Gelijke kansen voor iedereen. Oftewel diversiteit in onze branche. Of we moeten veranderen is blijkbaar niet meer de vraag. Nee, we moéten veranderen. Ik heb even gemist wie dat bepaald heeft, maar dit schijnt een voldongen feit te zijn. Een statement waar ik het overigens wel mee eens ben en een duidelijke mening over heb.
Ode aan de wijze mensen
Neem de afwezigheid van wijze mensen met veel levenservaring in onze branche. Loop binnen bij een willekeurige marketingafdeling, online bureau, mediabureau of reclamebureau en je ziet dit beeld bevestigt.
Leeftijdsdiscriminatie komt in onze branche dan ook veel voor. Het is blijkbaar bijna niet mogelijk om boven de 50 jaar nog een actieve en zinvolle rol in onze bedrijfstak te spelen. Bij reorganisaties zijn het vaak de oudere werknemers die er als eerste uitvliegen. Immers, te duur. Die kunnen we beter vervangen door een net afgestudeerde hipster, die is veel goedkoper.
Boven de 50 jaar tel je blijkbaar niet meer mee, niet vanuit je professie en niet als doelgroep. Je wordt gezien als oud, je zit de hele dag achter de geraniums, internet is heel ingewikkeld, je hebt geen idee wat er in de wereld gebeurt en al helemaal niet wat er zich in ons vak afspeelt. 50-plussers zijn niet spannend, niet sexy, hebben vastgeroeste kooppatronen.
Ze zijn in de belevingswereld van een 28-jarige gewoon oud en bejaard en tellen niet meer mee. 50-plussers zijn mensen die we zien in ‘We zijn er bijna’ van Omroep Max. We reizen gezellig in groep met auto en sleurhut naar een camping in Frankrijk waar we jeux de boulen, het uit Nederland meegenomen eten en drinken nuttigen en verder niets doen. O ja, we hangen een wasje op aan de lijn en spelen een kaartspelletje of doen een kruiswoordpuzzel.
Een eye-opener voor iedereen die 50 plussers als niet relevant ziet als doelgroep:
• In 2019 is 50 procent van de volwassenen in Nederland 50 jaar of ouder.
• De meeste welgestelden in Nederland zitten in de groep 55- tot 65-jarigen. Ze hebben een hoog inkomen of een groot vermogen, of beide. Met een kwart welgestelden in deze groep ligt hun aandeel ruim boven het landelijk gemiddelde.
Zou deze groep mensen echt geen inhoudelijk hele goede bijdrage kunnen leveren aan ons vakgebied? Het wordt tijd dat ons vak dat haar en/of zijn mond vol heeft van diversiteit ook eens kijkt naar leeftijdssamenstelling van bijvoorbeeld teams en organisaties.
De realiteit in onze branche leert dus dat er nog heel veel te winnen is qua leeftijdssamenstelling.
Proost op de provincie
Naast mijn advies om verder te kijken dan de doelgroep 20-49, wil ik stilstaan bij een andere grote groep die nog weleens buiten beschouwing wordt gelaten. Diversiteit aan de hand van geografische spreiding, ammehoela. Onze branche is heel Randstad georiënteerd. Ik heb het even uitgezocht, de meest gangbare omschrijving van de Randstad geeft aan dat hier 7,1 miljoen Nederlanders wonen. Kortom, nog niet de helft van de Nederlandse bevolking. En helaas, de inwoners van de Randstad projecteren in heel veel gevallen hun eigen leven op heel Nederland.
Al minstens 30 jaar noem ik dit het Grachtengordel-syndroom: ervan uitgaan dat je eigen beperkte leefwereld model staat voor hoe heel Nederland van jouw generatie leeft. En alles wat buiten Amsterdam gebeurt als de provincie en achtergebleven gebied beschouwen.
Als je dat gelooft, hoor je niet in onze branche thuis. Dan ben je blijkbaar niet in staat om je te verplaatsen in doelgroepen die een ander soort leven leiden.
We zien het ook terug in de media. Een wildplassende mevrouw in Amsterdam, daar moet heel Nederland van meegenieten. De Noord-Zuid lijn, val mij op de landelijke zenders niet lastig met het feit dat ze in Amsterdam niet kunnen bouwen, plannen en budgetteren. Daar heb je AT5 en het Parool voor. O ja, Het Parool… jarenlang wilden ze graag als landelijk dagblad gezien worden omdat ze een paar duizend exemplaren buiten Groot Amsterdam verkochten... Die titel heeft vanaf het begin van mijn ruim 35 jaar in de media in het lijstje regionale dagbladen gestaan.
Probeer niet buiten de Randstad 5 euro voor een flesje kraanwater in een restaurant te vragen… wij lachen je hard uit. En probeer niet een kopje Slow Coffee voor 4 euro 50 te verkopen, wij hebben echt wel door dat het gewoon ouderwetse filterkoffie is. Wij zijn niet achterlijk, ook al hebben we niet allemaal een Amsterdams accent.
En stop met al dat overdreven bullshit ;) geleuter. Een hoogtepunt zag ik vorige week op Twitter voorbijkomen: “We zijn met het hele team inclusief conciërge de hei op geweest, op zoek naar onze WHY". Echt, je kan me wegdragen…
Onbespoten quinoa
Tot besluit: in alle verhalen over diversiteit, en niet alleen in onze branche, hoor ik zelden de begrippen regio of leeftijd. Wel veel aandacht voor nichegroepen die geen jongetjes meer met auto’s afgebeeld willen zien, geboortekaartjes veranderd willen zien in ‘hoera, een mens’, het liefst overal onbespoten quinoa willen kunnen eten, om over de gojibes maar te zwijgen.
Ik neem de discussie over diversiteit in onze branche pas serieus als we gelijke kansen voor iedereen ook toe gaan passen op de twee gegeven voorbeelden. Zolang deze twee groepen in ons vakgebied grotendeels genegeerd worden als doelgroep én als werknemer, maak ik me nog even niet druk om die andere groepen.
Evert Bronkhorst is Strategy Director van Vizeum
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!