Merkenkerkhof: Gall&Gall

Elke maand in Tijdschrift voor Marketing: Merkenkerkhof. Een column over merken die in 2020 zeker niet meer bestaan. Wil je weten voor wie ik de tweede grafsteen heb gereserveerd? Lees dan de nieuwe editie van Tijdschrift voor Marketing. Mijn eerste kruisje was gereserveerd voor Gall&Gall.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

“Toch wel jammer van zo’n oud-Hollandsch merk.”

“Hollandsch? Ik dacht Gall&Gall een buitenlandse achtergrond had. Kell and Kell, sounds very British to me."

“Nee joh, Gall is een oer-Nederlandse naam. Het keten is opgericht in 1884 door de toen 33-jarige Maria Gall. Haar eerste winkel stond aan de Ferdinand Bolstraat in Amsterdam. Toen zij in 1920 stierf, namen haar twee zoons de twee winkels over. Vandaar de naam Gall en Gall.”

“Aha, twee broertjes Gall.”

“Ahold kocht de drankenketen in 1989 en plakte de naam op tal van andere slijterijen. Op het hoogtepunt telde Gall meer dan 540 winkels.”

“Toch ging het mis.”

“Medio 2011 begon Gall & Gall zich te focussen op prijs in plaats van beleving. Prijsknaller hier, aanbieding daar. Ze gingen Dirk III’tje spelen.”

“Weg onderscheid.”

“Ketenboeren in plaats van gepassioneerde ondernemers. De filialen werden geleid door ambtenaren die oogden alsof ze een rugzakkenwinkel runden.”

“Omdat ze bij Gall & Gall zelf niet wisten voor wie ze bestonden.”

“Het merk richtte zich op de wijndrinker, maar wilde tevens die groezelige regenjasmannen niet kwijt die elke week een doosje jenever kwam halen.

“Er was een Gall en een Gall.”

“Een winkel die wankelde op twee gedachten.”

“En dus jaren later merkdronken in de armen viel van grootpapa Ahold.”

“Gall was verworden tot een slijterij die zich zoals een supermarkt richtte op iedereen.”

“Logisch dat ze nu Appie heten. Gall & Gall zat toch al vlakbij of soms half in een Albert Heijn. Zoals Dirck III in de oksel zit bij Dirk, en veel supers hun slijterijen gewoon een deurtje verderop naar zichzelf vernoemden.”

“Wist je dat slijterijketens zijn ontstaan omdat supermarkten geen sterke drank mochten verkopen. Daarom maar ernaast, besloot Super de Boer in 1974. Dat gaf MInder TRAmmelant.”

“Mitra, nee, dat meen je niet.”

“Ben je al geweest bij een Appie trouwens?”

“Het is gewoon een Dirck III met een ander logo. Zoals elke supermarkt niks meer is dan een ander logo met als enig onderscheid muppies of plakplaatjes aan de kassa.”

“Een flessenbak.”

“Om scherpe kortingen in kapot te gooien.”

“Proost.”

“Prettig weekend.”

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie