Premium

Indrukwekkende campagne ‘Leven tot het laatst’ maakt Nederlanders bekend met zorg tot aan de dood

Gesprek over een noodzakelijke campagne met Rob Bruntink, expert palliatieve zorg en woordvoerder Stichting Palliatieve Zorg Nederland.

Still uit spot campagne palliatieve zorg

Zorg krijgen vinden we heel normaal. Maar wat als je zo ziek wordt, dat je niet meer beter wordt en weet dat je doodgaat? Ook dan is er zorg: palliatieve zorg. Toch weet meer dan de helft van de Nederlanders niet wat het is en wat het voor iemand kan betekenen.

De Stichting Palliatieve Zorg Nederland kwam vorige in samenwerking met KWF met een indrukwekkende campagnefilm over de zorg voor mensen die aan een dodelijke ziekte lijden. Deze is onderdeel van een landelijke bewustwordingscampagne om Nederland kennis te laten maken maakt met palliatieve zorg.

Deze campagne ‘Leven tot het laatst’ laat echte patiënten zien die dankzij palliatieve zorg kunnen blijven doen wat belangrijk voor ze is. De kleine momenten van geluk in een mensenleven staan centraal: tuinieren, een terrasje pikken of een dagelijkse ochtendduik.

(Tekst loopt door onder video)

De boodschap die de mensen achter de campagne willen meegeven is dat het normaal is om zorg te krijgen en erom te vragen, ook als je niet meer beter wordt. Het gaat om een langdurige campagne die de komende twee jaar wordt gevoerd via tv, in de krant, tijdschriften en huis-aan-huis bladen en op social media.

‘De reden om zo'n campagne te maken is dat palliatieve zorg als onderdeel van de gezondheidszorg nog niet zo bekend is’, zegt Rob Bruntink, expert palliatieve zorg en woordvoerder van de Stichting Palliatieve Zorg Nederland. ‘Bovendien zijn er enkele vooroordelen over palliatieve zorg.’

Om welke gaat het dan?

‘Een van de belangrijkste misvattingen is dat palliatieve zorg alleen maar wordt verleend als de dood al zeer nabij is. Dat is niet het geval. Vanaf het moment dat je ongeneeslijk ziek bent tot aan het overlijden is er de mogelijkheid voor palliatieve zorg. Dat kan soms weken, soms maanden, maar soms ook jaren duren. Het heeft ook niet alleen betrekking op mensen met kanker, wat ook een bekende misvatting is. Het gaat om allerlei ziekten. Van mensen met longfibrose, hartfalen, nierfalen of met dementie.’

Waarom is het zo belangrijk dat mensen dit weten?

‘Als iemand niet op de hoogte is kan het zomaar zijn dat diegene allerlei zorgvormen misloopt die wel ter beschikking staan. Dat kan gaan om geestelijke verzorging, steun van vrijwilligers of om mantelzorg. Vanuit die achtergrond proberen we palliatieve zorg duidelijk te positioneren als een vorm van zorg die erg lang aanwezig kan zijn in je leven.’

Gaat het om een grote groep Nederlanders?

‘Ja, het raakt veel mensen, want er gaan jaarlijks ongeveer 170.000 mensen dood in Nederland en 110.000 daarvan, zeg maar twee derde, overlijdt aan de gevolgen van een ongeneeslijke ziekte. En een groot deel daarvan loopt die palliatieve zorg mis door onbekendheid of krijgt een behandeling die ze niet willen.’

Hoe bedoel je dat?

‘We zien dat mensen ongewenst op een intensive-careafdeling of bij de spoedeisende hulp terechtkomen en in het ziekenhuis agressieve medische behandelingen krijgen. Dat komt omdat er niet vroeg genoeg met ze is gesproken over de vraag hoe ze nou eigenlijk zelf naar die palliatieve levensfase kijken en wat ze daarin wel en niet aan zorg willen ontvangen.’

Kun je daar een concreet voorbeeld van geven?

‘Nou, als je mensen vraagt waar wil je je ziekteperiode doorbrengen, zeggen de meesten: ‘Het liefste thuis’. Maar als ze dat niet hebben besproken met de zorgverlener en het niet is vastgelegd, gebeurt het best vaak dat als ze in een panieksituatie terechtkomen, bijvoorbeeld omdat ze het opeens heel benauwd hebben of erg veel pijn, er al snel voor wordt gekozen om een ambulance te bellen. En die brengt je vervolgens naar het ziekenhuis. En op het moment dat je in het ziekenhuis bent, dan kom je toch vrij snel in een medische molen terecht. Voordat je daar uit bent, zijn er weer een week of twee weken verstreken.’

Op wie richt deze campagne zich?

‘In principe op een brede publieksgroep van mensen die ouder dan 60 jaar zijn.’

Zou deze boodschap niet vooral via de zorgverleners moeten lopen? Als zij op de hoogte zijn, kunnen ze patiënten informeren.

'Dat klopt. Het informeren van zorgverleners hebben we de afgelopen jaren al wel op verschillende manieren gedaan, maar niet met massamediacampagnes. Dat liep onder meer via de beroepsverenigingen die informatie over palliatieve zorg in bijvoorbeeld de richtlijnen hebben gegoten of in meetinstrumenten of in onderwijsmaterialen. Maar goed, het effect daarvan is te gering geweest waardoor er in de toekomst wel wat grotere campagnes nodig zijn om die hele grote groep zorgverleners te bereiken. Dat staat voor volgend jaar op de agenda.'

Hoelang zal de campagne gaan lopen?

'Deze flight loopt tot in november, maar de slogan blijven we minstens nog twee jaar gebruiken, in ieder geval tot en met 2026. Dat hebben we samen met KWF en een groot aantal andere partijen die de campagne ondersteunen afgesproken. Er is in ieder geval brede steun. Het ministerie van Volksgezondheid doet hieraan mee, de Patiëntenfederatie in Nederland ook, evenals Alzheimer Nederland. Er zijn in totaal een stuk of 12 of 15 partijen die dit ondersteunen om te zorgen dat Nederlanders meer kennis krijgen over palliatieve zorg. Want nogmaals: dat is hard nodig en kan onnodig leed voorkomen.’

Credits:
 
Opdrachtgever: Stichting Palliatieve Zorg Nederland in samenwerking met KWF
Bureau: Café Society
Creatie: Boris Peters, Elise van der Velde
Strategie: Bas Velthuis
Project lead: Benthe Boersma
Design: Boris Peters, Bas van Vuurde
Pre press/DTP: Studio Doen
 
Production Company: Eyeforce
Director: Eva Oosterveld
Producer: Chantal Ebbinge
Production Manager: Zita Maas
Production Assistant: Claudio Follender
 
DOP: Katja van den Broeke
1st AC/ Focus Puller: Patrick Rietvelt
Camera assistant: Bregje Pontzen
Gaffer: Stan Widdershoven
Hair & Make-up/ styling: Sjors Merckx
 
Photographer: Tom van Huisstede
Lighting Assistant/ BTS: Ruby Dijt
 
Editor/ Online: Lisette van der Lee - Editors
Colour Grader: Erik van der Hulst - Gary Grade
Sounddesign: Bertus Pelser - AMP Amsterdam
Music composer: Maik Cox - AMP Amsterdam
 
Mediabureau: Mediaplus
premium

Word lid van Adformatie

Om dit artikel te kunnen lezen, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Advertentie