Op jacht
Het kan geen toeval zijn.
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie
Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
© adformatie
Uitgerekend op dezelfde dag dat NRC Handelsblad het nieuwe, flitsende krantje voor jongeren, nrc.next, lanceert, kondigt Unilever, één van 's werelds grootste adverteerders, een herbezinning op z'n 'advertising' aan.
related partner content for mobile comes here
related partner content comes here
Achter die twee verschillende berichten gaat een gemeenschappelijke oorzaak schuil: de teloorgang van de traditionele consument. Waar overal ter wereld de krant moeite heeft om lezers, met name jongere lezers, te bereiken, worstelt de complete retail - niet alleen wasmiddelfabrikanten - met een soortgelijk euvel.
Vacatures
Senior Marketeer Partnerships
Nationale Postcode LoterijSenior communicatieadviseur
Gemeente DelftTeamleider Online
AVROTROSIn de goeie oude tijd moet het heel gemakkelijk zijn geweest: wie iets te verkopen had, zette een advertentie in de krant. Dat die boodschap aankwam, wist ook de journalist die de voorkant van die pagina volschreef. Door de komst van de televisie werd ‘advertising’, net zoals journalistiek, hooguit iets bewerkelijker. Maar niet wezenlijk anders.
Door de digitale revolutie van de jaren '90 - steekwoord: internet - is alles op z'n kop komen te staan. Er is zo’n rijkdom aan mogelijkheden dat iemand weet nog waar de consument zich ophoudt. En daar hebben beide partijen op de markt van vraag & aanbod last van.
Vandaar al die initiatieven om de klant & lezer weer bereiken. Je struikelt er over: een krant peinst over een eigen tv-station, een bank participeert in een omroep, een bierbrouwer zoekt het nog meer in relatiemarketing, sponsoring gooit hoge ogen als communicatiemiddel van de toekomst. Er is een koortsachtige jacht op de onzichtbaar geworden consument aan de gang.
Maar in de communicatiesector - ja, ik heb het over ons - vind ik het zo stil. O ja, om me heen is iedereen dag in, dag uit heel druk bezig met persberichten, PR-plannen, tijdschriften, emails. En natuurlijk ook met nieuwe technieken, zoals ipods. Maar komen onze uitgekiende, prachtig verpakte en goed gedoseerde boodschappen ook aan? Ter bestemder plaatse? Doeltreffend? Of willen we dat liever maar niet weten? Of wachten we tot iemand die vervelende vraag stelt welke helft van de communicatie-euro weggegooid geld is?
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word lid