Het dubbelleven van American Apparel

Het Amerikaanse kledingconcern American Apparel heeft een nieuw filiaal geopend in de virtuele wereld van Second Life. Het bedrijf, bekend vanwege zijn maatschappelijk verantwoorde werkwijze, heeft daarmee naast haar fysieke vestigingen nu ook een virtuele winkel voor virtuele personages. Ruim 20 stijlen casual kleding zullen in de winkel worden aangeboden.

Voorlopig richt de winkel zich overigens niet op financieel gewin, al zal er wel een bedrag voor de 'kleding' worden gevraagd. De marketinginspanningen richten zich voorlopig nog op de mens achter het computerpersonage. Het echte geld moet dus verdiend worden met de verkoop van echte kleding, en de link naar de reeds bestaande online store moet daarvoor gaan zorgen.

American Apparel is niet het eerste real-life bedrijf dat de ongekende marketingkansen van Second Life probeert te benutten, maar wel de eerste die zich permanent in de digitale wereld vestigt.

Voor degene die Second Life niet kent: Second Life biedt de ruim 200.000 deelnemers de mogelijkheid om naast hun echte leven ook een virtueel bestaan op te bouwen. Je avatar, oftewel je virtuele dubbelganger, kun je een uiterlijk naar keuze meegeven en een compleet eigen leven laten leiden. De lokale valuta is de Linden Dollar, welke met echte dollars gekocht kan worden. En waar geld is, daar is uiteraard handel. Wil je dat je virtuele leven spannender wordt dan je echte leven, dan zul je daarvoor in de buidel moeten tasten. Naar schatting wordt er iedere maand ruim 5 miljoen dollar aan de Second Life pixelhandel besteed.

Afgelopen week zag ik deze aflevering van de VPRO-documentaireserie 'De Toekomst'. In een half uur wordt er een redelijk compleet, maar soms ook troosteloos beeld geschetst van wat er nu gaande is in de virtuele wereld van Second Life. En hoe dat kan botsen met je eigen leven. Maar ook de commerciële mogelijkheden van het virtuele bestaan komen aan bod. Een winkel waar we je je virtuele 'ik' tegen betaling in een nieuwe hippe outfit kunt steken, past helemaal in dat plaatje.

Een indrukwekkend voorbeeld van de commerciële mogelijkheden van de virtuele wereld is het verhaal van Anshe Chung. Dit is het alter ego van Ailin Graef, die met haar man in februari 2006 een bedrijf is gestart dat enkel in Second Life opereert. Anshe Chung is de 'Virtuele Rockefeller' en verdient met het aan- en verkopen van digitaal onroerend goed naar schatting meer dan $ 150.000,- (echte dollars!) per jaar. Wanneer je in Second Life onderdak zoekt, dan kun je in de servers van Ailin Graef zoeken naar een mooi optrekje. Deze in Frankfurt wonende Chinese komt eveneens in de aflevering van 'De Toekomst' aan het woord.

Er zijn meer bedrijven die een experiment in Second Life hebben uitgevoerd. Zo verzorgde de BBC al eens een uitzending vanuit de digitale omgeving. De film X-men 3 kende een digitale gala-première, inclusief papparazi. En gezien het feit dat in de wereld van Second Life de mogelijkheden echt onbegrensd zijn, vraag ik me af wat er nog gaat komen.

Voor wie, tot slot, nog meer wil weten over avatar marketing, de mogelijkheden en de valkuilen, raad ik dit artikel van Harvard Business Review aan.