Door Lorette der Kinderen en Esther Verwijs
Jos Govaart plaatste op Adformatie een ingezonden brief waarin hij een ban op fossiel als een niet ‘slimme keuze’ bestempelt. In dit geval gaat het niet om het maken van een slimme keuze in de supermarkt; gris je die zak chips wel of niet mee? Het gaat over iets véél fundamenteler dat ons allemaal aangaat; de leefbaarheid van onze planeet. Kiezen we voor de korte of lange termijn en kunnen we die keuzes verantwoorden aan toekomstige generaties? Oftewel; gaat het morele kompas aan of uit? Gezien de klimaatcrisis waarin we ons bevinden, is dit een behoorlijk legitieme vraag om te stellen. Aan jezelf, aan je collega’s én aan de klanten voor wie je een podium creëert.
Enkele maanden geleden zetten we, samen met circa 25 gelijkgestemde bureaus, onze handtekening onder het Verdrag Verantwoord Verleiden: Fossiel? No Deal! Dat deze snelgroeiende beweging in de creatieve industrie leidt tot ophef en ongemak is logisch. Het is behoorlijk oncomfortabel om als sector te worden aangesproken op je verantwoordelijkheid. Discussies komen op gang, het portfolio gaat onder de loep en de spiegel gaat voor. Maar: Nothing changes if nothing changes. Dus voel dat ongemak, ga bij jezelf te rade en voer die lastige gesprekken. Dat betekent zeker niet dat je jezelf aan het asfalt hoeft te plakken. De antwoorden zijn vaak ook niet zwart-wit. Zie het als een hartelijke uitnodiging om te toetsen of de huidige koers nog te legitimeren valt.
Want als alle andere middelen zijn uitgeput en er jarenlang meer dan genoeg geduld is opgebracht, is een ban op reclame voor fossiel in sommige ogen een draconische maatregel. Onderaan de streep is het eigenlijk de enige te verantwoorden keuze.
\Door samenwerkingen met deze industrie in stand te houden, dragen bureaus (in)direct bij aan negatieve impact. De fossiele industrie maakte decennialang winst ten koste van het milieu en investeringen in duurzame alternatieven steken daar magertjes bij af. De transitie moet en kan vele malen sneller. Als creatieve sector hebben we de verantwoordelijkheid bij te dragen aan positieve verandering. Voorbeelden te over van merken, bedrijven en producten die met behulp van de creatieve sector zijn geïntroduceerd, gegroeid en groot geworden. Die kracht kunnen we gebruiken om de wereld te verbeteren in plaats van positieve aandacht te blijven genereren voor een industrie die tot nu toe onvoldoende in staat is gebleken om te transformeren.
De tijd van langs de zijlijn staan roeptoeteren, is voorbij. Bij een ‘verbod op dingen verbieden’ is niets of niemand gebaat. De creatieve industrie kan niet achterblijven, er wordt genoeg geschreven over de verantwoordelijkheden die we hebben. Ons statement ondersteunt daarnaast een grotere beweging om de fossiele industrie versneld een duurzame transitie te laten maken. Die beweging bestaat uit de groei van activistische aandeelhouders, het voornemen om te stoppen met (indirecte) subsidies en gerechtelijke processen.
Echter, als wij – de bij Fossiel No Deal aangesloten bureaus - een concrete oplossing over het hoofd zien om de grootste vervuilers in no-time te transformeren en het tij te keren, dan houden we ons aanbevolen. Tot die tijd zijn bureaus van harte uitgenodigd om aan te sluiten bij Fossiel No Deal. Zoals Ruben Cusell van Wefilm al schreef: je wordt met open armen ontvangen.
Lorette der Kinderen en Esther Verwijs, Blyde Benelux en medeondertekenaar van Fossiel? No Deal!
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!