Internet: een tragisch kwaad is onder ons!

Shock! Goeiedag zeg, wat een tendentieuze, haast paranoide onzin wordt er aan de arme Libellelezeressen voorgeschoteld.

Volledig uit balans
De schrijfster van het artikel (in Libelle 39, 21-27 september 2007) is psychologe Pieternel Dijkstra. Ze 'maakt de balans op' over internet in ons dagelijks leven, zo staat er aan het begin van het artikel. Maar balans in het betoog is ver te zoeken.

Mevrouw Dijkstra ziet haar broers en zussen amper meer: 'Ik mail alleen nog, ook de vakantiekiekjes stuur ik per mail. (?) de communicatie via e-mail en chat versterkt de individualisering in onze maatschappij'. Mevrouw Dijkstra, ik heb een tip: mail, chat of bel ze eens en vraag of u volgende week zondag eens op de koffie mag komen. Probeer het maar, gewoon 'ns kijken wat er gebeurt.

Mevrouw Dijkstra citeert de aartsconservatieve Amerikaanse dominee Gordon Hinkley: 'Een tragisch kwaad is onder ons!', over de opmars van seks op internet en de destructieve gevolgen daarvan voor het huwelijk. Hinkley's boodschap bevat wel degelijk een kern van waarheid, zegt Dijkstra. Niet bepaald een gezellige formulering voor in Libelle.

Sociaal, virtueel en Second Life
En passant speelt mevrouw Dijkstra met betekenissen van woorden: 'In plaats van ingebed te zijn in sociale verbanden raken we ingebed in virtuele verbanden.' Maar sociaal en virtueel staan niet tegenover elkaar. In (virtuele) sociale netwerken worden sociale contacten alleen maar op een andere manier onderhouden dan mevrouw Dijkstra gewend is.

Mevrouw Dijkstra heeft ook van Second Life gehoord: 'Je kunt vrijen met wie je wilt, het uiterlijk kiezen dat je wilt, verre reizen maken of rockster worden. In Nederland spelen al meer dan Driehonderdduizend mensen mee.' Ze formuleert het als was het een enorme aanzwellende massa. Ik ken het getal 300.000 ook, maar mijn bron, Emerce, nuanceert het nogal: de meeste aangemaakte accounts worden nauwelijks of niet gebruikt.'

En: 'Seks, vriendschappen, geld en de perfecte baan, ze krijgen het in de virtuele wereld met één druk op de knop.' Met één druk op de knop? In Second Life? Zou mevrouw Dijkstra wel eens in Second Life zijn geweest?

'We willen toch dat mensen midden in de echte maatschappij staan, niet in een virtuele?' Maar mevrouw Dijkstra, houd uzelf, maar vooral uw lezeressen toch niet voor de gek: nieuwe manieren van communiceren, dat IS de echte maatschappij. Welkom in 2007.

Zorgen over onze kinderen
Mevrouw Dijkstra zegt: 'De internetvaardigheden van kinderen zijn vaak veel groter dan die van ouders. Ouders hebben daardoor vaak geen idee wat hun kinderen digitaal uitvreten en kinderen kunnen onbeperkt hun gang gaan.'

Ik denk zeker dat het terecht is dat ouders zich moeten afvragen wat hun kinderen op internet doen. Maar dat is niet anders dan op het schoolplein, op de hockeyfeesten, op de kermis. Ouders zullen met hun kinderen in gesprek moeten blijven als je wilt weten wat ze buiten je gezichtsveld doen.

Niet zomaar iets aannemen
Mevrouw Dijkstra houdt niet van studenten die zomaar aannemen dat wat op internet waar is. Ik ben het in het algemeen met haar eens dat je niet zomaar iets moet aannemen. Dus als ze schrijft '(?) er wordt geschat dat momenteel een derde van de Amerikaanse huwelijken strandt door internetoverspel' geloof ik dat niet. Uzelf wel, mevrouw Dijkstra? Waar komt deze, eh, ongeloofwaardige schatting vandaan?

Ik wordt steeds nieuwsgieriger naar de persoon achter het verhaal, dus Google ik Pieternel Dijkstra. Ja, ze heeft een eigen website. Geboren in 1969, cum laude afgestudeerd in psychologie én bedrijfskunde. Gepromoveerd zelfs. Niet oud en niet dom zou je zeggen (al kan ik dat natuurlijk niet zomaar aannemen, want deze info staat op internet). Waarom dan toch de Libellelezeressen de stuipen op het lijf jagen met dit soort uitspraken: 'Wie denkt dat het allemaal wel meevalt met internet heeft ongelijk. Internet is zeer verslavend.'

Ik ben wel eens bang
Mevrouw Dijkstra zegt: 'Ik ben wel eens bang dat de universiteiten en hogescholen mensen afleveren die uitstekend weten hoe ze met internet om moeten gaan, maar die geen bal verstand hebben van hun vakgebied. En dat zijn dan wel de mensen die straks onze maatschappij draaiende moeten houden en ervoor moeten zorgen dat ik een goede oude dag heb.'

Nou, ikzelf ben wel eens bang dat sommige hoogopgeleide mensen, die wellicht goed zijn in hun eigen vakgebied, geen bal verstand hebben van moderne communicatie. En dat dan wel de mensen zijn die hierover tendentieuze flauwekul schrijven. En dat ze daarmee veel lezeressen, waaronder mijn moeder, een volledig vertekend beeld schetsen over moderne communicatie in de huidige maatschappij.

Ik kan me daar boos over maken, maar dat had u, na deze lange post, waarschijnlijk al gemerkt.