door: Arif Abdillah*
Op een winterdag stuitte ik op een YouTube-lezing van David Trott, waar hij voor een groep studenten staat en zegt:
“Eigenlijk heb ik geen tijd meer voor studenten; dat zijn faalhazen en zouden in de kroeg moeten gaan zitten. Waar ik tijd voor heb zijn werkloze copywriters en art directors. Dat betekent dat je volwassen geworden bent en je gewoon vragen stelt zonder je af te vragen ‘wat ze van me vinden’ en ‘kom ik niet raar over’.”
Student of werkloze creatief?
Ofwel: je moet jezelf gaan zien creatief op zoek naar werk en niet als student. De presentatie stak een vuurtje in me aan om harder, moediger en met meer vertrouwen te werken. Maar zo snel als de video klaar was, doofde ook dat vuurtje weer. Tot deze zomer. Toen mocht ik namelijk deelnemen aan de D&AD Academy.
Wat is de Academy?
De D&AD Academy is een intensieve, twee weken durende ‘bootcamp’ voor winnaars van de New Blood Pencil awards. Het doel is hen begeleiden van een studie naar werk in de creatieve branche.
Van alle prijswinnaars (in totaal werden er in 2017 173 Pencils uitgereikt: 1 zwarte, 3 witte, 32 gele, 40 grafieten en 97 houten) worden 50 geselecteerd voor de Academy. Het resultaat: de D&AD Academy 2017 was gevuld met creatieve, getalenteerde en hardwerkende mensen van over de hele wereld.
Abdillah won een New Blood Yellow Pencil met deze case.
Ter illustratie een kleine selectie van interessante personen:
• Een afgestudeerde Filipijnse architect die het roer omgooide en nu multidisciplinair visueel design studeert;
• Een Indonesische ex-advocaat die nu art director en filmregisseur is;
• Een Ierse vocalist-gitarist van een popband die nu een interactive designer en creative coder is.
Zo kom je op ideeën
De eerste week van de Academy zat vol met theoretische sessies zoals workshops, hacks en talks. Ik heb veel geleerd van de workshop van Nick Eagleton (The Partners). Hij besprak verschillende technieken om op ideeën te komen, ook onder grote tijdsdruk. Op de momenten dat je de tijd letterlijk weg hoort tikken. De deadline komt dichterbij en je hebt nog geen enkel idee dat overeind blijft onder je eigen kritische oog.
Dat zijn ook de momenten waarbij angst en onzekerheid om de hoek komen kijken. En dat helpt weer niet om betere ideeën te krijgen. Eagleton leerde ons een gestructureerde manier om ideeën te laten ontstaan en vorm te geven. Hij gaf mij het inzicht dat als je het creatief proces gewoon vertrouwt, de resultaten vanzelf komen.
Dougal Wilson geeft college
Een andere gedenkwaardige sessie ging over storytelling. De legendarische Dougal Wilson (regisseur van onder andere de fameuze John Lewis-commercials, maar ook van de Black pencil-winnende Super Human Paralympic advertentie) deelde zijn verhaal, inzichten en advies.
Google Creative Lab
De absolute showstopper van de eerste week was de sessie in het Google Creative Lab in het kantoor van Google Londen. De sessie duurde een volle dag en werd geopend door niemand minder dan de ECD van Google Creative Lab: Steve Vranakis. Vervolgens kregen we een lezing, een workshop en moesten we aan de slag met een pitch.
Kunstmatige intelligentie is verder dan ik dacht
Die dag verbaasde ik me over hoe ver ontwikkeld kunstmatige intelligentie (artificial intelligence; AI) eigenlijk al is, en op hoeveel manieren AI gebruikt kan worden om het leven van mensen te verbeteren. En ik zou daar zo graag veel meer over schrijven, maar helaas moesten we allemaal een non-disclosure-agreement tekenen, waardoor je me maar op m’n woord moet geloven.
Begeleiding bij een reclamebureau
Na al deze theoretische (maar droge kost was het allerminst) sessies, begon de tweede week met een live brief van Giffgaff, een Brits telecombedrijf. Voor deze pitch werden de vijftig deelnemers in vijf groepen van tien opgesplitst. Iedere groep kreeg een eigen mentor bij een reclamebureau. De groepen werkten de hele week op kantoor bij dat bureau en kregen begeleiding en advies van de mentor.
Portfolio’s delen
Behalve inhoudelijke onderdelen organiseerde D&AD volop gelegenheid voor deelnemers om hun portfolio te delen met creatief directeuren van WPP bureaus. Dit leverde waardevolle feedback en nieuwe contacten op.
Ik moest op zulke netwerkmomenten denken aan het citaat van Dave Trott. Ik moest mezelf presenteren als een ‘unemployed creative’ in plaats van als een student. Ik moet kansen benutten als ze zich voordoen.
Betaalde stage
Dus: altijd m’n portfolio op orde hebben, visitekaartjes bij me hebben, uit mezelf gesprekken beginnen met vreemden (ook al ben ik best verlegen), bedank-mails sturen en zelf het initiatief nemen voor follow-up-meetings. Zo’n houding loont: verschillende personen kregen tijdens de Academy betaalde stages aangeboden.
Zelfvertrouwen
Nu ik dit schrijf zit ik aan m’n bureautje in Rotterdam en denk terug aan het voor mij ongelofelijke afgelopen half jaar: ik won een Yellow Pencil, werd geselecteerd voor de D&AD Academy, won de D&AD Academy Pitch (samen met vier fantastische collega-unemployed-creatives) en kan nu kiezen uit betaalde stages. En ik bespeur zowaar een klein beetje zelfvertrouwen. Zo vaak heb ik getwijfeld of ik het wel kon, of mensen wel op me zaten te wachten.
'Je hebt het niet in je'
Zoals die keer dat een docent mij vertelde dat ik ‘het’ niet in me had, ondanks alle tijd en moeite die ik erin stak. Of dat een docent met vertelde dat ik niet ‘visueel’ genoeg was, mijn werk niet goed en niet begrijpelijk was. Ze adviseerden mij Strategy of Marketing te studeren, terwijl alles wat ik wilde ‘creative’ was.
Als ik heel eerlijk ben hadden die docenten wel (een beetje) gelijk. Ik moest nog heel veel leren. Ik was een al wat oudere student (27 toen ik begon) die niet veel wist van design, kunst of communicatie. Maar ik had wel een vuur van binnen, en klaar om alles te geven wat ik had.
Begin van het leerproces
Ik besloot toch mijn hart te volgen en mijn vaardigheden op het gebied van storytelling en visueel ontwerp te ontwikkelen. Een Yellow Pencil en alle opgedane kennis in de Academy is geen eindpunt. Het betekent ook niet dat ik niet onzeker meer ben over mijn werk en ideeën. En het betekent al helemaal niet dat het leerproces hier stopt. Het is een begin.
* Arif Abdillah werkte twee jaar als Junior Associate Lawyer na een master in Internationaal Recht, maar besloot het roer om te gooien. Abdillah: ‘Ik vond het leuker om te spelen met creativiteit en verhalen te vertellen. Sue me!’
