Verreweg de meeste mobielmarkten in de wereld zijn nog hoofdzakelijk 2G, met een snelgroeiende 3G-penetratie. Japan loopt, zoals we weten, op dit gebied ver voor. Zo ver zelfs dat in januari voor het eerst het aantal verscheepte 2G-telefoons exact nul bedroeg. Ter vergelijking: voor 3G-mobieltjes was dat aantal in dezelfde maand iets meer dan 4 miljoen. Ook de verkoop van 2G-abonnementen, officieel nog steeds mogelijk, is nu bijna tot stilstand gekomen.
Intussen moet de grootste markt ter wereld, China, nog aan 3G beginnen. De reden? China hoopt technologisch garen te spinnen met de introductie van een eigen 3G-standaard, en draalt met het afgeven van 3G-licenties tot die standaard er is. Vervolgens hopen ze de groten der Aarde tot het adopteren van hun eigen standaard te dwingen door adoptie als voorwaarde voor de bijzonder gewilde Chinese licenties stellen.
De Chinese markteconomie lijkt steeds moderner te worden, maar zo nu en dan krijgt het aloude Maoistische dirigisme kennelijk heel even de bovenhand. Het resultaat is een klerezooi. Het ontwikkelen van zo'n eigen standaard blijkt lastiger dan gedacht, de kwaliteit wil maar niet vlotten, operators worden steeds ongeduriger en intussen wordt 3G steeds verder uitgesteld.
Het laatste gerucht is dat men streeft naar de bouw van een 3G-netwerk in Beijing, net op tijd voor de Olympische Spelen. Met een beetje geluk kunnen de Olympische toeristen met hun dan net geintroduceerde 3G-iPhones massaal het thuisfront verslag doen van de spectaculaire openingsceremonie.
Die iPhones hebben ze dan van huis meegenomen en niet, althans niet legaal, in China gekocht. Maar da's weer een ander verhaal.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!