak geeft, althans dat is de bedoeling. Als het werkt. Die vriend van me meldde dat aan het eind van het diner de gereserveerde Ubertaxi voor zijn gasten netjes op tijd klaar stond. Ik vroeg: ‘Had je een plan B?’.
Deze column staat in Tijdschrift voor Marketing nummer 1-2.
