4. De toekomst van search

Alvorens in te gaan op de toekomst van Google, is het interessant om eerst nader te kijken naar Google's missie. In 2001 formuleerde Google zijn missie als volgt: "To organize the world's information and make it universally accessible and useful." Nou als dat geen BHAG (Big Hairy Ambitious Goal) is! Neem alleen al het begrip informatie. Dat kan echt alles zijn: van tekst en muziek tot afbeeldingen en video's. En niet alleen wil Google deze informatie organiseren en beschikbaar maken, het moet ook nog eens bruikbaar zijn. In de toekomst zal blijken in hoeverre Google dit doel zal weten te realiseren.

John Battelle schetst een aantal fascinerende scenario's. Wat hem betreft is the sky duidelijk the limit. Welkom is de wereld van de onbegrensde mogelijkheden die Search heet.

Real-time informatie beschikbaar bij offline aankoop
Dit scenario laat zich het beste uitleggen aan de hand van een voorbeeld. Stel je voor dat je in de V&D op de boekafdeling staat met in je handen een boek van Jamie Oliver. Je twijfelt of je het gaat kopen, want je vindt het aan de dure kant. Daarom pak je je mobiele telefoon met geïntegreerde Universal Product Code (UPC) infrarood scanner en je scant de barcode van het boek. Op je telefoon verschijnt de gemiddelde prijs van het boek. Daarnaast zie je een lijstje met links naar de prijs van het boek in nabijgelegen winkels, een link naar recensies van het kookboek en je kunt ook nog kiezen voor een lijst met winkels die gelijksoortige boeken verkopen. Je klikt door en ziet dat het boek bij de Bruna ? 2,50 goedkoper is, dus je besluit het daar te reserveren. Vervolgens loop je aan het einde van de dag (je wilt niet de hele middag met het boek sjouwen) op je gemak naar de Bruna om het boek af te rekenen.

In de virtuele wereld zijn vergelijkingssites immens populair. Waarom zou je dit principes niet in de 'echte' wereld kunnen toepassen, redeneert Battelle. Inderdaad: waarom niet? Consumenten zullen er absoluut vóór zijn. Maar het valt te verwachten dat winkeliers niet staan te springen. Ze zouden hun complete inventaris openbaar en beschikbaar moeten maken voor webdiensten. Wat dit voor gevolgen heeft, heb je kunnen zien in de makelaardij. Waarom zou je een makelaar inschakelen om een huis te zoeken als je gratis Funda, DIMO en VBO tot je beschikking hebt?

Behalve de voor de hand liggende bezwaren van winkeliers, zijn er behoorlijk wat technische beperkingen. Zo moeten infrarood barcode scanners bruikbaar worden via telefoons. En zoekdiensten zouden applicaties moeten ontwikkelen die real-time de link leggen tussen de barcodes en de inventaris van winkeliers. Aan deze voorwaarden wordt (nog) niet voldaan, maar door de recente ontwikkelingen in de local en mobile search, komt het steeds dichterbij.

The Google grid
Volgens Battelle zou alles wat van waarde is in de Google index moeten worden opgenomen. Hij stelt zichzelf vervolgens de vraag: wat gebeurt er als de hele wereld de index wordt. Veel experts geloven dat we in de nabije toekomst alles wat kan worden gedigitaliseerd, waaronder muziek, foto's, werkdocumenten, video's en e-mails, zullen opslaan in een massief platform: de Google grid. Het klinkt misschien utopisch, maar in feite worden Google en zijn concurrenten steeds meer een platform. Denk bijvoorbeeld aan Desktop Search, Gmail, Google Maps en Google News.

Vorige week werd bekend dat Google de telefoniemarkt opgaat. En vergeet ook niet de samenwerking tussen Sun (van Open Office) en Google. Naar verwachting is het kwestie van tijd voordat je via Google met een tekstverwerkingsprogramma kunt werken. Google als telefoniebedrijf, als softwareleverancier, als muziekaanbieder, als online bibliotheek, als nieuwsdienst? De mogelijkheden lijken onbeperkt.

RFID
Stel je voor dat je je hond, je kind, je portemonnee, je telefoon of je auto zou kunnen googelen. Dat klinkt misschien absurd, maar met behulp van RFID (Radio Frequency Identification) zou het in principe mogelijk moeten zijn. Aan praktisch alle tastbare dingen kun je een chip bevestigen en met behulp van radio frequenties die in de toekomst door Google geïnterpreteerd zouden moeten kunnen worden, zou je de aanwezigheid en de locatie van iets kunnen herleiden.

Wikipedia geeft een voorbeeld van hoe RFID (los van een zoekdienst) wordt toegepast: in Manhattan heeft Prada in zijn winkel alle streepjescode vervangen door RFID-tags. Dit heeft het voordeel dat winkelpersoneel met een handheld computer kan kijken of een bepaalde kleur of maat nog in voorraad is. Daarnaast kunnen klanten in het pashokje, waar een touchscreen computer staat, meer informatie vinden over onder andere de gebruikte materialen, maar ook over bijpassende kledingstukken. En in combinatie met een klantenkaart zijn de aankopen van de klant bij te houden, zodat de beste klanten en hun voorkeuren herkend kunnen worden zodat zowel marketing als winkelaanbod daar op afgestemd kunnen worden.

Dit voorbeeld klinkt mij als muziek in de oren. Maar of we nou kinderen moeten gaan googelen?Nog afgezien van de vraag of het daadwerkelijk technisch mogelijk is, is het de vraag of dit ethisch verantwoord is.

Perfect Search
Door de continue stroom van innovaties zou je haast denken dat search het einde van zijn capaciteit heeft bereikt. Niets is minder waar. Experts zijn het erover eens dat pas 5% van het search probleem is opgelost. We zijn mijlen ver verwijderd van de perfecte zoekdienst. Een perfecte zoekdienst zou jouw perfecte antwoord geven op elke willekeurige vraag die je stelt. Het antwoord kan dus voor iedereen verschillend zijn afhankelijk van je interesses, voorkeuren en eerdere vragen.

Om dichter bij een perfecte zoekdienst te komen, zijn klikpaden uitermate belangrijk. Deze paden geven nauwkeurige informatie over de intenties van zoekmachinegebruikers. Het analyseren van klikpaden levert zoekmachines informatie op die vele malen nauwkeuriger is dan het analyseren van hyperlinks, zoals nu bij Google gebeurt om bijvoorbeeld de PageRank te bepalen. Als zoekmachines niet alleen zouden onthouden waar je in het verleden naar hebt gezocht, maar ook welke sites je vervolgens hebt bezocht, dan zouden ze een real-time profiel kunnen samenstellen van je interesses. Daarnaast zouden ze volgens het 'Amazon aanbevelingsprincipe' (Customers who bought this book also bought?) rekening kunnen houden met de klikpaden van gebruikers met een soortgelijk profiel. Zo wordt zoeken persoonlijker en dus relevanter. Veel zoekmachines hebben al Personal Search features gelanceerd, maar er wordt nog niet op grote schaal gebruik van gemaakt.

Archief
In deze tijd worden er dagelijks meer documenten gecreëerd dan in andere tijden in een week, een maand of een jaar. Wat gebeurt er met al deze documenten? Tot voor kort werden ze niet (structureel) bewaard. Maar vorige week werd er op de website van de Emerce aangekondigd dat de Europese versie van het Internet Archive binnenkort start met een enorm archief van internetcontent. Op het adres Europarchive.org is binnenkort een digitaal archief van de meest waardevolle internetcontent van Europa te vinden. John Battelle voorspelt dat het niet lang zal duren voordat we een tijdsspanne kunnen toevoegen aan een query. Dus bijvoorbeeld: 'Koningin Beatrix 1981-2000'.

Battelle sluit zijn boek af met de woorden dat een perfecte zoekmachine er misschien wel nooit zal komen, maar dat de zoektocht er naartoe zeker interessant is. En daar sluit ik me van harte bij aan.

Als je meer wilt lezen, raad ik je het boek 'The Search. How Google and Its Rivals Rewrote the Rules of Business and Transformed Our Culture' van John Battelle van harte aan. Ook zijn weblog is de moeite waard.