AH heeft een 'betaalpaal'

Echt lekker gaat dat niet, als we de krant moeten geloven.

Sinds maandag verlaten sommige klanten van de Albert Heijn-supermarkt op de Utrechtse Nachtegaalstraat licht gedesoriënteerd of zelfs boos de winkel.

Het nieuwe systeem heet Scanpunt.
Hoe gaat het in zijn werk?

Nadat de boodschappen door een AH-medewerker zijn gescand en in plastic zakken zijn ingepakt, ontvangt de klant een scanbon.

De klant moet deze scanbon en zijn handenvol met plastic zakken met boodschappen een paar meter naar een andere plek lopen, waar de betaalpaal staat. Daar moet hij zijn scanbon scannen en afrekenen.

Als dat is gelukt, ontvangt de klant een nieuwe bon: de betaalbon. Met deze betaalbon vervolgt hij zijn weg richting uitgang. Als derde hindernis is daar het klaphek. Dat hoort open te gaan als deze betaalbon op zijn beurt weer is gescand.

In het FD komen boze mensen aan het woord, die geen zin hebben in al deze hordes.

Volgens Albert Heijn-woordvoerder José Mes zijn de eerste indrukken na vier dagen proefdraaien met het nieuwe betaalsysteem 'wel positief, maar het is nog te kort om conclusies te trekken'.

Mes: 'We merken wel dat het in de loop van de week steeds meer aanslaat.'
Mensen moeten wennen, zegt ze.

De verslaggever van het FD gaat het dan maar zelf proberen als mysteryshopper.

Hij schrijft: 'Het winkelrondje is als vanouds. Verandering blijkt pas bij de uitgang. De nauwe kassastraatjes zijn verdwenen. In een ruime opstelling staat een half dozijn kleine scantafels. Donderdagavond om halfzes zou het beredruk moeten zijn.

'Toch staan nergens rijen. Drie scantafeltjes zijn bemand met een AH-medewerker, die koopwaar van klanten scant. De oude krapte bij de kassa's keert achter de scan wel weer terug, omdat gehaast de boodschappen in nieuwe kleine AH-plastic zakken moeten gestopt, terwijl de gescande artikelen van de volgende klant zich mengen met de eigen aankopen.

'Hoe nu verder?'. 'Dat wijst zich vanzelf bij de betaalpalen', antwoordt de AH-scanner. Een stuk of tien betaalautomaten, ook lekker ruim opgesteld en zonder rijen klanten, staan gereed om cash, pinpas of chipknip in ontvangst te nemen.

'Een blik op het beeldscherm volstaat om te begrijpen wat er verlangd wordt. Scanbon laten scannen. Vijftig euro-biljet in een gleuf stoppen. Een vrouwenstem uit de betaalautomaat waarschuwt om op het wisselgeld te wachten. Eerst rollen muntjes terug en dan, relatief laat, volgen de bankbiljetten.'

Een van de zes patrouillerende AH-medewerkers schiet hem aan met de vraag of het lukt. Ze is wel tevreden, vertelt ze de verslaggever. Het gaat allemaal een stuk sneller dan vroeger, wijst ze naar de scantafels.

En dan zegt ze:
'Ik heb al wel van een stel vaste klanten afscheid moeten nemen hierdoor. Een oud vrouwtje dat nauwelijks kan zien, van wie ik altijd zelf het geld uit haar portemonnee moest pakken. Die komt hier niet meer. Ach, het is een proef van acht weken en dan zien we wel weer.'

Bij het verlaten van de winkel gaat het fout. De klaphekjes gaan niet open. Hij laat de verkeerde bon aan de scanner zien. Niet de scanbon, maar de betaalbon moet hij laten lezen.

Maar ook op de betaalbon reageert het hek niet. Er vormt zich meteen een rij van drie mensen en de FD-er krijg het gevoel dat hij zonder te betalen naar buiten probeert te komen. Wat nu? De klant achter hem laat haar betaalbon door het hekje lezen, zodat hij met haar naar buiten kan.

Het hekje klapt dicht halverwege op de grote kinderwagen die ze voor zich naar buiten duwt. 'Dat is nog een probleempje', mompelt een AH-medewerker.

Leuk experiment!