Leren van ontwikkelingssamenwerking2.0

Ook in de ‘goede doelen-wereld’ is een zoektocht gaande naar het optimaal inzetten van de mogelijkheden in media en internet - zeg maar web2.0 en social media. Op dit moment is er een aantal interessante ‘cases’ die het bestuderen en het bespreken waard zijn. Want ook commerciële organisaties kunnen er een voorbeeld aan nemen.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Ontwikkelingssamenwerking2.0 klinkt heel modieus, maar wat het wat mij betreft betekent is het gebruik maken van een aantal principes zoals social networking, user generated content, crowdsourcing en the long tail.

Kiva.org
Een internationale organisatie die met web2.0 uitgangspunten hard aan de weg timmert is Kiva.org. Met een paar simpele maar doeltreffende uitgangspunten benadert Kiva hun werkveld, ontwikkelingssamenwerking en fondsenwerving gericht op het verlenen van microkredieten. De vijf web2.0-principes van Kiva zijn:

1. Create an “addictive” user experience

2. Be “radically transparent”

3. “Crowdsource” against all constraints

4. Build in “increasing returns on data”

5. Reach “the long tail”.

Zonder de diepte van deze principes in te gaan is wel duidelijk dat Kiva hun fondsenwerving dus onconventioneel aanpakt.

1%Club
Misschien wel hét voorbeeld in Nederland van ontwikkelingssamenwerking web2.0 is . Geïnspireerd door onder andere Wikipedia en Sellaband is een ‘peer-to-peer’ hulpnetwerk opgericht. Het idee: meldt (kleinschalige) ontwikkelingsprojecten aan op de website en laat de donateur zelf bepalen aan welk project hij zijn euro’s geeft. Heel zichtbaar, heel direct, heel user generated content.

Om de blijvend ontwikkelende mogelijkheden van het web te kunnen benutten met het kleine team van vaste 1%Club-medewerkers wordt aan o.a. (marketing)professionals gevraagd om mee te denken. Goede ideeën zijn altijd welkom. Op 16 oktober zelfs een hele middag en avond door een groep van ongeveer dertig professionals (met diverse expertise) op vrijwillige basis gewerkt voor de 1%Club. Het doel van deze : een aantal concrete acties te bedenken.

Edukans
Op dit moment loopt er een campagne van , de organsisatie die zich er voor inzet om kinderen in ontwikkelingslanden naar school te helpen. In een webwinkel () kun je schoolspullen kopen die voor kinderen in Malawi bestemd zijn. Wie in de webwinkel koopt kan zijn persoonlijke pagina maken. Vanuit daar kun je met andere ‘klanten’ van de webwinkel connecten of nieuwe kopers uitnodigen.

Antonie Kamerling speelt als ambassadeur van Edukans een belangrijke rol in het project. Wie gekocht heeft in de webwinkel kan hem inzetten om anderen te vragen ook mee te doen. In een filmpje vraagt Antonie dan of je mee wilt doen aan heelnederlanddeeltuit.nl. Daarnaast is , na een spoedcursus door mensen van Edukans. Hij twittert (Antonie houd niet van de woorden tweet en tweeten, zo twittert hij) er vrolijk op los. Ook over Edukans.

Naast ‘gewone’ tweets stuurde hij ook een aantal persoonlijke berichten aan een aantal twitteraars uit de marketingwereld. Dit met het idee dat twitter bij uitstek geschikt is voor de dialoog. (De kennis over die mensen verkreeg hij trouwens op influisteren van een niet nader te benoemen Molblogger ;-) .)
Zie ook het

Jimmy the Man / Solotrekkers
De zijn twee Nederlanders die toevallig een soort pioniers in ontwikkelingssamenwerking2.0 zijn geworden. Hét project waar ze nu mee bezig zijn is . Jimmy was tot voor kort een Nicaraguaanse barman die door de inspanningen van de Solotrekkers inmiddels zijn rijbewijs heeft en nu een toerisme-opleiding volgt.

