Crisisnieuws: bij Cobouw kan bedrijf nu zijn eigen stuk schrijven

Persbericht van de collega’s van Cobouw. Dat blad is het nieuwsblad voor de bouw en wordt door SDU uitgegeven.
Er is een nieuwe site en de mogelijkheden voor adverteerders (Cobouw spreekt liever over ‘sponsors') zijn groter geworden.

Nu gaat het in de bouw, zoals we allen weten, niet echt lekker.

Laat ik het persbericht van Marie-Louise Kok, online uitgever van Cobouw, eens lezen.

Ze schrijft een paar opmerkelijk zaken:

‘De nieuwe Cobouw.nl is onlangs gelanceerd. Voor adverteerders is voortaan de weg vrij om op Cobouw.nl eigen nieuws over het bedrijf en video’s en foto’s van producten, diensten e.d. te plaatsen’

En dan gaat ze door:

‘Het vernieuwde Cobouw.nl – dat al hét nieuwsportaal van de bouw is – gaat verder dan het plaatsen van een advertorial tussen redactionele artikelen. Een nieuwsartikel van een sponsor wordt op eenzelfde manier behandeld als redactioneel onafhankelijk nieuws. Bezoekers kunnen reageren, printen, doorsturen.’

Op dezelfde manier behandeld? Weet de redactie hier wel van? Waar ligt het onderscheid dan nog tussen die journalistieke info en de betaalde info?

De uitgever schrijft: ‘Het is voor bezoekers uiteraard altijd duidelijk dat het commerciele content betreft. Info van sponsoren wordt gekenmerkt met een toelichting en een afwijkende achtergrondkleur.’

Ok. Waarom wil je deze verwarrrende wijze van presenteren? Kun je je voorstellen dat je aan de ene kant een nare zaak moet behandelen zoals bijvoorbeeld rond de woningcorporatie Rochdale in Amsterdam, waar de directeur zijn eigen gang ging en in een Maserati mocht rijden. En daarnaast staat een leuk, opgewekt stukje dat Rochdale zo’n leuke plek is om te werken.

Met een advertentie kan dat ook gebeuren. Maar nu bied je de belaagde gewoon de mogelijkheid om jouw platform te betreden. Met een eigen kleurtje. Omwille van het geld. Moet je dat stukje over die ex-werknemer van je sponsor, die uit de school klapt, dan nog wel plaatsen?

Marcel Henst, gepokt en gemazeld in de Elsevier-stal geeft het antwoord als hoofdredacteur van Cobouw: ‘Een gezond businessmodel is noodzakelijk om investeringen in online te terechtvaardigen binnen de traditionele uitgeverij. De ervaring leert dat een blijvende relatie met adverteerders verder gaat dan buttons en banners aanbieden.’

Ik begrijp het best, maar toch is het eng. Je verkleint de ruimte van de redactie. Precies datgene (echt journalistiek nieuws) dat het podium groot heeft gemaakt, gooi je voor online (dat de toekomst heeft) over boord. Ik begrijp ook dat de nood aan de man is en dat je niet wilt dat SDU snijdt in je redactiebestand. En dat internet natuurlijk niets oplevert in harde euro’s....

Ben ik outdated? Is journalistiek/onafhankelijke redactie dood op internet? Of is dit gewoon het einde van Cobouw als een serieus merk? Of ben ik misplaatst Roomser dan de Paus?

Cobouw biedt overigens aan maximaal tien sponsors in 2009 de mogelijkheid om onbeperkt eigen nieuws, foto’s en video’s aan te bieden.

Ze hebben er nu acht, dus ze zoeken er nog twee.