Sharood jij al?

“Vaak ligt de focus van het IoT en Perfect Cities op economie. Maar uiteindelijk gaat het om het menselijke leefniveau – de straat, de wijk. Met Sharood paren we economische efficiency aan levenskwaliteit,” zegt Axel Meta, eigenaar van Sharood. De naam van de app klinkt ietwat oosters, mysterieus. De achterliggende gedachte is zo klaar als een klontje: Sharood is een samentrekking van ‘share’ en ‘food’.

Sharood werkt aan drie kanten. “Eén is dat als je geen zin of tijd hebt om te koken, bij iemand terecht kunt aan tafel of om af te halen. Twee is de bijdrage aan wat wij social smart city noemen. Sharood bevordert de sociale cohesie die vaak ontbreekt in grote steden. Drie ligt in het verlengde daarvan: het makkelijker maken voor mensen om te integreren. Sharood levert de interactie om elkaars cultuur en elkaar als individu beter te leren kennen.”

Cookies verdienen of kopen
“Op de app kun je als maaltijdbereider aangeven voor hoeveel mensen je kookt. Sharood-gebruikers ontvangen een notificatie als iemand in de buurt aan het koken is en de intentie heeft te delen. Zodra je lid bent van Sharood ontvang je vier Cookies, de virtuele valuta van Sharood. Daarmee kun je als eter gratis bij een maaltijdbereider aanschuiven. Voor wat hoort wat: als eter moet ook voor mensen koken zodat je Cookies verdient. Afhankelijk van de eenvoud en grootte van de maaltijd vraag je tussen de één en vijf Cookies . Het is niet verplicht om kok te zijn voor anderen: je kunt via de app Cookies kopen voor echte euro’s. En je kunt recepten delen.”

Buren bij elkaar brengen
“Mijn ouders zijn van Argentinië naar Spanje verhuisd. Als kind ving ik heel vaak gesprekken op over onze integratie in Barcelona. Ik herinner mij goed dat mijn ouders moeite hadden om kennis te maken met de buren. Met de wetenschap dat je elkaar in Spanje voornamelijk ontmoet tijdens de maaltijd, schoot het idee binnen voor een app waarmee je contact maakt door samen te eten.”

Gebruikerservaringen
Sinds 2015 is Sharood beschikbaar op de campus van twee universiteiten in Amsterdam. De teller staat nu op vijfhonderddertig gebruikers. Axel: “De eerste keer kan ongemakkelijk aanvoelen. Je gaat immers bij iemand langs die je niet kent. Uit reacties van gebruikers blijkt dat ze zich al snel op hun gemak voelen. Wat hierbij helpt, is dat gebruikers elkaars profielen kunnen zien via de app. We geven daarover tips via social media, bijvoorbeeld: ‘als je klaar bent, leg mes en vork dan in de tien over vier-positie’. De sociale factor is vernieuwend en maakt ons totaal anders dan bijvoorbeeld Thuisafgehaald. Het gaat om delen in plaats van verkopen.”

Het team achter Sharood
“We zijn op eigen vermogen met Sharood gestart. We zijn gemiddeld eenentwintig. Vincent is van development, Simon en Nanda helpen bij het feedbackproces en de verbetering van Sharood. Verder promoten zij Sharood, voornamelijk via sociale media.”

Het verdienmodel
“Een van de manieren waarop we willen verdienen is door gebruikers te laten betalen als ze hun Cookies internationaal willen gebruiken. Een andere manier is door gebruikers te laten betalen voor Cookies als ze op zijn. En als de zakelijke variant van Sharood gaat starten, dan brengen we bedrijven een fee per maand per medewerker in rekening.”

Sharood-business community
“De zakelijke tak heet Sharood-business community. Aan het project gaan we binnenkort beginnen, Sharood kan in het zakenleven fungeren als ’smeermiddel’ voor interactie met indirecte collega’s of medewerkers van bedrijven die in één omgeving gevestigd zijn. De gedachte is dat mensen een maaltijd op het werk delen die ze thuis hebben gemaakt. Die laatste aanpak willen we in Spanje hanteren, de eerste in Nederland.”

Andere lopende projecten
“We willen de app blijven optimaliseren, zoals de notificatiefunctie. Uiteindelijk willen we een app die uitstraalt dat het normaal is om je maaltijd te delen want momenteel is dat veel heel veel mensen nieuw en onwennig. Zodra het meer voet aan de grond krijgt, willen we in Nederland uitbreiden naar steden met jonge professionals en studenten.”

*) Dit is een artikel in de serie van de Accenture Innovation Awards dat ik schreef in samenwerking met mijn collega Sayeh Moradi.