De tijd van het grote schransen is weer aangebroken, maar dat doen we steeds meer puur en eerlijk. Een steengril met hompen frikandel en glazige kipfilet van de kiloknaller, is een non-item voor op de kerstdis. De normen zijn verschoven, zoals we niet meer roken binnen de leefruimte. Bij Albert Heijn dient het (varkens)vlees minimaal een ster op de diervriendelijkheidsladder te bezitten voordat het in de schappen komt. Da’s niet veel, maar beter dan niks.
Die goeie ouwe tijd! Op prime time zaterdagavond half Nederland bereiken, kom daar met de hedendaagse versnippering van het media-aanbod buiten het WK nog maar eens om. Toch is het niet gewaagd te stellen, dat die massale kijkcijfers al lang teruggekeerd zijn. Want het televisiescherm van vroeger zit tegenwoordig in de handpalm. De vraag is wel of de aanbieders zo langzamerhand niet aan het oude Philips-syndroom lijden; is alles wat technisch mogelijk is, ook wenselijk?
Er is getwijfeld, gezweefd, gewikt en gewogen, maar uiteindelijk zullen de meesten van ons voor de Tweede Kamer-verkiezingen een keuze hebben gemaakt onder het mom van: 'deze partij past nog het best bij mij.'