Een ontwikkelingsproject rondom één persoon is wel erg kleinschalig, maar de Solotrekkers “hopen in de toekomst ook anderen zo’n opleiding te laten volgen. En natuurlijk profiteren er straks meer mensen van Jimmy’s kennis. Denk aan gidsen, chauffeurs, boekhouders en de honderd boerengezinnen bij wie de toeristen op bezoek gaan.” (bron , oktober 2009)

Daarbenik
Namens de ‘HIER’ Klimaatcampagne is een aantal organisaties (o.a. AMREF Flying Docters, Cordaid, Het Nederlandse Rode Kruis, Oxfam Novib, Stichting Vluchteling en UNHCR) betrokken bij “”. Kofi Annan legt in een virtueel pop-up boek uit: “(...) Neem dit boekje mee naar daarbenik.nl. De simpele zwart-wit afbeeldingen ontvouwen zich dan tot een unieke ervaring, waarbij je ‘daar’ in je handen houdt.”

Kofi Annan als nieuwe media-man, is weer eens wat anders. Het effect van het simpele boekje in combinatie met een webcam en de website is echter verrassend: uit de simpele afbeeldingen poppen 3D-beelden en verhalen op. (Tip: de afbeeldingen uit het pop-up boekje zijn ook van de site uit te printen.)

Mooie initiatieven, maar wat helpt het?
Wat draagt zo’n actie van Edukans nu bij aan de toekomst van 75000 kinderen die in Malawi in de tabaksindustrie werken (bron de Volkskrant, 24, oktober 2009)? Wordt Jimmy the Man gelukkiger en krijgen andere Nicaraguanen echt een beter leven? Misschien zijn het druppels op de gloeiende plaat, maar vele druppels kunnen een hele plas maken. Dat noemen we dan the long tail. De 1%Club gaat er van uit dat als iedereen 1% van zijn tijd of kennis aan ontwikkelingshulp geeft de armoede opgelost kan worden. Inspirerende gedachte vind ik persoonlijk. Alle kleine beetjes helpen.

Ontwikkelingshulp2.0 als voorbeeld voor de ‘gewone’ marketeer
Bij een aantal van deze projecten ben ik zijdelings persoonlijk betrokken om mee te denken over de te volgen weg. Daarbij zijn mij een paar zaken opgevallen waar een 'gewone' marketeer wellicht nog van kan leren:

1. er is een enorme drive bij medewerkers van en betrokkenen bij de organisaties. Het is – denk ik – voor niemand een doel op zich om het anders te doen dan traditionele fondsenwerving, maar de kansen die nieuwe media bieden, geven extra drive en extra energie, zo lijkt het.

2. Ook bij de genoemde voorlopers dé oplossing niet zomaar gevonden is. Welke moet je pakken? De hierboven organisaties blijven niet in zichzelf gekeerd durven zich kwetsbaar in op te stellen en vragen hulp van buitenaf.

3. Die mensen van buitenaf zijn bereidt zich in te zetten voor dergelijke organisaties. Ongetwijfeld door de wil om iets goeds te doen voor de wereld, maar daarnaast meen ik extra enthousiasme te ontwaren door de kansen die web2.0 biedt.

4. Verschillende ontwikkelingssamenwerkingsorganisaties nemen het woord ‘samenwerking’ ook in hun proces op. Ze voelen zich geen concurrenten van elkaar. Zo presenteerde Kiva.org hun verhaal op een door 1%Club georganiseerd event; zo roepen de mensen van de 1%Club op hun beurt middels Youtube-filmpjes “Jimmy The Man, yes you can!”.

Twee weken Colombia
Ik publiceer dit stuk vanuit Colombia. Samen met collega trainer Jorn Moraal ben ik hier om een aantal trainingen te geven aan Colombianen in de reisbranche: hoe kun je internet inzetten om je bedrijf beter te laten gedijen. Deze serie trainingen worden georganiseerd door het CBI, een onderdeel van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Het CBI heeft als doel de handel tussen ontwikkelingslanden en West-Europa te bevorderen. Met kennis en ondersteuning op allerlei gebied (logistiek, techniek, juridisch, etc), en nu nus ook met E-Business trainingen.

Trainingen geven op lokatie, dat is nogal 1.0 zou je kunnen zeggen. Maar als we de komende weken in staat zijn om de deelnemers hier te helpen het interent in te zetten om ‘business te maken’ hebben we weer wat druppels uitgesproeid.
De komende twee weken zal ik proberen wat van mijn bevindingen hier op Molblog te delen...

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie