Kutreclames

Nou valt er over het reclamewerk anno nu, dat in een matgrijze slurry vol brokjes taal- en stijlfouten, aperte leugens – hallo Campina – , hysterie en awkward anglicismes aan me voorbij trekt, weinig lolligs te melden. De kazige navelbreuk van het Activia-meisje is geen vrolijke column waard.

De BH-grap van Cora was ook geen dijenkletser, de onvergetelijk slecht geschreven spot voor Amstel evenmin, net als het Canesten-meisje, dat maar niet op wil schimmelen van mijn treurbuis met haar jeukende vagina.

Maar nu we het toch over het vrouwelijk geslachtsdeel hebben, er is wél iets om te lachen. Iets waar ik uitermate blij en gelukkig van word. En dan heb ik het uiteraard niet over de nieuwe campagne van Coca-Cola, u weet wel, die omnipotente producent van flesjes klein chemisch afval, bomvol kristalsuiker en fosforzuur, die ons hun plastic blijdschap wil opdringen.

Nee, dan heb ik het over de steeds populairder wordende Facebook-groep ‘kutreclames’. Een gezegende plek waar een keur aan vakgenoten en oplettende dilettanten een onuitputtelijke stroom fuckups door een oneindig lager dan laagland laten trekken. Kutreclames is voor mij dé frisse bron van reclamehilariteit.

Zo werd er onlangs onthuld dat ze bij de Jumbo naast sinaasappelsap en aardbeien smoothies, ook vers vruchtwater in de aanbieding hebben. Dat er in diezelfde supermarkt nazi’s in voordelige magnetronpakketten gebroederlijk naast de bami liggen. Dat je er ‘buitenlandse kaas’ kunt kopen voor 614 euro per ons en dat die weer heerlijk te combineren is met ‘smerige’ kruidenboter.

Je kunt op kutreclames ook de avonturen van ‘Ariane the overexposed stock imagemodel’ volgen of ontdekken, waar het hoogopgeleide Promovendum zijn commercials vandaan gapt. Kutreclames is een besloten groep. Maar als je het vriendelijk vraagt en iets lolligs meeneemt, niet per se uit de Jumbo, mag je vast wel binnenkomen. Ik lig nu al dubbel.

Deze column staat in Adformatie 11 (29 mei, 2015)